Elzaliene Proost schreef op woensdag 26 september 2007, 13:33:

Beiden erg bedankt voor de tips! Ik heb nog contact gehad met Eva over het clickeren en ga eerst me eens hierin verdiepen. Voorlopig beginnen we daar nog niet mee. Eerst maar eens met 'gewoon' belonen (mooiiii) werken.
Nu loopt de pony in de wei keurig achter Doreen, maar als we buiten gaan wandelen is ze zo vrolijk en kwiek dat ze voor haar uit gaat lopen. Dus dat moeten we nog gaan oefenen.

Verder wilden we haar gisteren laten kennismaken met een andere verzorgpony en samen gaan wandelen. We wilden ze aan elkaar laten ruiken door een hekje heen, maar de andere pony durfde niet dichterbij te komen. Domino werd er helemaal blij en opgewonden van en heeft wel 5 minuten door onze tuin gecrosst al bokkensprongen makend. Helaas durfden we niet met ze samen op straat te gaan. Eerst nog maar eens op een andere manier proberen. Ik vraag me nu wel af of het goed is om ze af en toe eens bij elkaar te zetten, of dat dat geen zin heeft. Ze kunnen namelijk niet blijvend bij elkaar gezet worden.

Nog een vraagje: Domino heeft horzeleitjes op haar onderbenen. Hoe krijg je die het beste weg?

Ook ik loop regelmatig met verzorgpony (B-ponietje) met mijn dochter van 12 (smal gebouwd) erop te wandelen. Ook deze pony ziet graag haar kans schoon en duikt als het kan de berm in. Als mijn dochter goed oplet, kan zij haar soms tegenhouden. Eenmaal het hoofd naar beneden is ze echter niet meer tegen te houden. Kinderen komen dan echt kracht te kort, zeker omdat ze bitloos rijdt. Als oplossing doe ik haar dan aan het touw en loop er naast. Zodra ze naar de zijkant van de weg gaat en de berm in wil, trek ik haar terug. Natuurlijk lukt dit niet altijd en kan ze af en toe een hap nemen. We hebben wel gemerkt dat als het eenmaal gelukt is om dit te doen, het steeds erger wordt. Meestal beginnen we los en gaat ze als ze een paar keer de berm in is gegaan aan de lijn. Verder draaft het ponietje vrij rustig en kan ik dit redelijk bijhouden (hijg hijg). Galopperen doet ze bijna niet op de harde weg.

Tja, ik heb dus geen oplossing voor je in de zin van touwtjes en zo (ze rijdt meestal zonder zadel), maar wilde toch even laten weten hoe wij dit doen.

Wij hebben bij onze verzorgpony (shet x welsh x ?) gewoon het bit van het hoofdstelletje dat erbij zat afgehaald. Daarna de teugels met klipjes aan de zijringen vast gemaakt. Wellicht niet ideaal, maar het voldoet toch wel. Paardje reageert goed op de zit en stem, dus veel trekken is niet nodig (behalve als ze de berm in duikt zie bericht 'ondeugende pony'.)

Gudrun schreef op vrijdag 13 maart 2009, 23:20:


Zou mooi zijn als dit blijft werken! Hoe heet deze bodymilk? Lijkt me de moeite waard om ook eens te proberen op pony Domino die soorgelijke problemen heeft.

Heel herkenbaar. Mijn paard Rana (PRE x arabier) is zeer gevoelig, licht aan de hulpen en meewerkend, tot op een bepaalde grens. Ik heb haar nog niet zo heel lang en weet nog niet altijd waar die grens precies ligt. Als haar grens bereikt is of als ze iets niet wil/durft, gaat ze stil staan. Druk geven heeft bij haar weinig zin, ze sluit zich dan af. Ik heb haar via clickeren aangeleerd om mijn hand te targetten en zo kan ik haar vaak naar mij toe lokken (als we wandelen).

