Dank je Marianne,

Dan ga ik toch een zak biks kopen om het af te bouwen.
Wat voer jij Couscous als bijvoer?
Iets van bietenpulp of granen?

Groetjes Fleur

tinkerleon schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 22:04:


Als wij met onze twee jarige merrie gingen wandelen kwamen we ook voortdurend 'enge' dingen tegen, zoals wapperende zeilen, tractoren enz.

Ik ging altijd expres geheel de andere kant op kijken en liep er zelfverzekerd voorbij. 9 van de 10 keer keek ze er dan zelf ook niet meer naar. Doordat ik er totaal niet naar keek en er geen interesse voor had, vond ze het zelf ook niet interessant meer. Als ze aan de andere kant van mij wilde gaan lopen stond ik dat gewoon toe. Ik zei ook helemaal niks. Niet belonen of geruststellen want je wil juist duidelijk maken dat er helemaal niks aan de hand is.

Als ik een tractor aan hoorde aankomen ging ik in een inham staan tot hij voorbij reed. Zodra hij voorbij reed liep ik er direct achteraan. De tractor liep dus als het ware voor haar weg.. net alsof hij bang was voor haar. Dit wekte juist haar interesse. Op de boerderij waar ze stond hadden ze ook een tractor en deze vond ze uiteindelijk juist heel interessant.
Nieuwsgierigheid betekend dat ze niet bang zijn en op dat moment moet je het paard ook niet weg 'trekken' van hetgeen waar ze naar kijken.

Verder scheelt het natuurlijk ook al een hoop als je tijdens het grondwerk je paard wat moediger maar voor enge dingen.
Lopen over een zeil, of over verschillende ondergronden, tussen smalle paaltjes door.

Toen ze uiteindelijk onder het zadel liep was ze al geheel aan alles gewend. Mocht ze iets toch niet helemaal vertrouwen, dan keek ik opnieuw naar de tegenovergestelde kant.

Misschien dat je er wat aan hebt.

Groetjes Fleur

Spirithorses schreef op zondag 7 oktober 2007, 9:26:


Een kort vervolg voor de mensen die misschien ook de overgang naar onbeperkt hooi willen maken met een ex-biks/stalpaard.

Het is nu bijna een maand geleden dat we er een tweejarig arabisch hengstje bijkregen.
Ik had besloten om hem, naast het onbeperkte hooi, niet bij de voeren.
We hebben geen enkel probleem gehad met de overgang. Hij at enorm veel hooi en at in een nacht zomaar een hele baal hooi op.
Hij is niet afgevallen maar mooi op gewicht gebleven en begint nu langzamerhand een hooibuikje te krijgen.

We hebben wel geluk gehad met het warme weer. Nu het kouder en natter wordt staat hij veel binnen. Hij blijft continue hooi en gras eten en heeft het nog geen moment koud gehad, ook niet s'nachts. We zijn gaan kijken.
Voordat wij hem kregen stond hij 24/7 op stal en kreeg meer dan 2 kilo biks .

De vorige eigenaar deed hem weg omdat hij behoorlijk onhandelbaar was. Ze had haar ribben gekneusd door hem en daarom stond hij nu in training. Op de site van de trainer stond dat ze een puberende hengst handelbaarder probeerde te maken.

Wij kunnen eigenlijk niet geloven dat zij dat vonden. Er is totaal niks van te merken. HIj is pas twee dus echt nog een baby, zo gedraagt hij zich ook.

Het hele gedrag van het paardje is gewoon veranderd door de overgang naar een paardnatuurlijke situatie. Doordat hij nu 24/7 de vrijheid heeft is hij heerlijk rustig. Toen hij we hem in het land zette bleef hij de eerste dag maar op een klein stukje heen en weer lopen en begreep gewoon niet dat hij zoveel ruimte had waar hij zelf naar toe kon lopen.
Hij heeft altijd alleen gestaan. Het enige paar waarmee hij samen stond was zijn moeder. 'Een hengst is te gevaarlijk om een ander paard bij te zetten'.
Nu staat hij samen met onze oudere arabier van 22 en shetlandpony. Hij is er helemaal gelukkig mee en wil contstant de bevestiging dat z'n vrienden er nog zijn. Ze lopen maar te neuzen en te krabllen. We hebben al heel wat uurtjes op een bankje zitten toekijken en genoten.

We hebben al een paar wandelingen met hem gemaakt. Langs merrie's, andere paarden, door het dorp. allemaal geen probleem.
Voorlopig mag hij eerst lekker in de wei, bijkomen en weer een beetje paard worden na al die trainingen en dagen alleen op stal staan.

Nog bedankt voor de adviezen!