Nu vindt ze het soms lastig om het terrein af te lopen (aan de hand) alleen met mij. De ene keer doet ze het zonder problemen, maar een volgende keer gaat ze halverwege het pad naar de uitgang stilstaan. Zo ook gisteren. Eerst heb ik het met overtuigingskracht geprobeerd (stem, lichaamspositie, etc). Lichte druk op het halster levert 1 stap voorwaarts op, maar that’s it . Zwaaien met een touwtje achter haar maakt geen indruk. Hoe meer druk, hoe meer ik haar zie afsluiten. Dus probeer ik haar ‘vrijwillig’ naar voren te laten stappen door haar mijn hand te laten targetten. Als ze dit doet ‘yes’ en beloning. En zo zijn we gisteren met vele tussenstappen (targetten, yes, beloning) na een kwartier het terrein afgestapt. Niet echt ideaal als je gewoon even een ommetje wil maken…

Nu vroeg ik me in het kader van het voorgaande af (niet meer belonen wat ze eigenlijk al kan) of ik dit wel zo moet doen. Het is namelijk niet zo dat ze dit niet ‘kan’, ze wil het gewoon niet. Ik weet dat dat ‘niet willen’ grotendeels ligt aan hoe zij mij als leider ziet en hoe duidelijk ik ben, maar dit ben ik aan het leren en moet groeien. Ik krijg hier ook hulp bij als ik wil (Rana staat bij Pien). Voor mij is het clickeren in deze situatie een oplossing, maar toch wil ik graag weten of dit wel ‘goed’ is of dat ik daarmee haar uitprobeergedrag alleen maar bevestig.

Nou, het gaat om ongeveer twee keer in de week het terrein verlaten. En soms gaat het goed (gewoon in een keer) maar soms ineens weer niet.

@Dani. Ja, welllicht helpt dit, al is mijn merrie niet zo 'speels'. Ze loopt verder gewoonlijk heel goed mee aan een los touw en past haar tempo aan mij aan. Alleen doet ze bij het verlaten van het terrein ineens of ze vanalles in de verte ziet (waarschijnlijk is dit ook zo) en dan gaat ze stil staan. Eenmaal in stilstand is het moeilijk haar weer in beweging te krijgen.

@Wil. Ik ben blij om te horen dat jij het ook zo doet Het is zeker niet ideaal en ik wil het ook anders maar als 'oplossing' is het wel handig.

@Coralie: ik ben wel vaker met haar bezig dan 2x per week, hoor, alleen ga ik niet altijd het terrein af. Maar je hebt wel gelijk dat ik dit wellicht iedere keer moet doen om het een gewoonte te laten worden. Nu zijn er hier meer paarden die dit lastig vinden, zeker als ze alleen moeten gaan. In een groep is het nooit een probleem.

@Nils: het is zeker zo dat het nog niet structureel goed zit: ik heb haar nog niet zo heel lang en ben nog bezig het vertrouwen op te bouwen. Ik merk wel dat dit steeds beter gaat, dus ik ga ervan uit dat ook dit onderdeeltje goed gaat komen. Waar het mij vooral om ging was de vraag of het stuk clickeren nu 'fout' was.

Nou, zo heel vervelend vond ik die reactie niet eerlijk gezegd. Danielle geeft toch netjes uitleg?

Het was inderdaad een heerlijke dag en een fijne rit! Echt goed dat je die galop hebt aangedurfd
Enne, leuk om je eens in het echt gezien te hebben!

Waarom niet je gebruikelijke methode van het clickeren? Mijn merrie liep toen ik haar net had altijd van mij weg. Belonen na het aantrekken van het halster doet wonderen en ze steekt nu braaf zelf haar neus erin. Ook bij het afdoen heb ik haar geleerd braaf te blijven staan met haar hoofd laag. Erg prettig. Dus gewoon regelmatig even halster uit en dan weer aan, 'yes' en beloning. Of natuurlijk iets leuks gaan doen als hij het halster aankrijgt. .