Groetjes Fleur

Ik ben het hier mee eens.
Je zal denken dat je extra 'hulp'middelen als een bit nodig hebt op het moment dat je bepaalde stappen overslaat. Je voelt je niet zeker genoeg waardoor je denkt een bit nodig te hebben voor extra zekerheid of controle. Terwijl je eigenlijk niet wilt dat het bit zorgt voor de controle, maar juist de vertrouwensband met je paard.
Als een jong paard vertrouwen in je heeft, zal het indoen van een ijzeren bit dit vertrouwen zeker niet bevorderen. Hij zal het niet in eerste instantie niet begrijpen en moet ineens leren te commiceren via een bit.

Door zonder bit te rijden heb je juist méér controle en aandacht . Je paard wordt niet belast en afgeleid door een iets in zijn mond wat daar eigenlijk niet hoort en wat hij in eerste instantie ook niet begrijpt en heeft meer aandacht voor jou en zijn omgeving.

Het is waar dat de overgang naar bitloos een leerproces is en dat iedereen tijd nodig heeft om in te zien dat een bit totaal zinloos is en eigenlijk nergens voor nodig is.
Ik heb vroeger ook altijd met een bit gereden omdat ik dacht dat het nodig was. Drie jaar geleden ben ik over gestapt naar bitloos., mede door de informatie op deze site en de verhalen van het forum. Ik zou nu nooit meer een bit gebruiken.

Gesprekken als deze zijn nodig om nog meer mensen in te laten zin dat een bit niet nodig is. Maar dan moet er in de gesprekken wel duidelijk naar voren komen wat de voordelen van het bitloosrijden zijn. Als er wordt gereageerd dat het begrijpelijk is dat de teugel iets wordt aangenomen op het moment dat het paard iets eng vind, dan wordt er geen nieuw inzicht gecreërd en zal iemand de overstap minder snel proberen.

Groetjes Fleur

iss schreef op dinsdag 27 september 2005, 8:45:


Wij hebben sinds een maand een 2 jarige arabier erbij gekregen. Hij stond 24/7 op stal en had een dun glad zomervachtje.
Bij ons is hij gelijk 24/7 buiten gebleven en het is ongelovelijk om te zien hoe snel hij een wintervacht heeft aangemaakt. Hij heeft in een maand tijd een behoorlijk dikke vacht aangemaakt. We hebben een schuilstal waar hij eerst veel in ging, maar nu wordt dat steeds minder.
Ik denk dat je merrie best nog kan wennen als ze een plekje heeft om droog te staan en om uit de wind te staan. Dan zal ze snel genoeg een wintervachtje aanmaken.
En als je haar onbeperkt hooi geeft zal ze het niet snel koud hebben.
Groetjes Fleur

Piet schreef op donderdag 15 november 2007, 19:15:


Als ik eerlijk ben krijg ik het alleen maar kouder van zo'n warme kantine.
Als ik van huis kom vind ik het eerst zoo koud, maar zodra ik alle drollen heb opgeruimd, en de waterbakken heb bijgevuld ben ik heerlijk opgewarmd en gaat mijn dikke jas alweer uit.
Toen ik eerst nog gebruik kon maken van een kantine, bleef ik daar vaak lang zitten omdat het buiten zo koud was. Terwijl ik nu de gehele tijd lekker buiten bezig ben met de paardjes..

Het is maar hoe je het bekijkt, ik heb eigenlijk helemaal geen behoefte meer aan een kantine. Licht zou wel handig zijn :)

Aafke schreef op vrijdag 27 juli 2007, 15:26:


Gefeliciteerd met Winsor!

Ik weet niet of dit op jouw pony van toepassing is maar wij hebben een twee jarig hengstje die ook soms wat onzuiver loopt.
We hebben een kleine en een grote wei. Ze staan s'nachts en met slecht weer in de kleine wei, om de grote wei te sparen.

Als ze in de grote wei hebben gestaan zijn ze veel meer aan het rennen en aan het spelen geweest. Ik denk dat hij zich tijdens het spelen nog wel eens verstapt. Ik zie duidelijk aan hem dat hij echt nog moet leren om zijn benen goed te gebruiken. We hebben al een aantal keren zachtjes moeten lachen als hij de eerste dagen in de wei een paar keer onderuit ging.
Volgende dag loopt hij weer prima en dan heeft hij nergens meer last van.

Dus misschien dat het argument van de vorige eigenaar toch ergens kan kloppen?

Corinne schreef op maandag 19 november 2007, 20:10:


Is er een mogelijkheid om het voer neer te leggen voordat ze erbij kan?
Als er een gebrek aan respect is, dan benadruk je dit volgens mij door het voer direct aan haar geven.

De leider zal altijd eerst willen eten, en zal geen voer 'geven' aan een ander paard.
Op het moment dat jij 'jouw' voer aan haar geeft, daal je in leiderschap.

Dit moet natuurlijk gewoon kunnen, maar dit is misschien een tussen oplossing totdat je wel voldoende respect van haar hebt om het voer direct te kunnen geven.

Groetjes Fleur

We hebben sinds een aantal maanden een 2 jarig hengstje. Hij is geboren in de maand juli, dus is nu bijna 2.5 jaar.
Het was ons wel opgevallen dat hij nog geen ingedaalde ballen had, maar we hebben hier verder geen aandacht aan besteed omdat we dachten dat dit nog wel zou komen. We wisten niet op welke leeftijd dit hoort te komen.
Maar op dit moment heeft hij echt nog steeds helemaal niks hangen. Ik heb informatie opgezocht maar kom steeds op verschillende leeftijden, wel wordt er vaak gezegd dat ze op 2 jarige leeftijd toch wel ingedaalde ballen horen te hebben.

Kan dit kwaad of kan het gewoon langer duren en moeten we het gewoon de tijd geven? Of is het verstandig een dierenarts te laten kijken? Er hangt nu echt zo'n slap velletje :) Je zou haast denken dat hij gecastreerd is.. zo ziet het eruit.

Vast bedankt! Groetjes Fleur

Spirithorses schreef op vrijdag 28 december 2007, 8:51:


Harstikke bedankt!! We wachten rustig af en zien ze wel verschijnen :)

Groetjes Fleur

mirel schreef op donderdag 7 februari 2008, 11:48:


Hoi Mirella,

Misschien een wat late reactie, maar ik red het niet om alle berichten 'op tijd' bij te lezen.

Ook zijn er rond Den Haag best paardnatuurlijke plekken te vinden.
Stompwijk, Pijnacker, Nootdorp is allemaal vlakbij Den Haag en daar zijn vast wel plekken te vinden.
De gemeente heeft zelf ook stukjes grond die soms verpacht worden.. is wel een heel gedoe voor je er bij de gemeente doorheen bent maar je zou het kunnen proberen.
Wij hebben zelf wel een stuk kunnen pachten.

Iemand vertelde mij dat je ook kan informeren bij de NS. Zij schijnen ook veel grond te hebben waar niks mee wordt gedaan omdat niemand naast het spoor wil wonen.

Zo zijn er nog best wat weilandjes te vinden. Als je een beetje rond gaat rijden en gaat vragen valt het mee wat er te vinden valt..

Als het verder weg is moet je wel de luxe van een rijbewijs en een auto hebben. Heb je dit niet dan wordt het alweer moeilijker.

In Hazerswoude is ook een goede paardnatuurlijke stal met verhard pad, onbeperkt voer, buitenbak enz. Zij hebben hier op het forum ook geadverteerd. Maar misschien vind je dit te ver weg. Hangt er ook vanaf waar je in Den Haag woont.

Misschien heb je er wat aan.

Groetjes Fleur

Loes Scheres schreef op zaterdag 5 april 2008, 11:10:


Een ietwat late reachtie maar toch.. na het lezen van dit topic vraag ik me af of het kwaad kan.
Drie jaar geleden heeft mijn shetlandmerrie een veulentje gehad. Ze staan nog steeds samen in een kudde en ik heb haar nooit gespeend.
Ze drinkt dan ook nog steeds regelmatig. De moeder ziet er prima uit en heeft er na de bevalling nooit slecht of mager uitgezien.
Ze staan 24/7 buiten en eten alleen gras + mineralenblok. Bijvoeren doe ik niet, alleen als het gras bevroren is, dan krijgen ze hooi.

Kan het kwaad dat een 'veulen' van drie jaar oud nog bij de moeder drink?
Moeder geeft geen enkel signaal dat ze het vervelend vind.

Groetjes Fleur

Ik lees hier al geruime tijd mee en heb ook een aantal malen gepost. Er wordt zoveel gepost dat ik het amper bijhoudt om alles te lezen, laat staan regelmatig te reageren maar bij deze zou ik toch graag een vraag willen stellen.

Wij hebben zo'n 2 jaar geleden mijn ouder verzorg arabier van 23 jaar gered van de slacht. Hij was toen erg verwaarloosd en mager.

Hij is er inmiddels weer helemaal bovenop (dmv. onbeperkt hooi) en is nu eerder te dik dan te mager.

Er is toendertijd een dierenarts bijgeweest die ons vertelde dat hij chronische bronchitis heeft waarvoor hij medicijnen krijgt.

Daarnaast heeft hij ook artrose en hij krijgt daar duidelijk meer last van.
Zo wil hij echt géén voetjes meer geven, wat het bijhouden van de hoeven erg moeilijk maakt.
Vroeger was dit geen probleem en gaf hij ze aan, nu probeert hij zich in allerlei bochten te wringen om zijn been maar niet op te hoeven tillen.
Voor mijn gevoel is de buiging pijnlijk.

Ook wil hij niet meer draven. In de wei zie ik hem naast stappen alleen nog aanspringen in galop. En tijdens wandelingen, ook als hij is warmgelopen, is hij niet te porren voor een zacht drafje.
Doet hij gewoon echt niet.

Hij ziet er verder gezond uit, staat 24 uur 7 buiten met een vriend op een verhard gedeelte, paddock, wei en goede schuilstal.
Hij rolt nog wel, waarbij hij ook wel weer redelijk soepel overeind komt en ook zijn benen moet buigen.
Het enige wat we met hem doen is lekker wandelen. Rijden natuurlijk niet meer. Tijdens de wandelingen loopt hij verder niet onregelmatig.

Mijn vraag: Kan ik er sowieso vanuit gaan dat hij pijn heeft? Of zou hij dan ook moeten afvallen en er slechter uit moeten zien?

Ik heb geen ervaring met pijnmedicatie? Is dit te overwegen of wordt dat niet langdurig gegeven? Of is dit sowieso slecht omdat hij dan meer gaat belasten dan zijn gewrichten aan kunnen?

Met andere woorden. Hoe kom ik erachter of hij pijn heeft?
Of is het niet willen geven van voetjes en het niet willen draven stijfheid door de artrose?

Nog een laatste voorbeeldje:
Eergisteren waren er vanuit een andere wei een aantal pony's ontsnapt. Deze renden als een gek langs de wei heen en weer en alle paarden in buurtgelegen weides gingen over de rooie, evenals het vriendje van het oudere paardje waar het nu om gaat.
Ondanks dat hij vroeger een enorm heethoofd was, blijft hij nu rustig lopen en kijkt met grote ogen wat er om hem heen gebeurt. Maar hij zal geen stap harder zetten.

Ik wil absoluut niet dat hij rondloopt met pijn...

Gudrun schreef op woensdag 15 oktober 2008, 21:16:


Sorry voor mijn late reactie, maar ik had (zoals heel Nederland lijkt) de griep de afgelopen dagen..

Ontzettend bedankt voor de reacties!

Ik vind het meten van bepaalde gedragingen een heel goed idee. Dat ga ik zeker doen.

Ik ben ook benieuwd wat de dierenarts ervan zegt.. maar ik ga het gewoon proberen.
Zodra ik meer weet zal ik zeker laten weten hoe het is verlopen.

Groetjes Fleur

Hallo allemaal,

Ik sta op het punt een prachtige merrie aan te kopen met een geweldig karakter. Er is maar één reden waardoor ik haar nog niet heb aangekocht, ze heeft namelijk in lichte mate last van zomereczeem en dan alleen in de manen.

Na veel zoeken en lezen op het internet is mij duidelijk geworden dat het een vervelende aandoening kan zijn en dat een juiste aanpak het eczeem wel kan verminderen of doen verdwijnen maar dat het ook kan verergeren naar extreme vormen.

Aangezien ik geen ervaring heb met zomereczeem heb ik twee dierenartsen gecontacteerd welke mij beide adviseerden terughoudend te zijn betreffende de aankoop.
Zij deelden mij mede dat het nu in een lichte vorm aanwezig is maar bij een verandering van omgeving kan omslaan naar een ernstige vorm. Dat hoeft niet maar zou volgens hun wel kunnen.

De merrie wordt op dit moment niet paardnatuurlijk gehouden. (s'nachts op stal i.c.m. krachtvoer) Dit kan ik haar wel bieden wat mij goede hoop geeft het eczeem te verminderen. Maar ik begreep van een aantal berichten hier op het forum dat een paarnatuurlijk huisvesting geen zekerheid biedt op het verdwijnen van zomereczeem.

Eigenlijk heb ik al de keuze gemaakt wél voor haar te gaan en wil ik haar graag een thuis bieden met anti-zomereczeem maatregelen. Zij heeft nu eenmaal last van het eczeem welke niet zal verdwijnen als ik besluit verder te kijken.

Maar mij wordt van verschillende kanten geadviseerd haar niet te kopen aangezien er veel andere, ogenschijnlijk gezonde paarden worden aangeboden zonder eczeem en het een hoop zorg en extra kosten met zich mee kan brengen. Er daarbij natuurlijk rekeninghoudend dat elke dier iets kan mankeren of kan gaan mankeren. Maar nu weet ik bij voorbaat dat zij hier last van heeft.

Enfin, graag zou ik hier jullie mening over horen.

Bedankt!

Groeten, Fleur