eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 28 september 2007, 12:53:

Què?

De afgelopen dagen heb ik met Buck op de Veluwe gebivakkeerd met meerdere paardenvriendinnen en we hebben daar lange tochten gemaakt. Het was heerlijk, prachtig, spannend, etc, helemaal goed, daar wil ik het niet over hebben. Er was iets wat mij opviel, wat misschien interessant is voor iemand.

In het paardengezelschap bevonden zich 6 blootsvoetse paarden met elk een wisselend hoefverleden. Drie daarvan (alledrie Andalusiërs waarvan 2 in Spanje opgegroeid) hebben nooit ijzers gehad en zijn 6,7 en 8 jaar oud. Dan was er nog een gelders paard van 15, nooit ijzers gehad, een haflinger van 12 die heel vroeger 1 jaar ijzers heeft gehad en Buck van 15, die tot 2 jaar geleden 10 jaar lang op ijzers stond. Buck is de enige die nb bekapt wordt, de andere paardenhoeven zien er gewoon goed uit.
Alle paarden vertoonden identiek loopgedrag: zodra het pad hard werd (bv wielgedeelte van menpad), werden de passen verkort. Echt verharde weg zorgde weer voor iets makkelijker lopen en hard pad met stukken steen zorgde voor zeer gevoelig lopen bij alle paarden. De verende bospaden waren het beste voor de gangkwaliteit.

Blijkbaar maakt het dus niet uit of een paard zijn hele leven blootsvoets gaat en is het racen over puin toch een zodanige aanspraak op de hoeven dat er een gevoeligheidsreactie optreedt, ook bij paarden die hun hele leven blootsvoets gaan en hun hoeven goed hebben kunnen ontwikkelen.
Blijkbaar is het continu blootstellen aan een bepaald type bodem dus veel bepalender voor wat de hoef aankan dan het feit dat er ooit ijzers onder gezeten hebben of de rasgebonden aanleg (zoals de harde spaanse hoeven).
Ik vind dat wel interessant.

Esther schreef op donderdag 4 oktober 2007, 13:20:


http://www.youtube.com/watch?v=wt8fIKdRy28&mode=related&search=

carausios schreef op donderdag 4 oktober 2007, 14:34:


Een proefritje maken over verschillende bodems alvorens aan te kopen.

Is er iemand op dit forum wiens paarden probleemloos over alle soorten ondergrond gaan? Dus zonder de pas te verkorten doordenderen van bos- naar grindpad?
Hebben paarden in het wild dat dan niet? Of misschien wel, maar stoort het niet aangezien er niemand op zit die daar iets van vindt?
Een roofdier loopt op steentjes wellicht ook moeilijker dan op zand en wint daar geen terrein mee?

Toen ik mijn proefritje op Buck deed waarna ik hem kocht, was hij 4 jaar en kwam vers uit de Pyreneeën, puurdere hoeven kun je haast niet treffen. Hij liep toen gevoelig over steentjes en kort over het fietspad, herinner ik mij.

Peter Donck schreef op donderdag 4 oktober 2007, 15:40:

Misschien is grip belangrijker dan pijn? Asfalt is minder glad dan een keiharde leemlaag bijvoorbeeld. Over asfalt, of een fietspad wordt iets meer doorgestapt dan op die harde leemlaag van de wielsporen op het menpad. Neem je het rullere middenspoor, dan wordt meteen gretig versneld.

Nog iets wat mij opviel: daar waar de paadjes smal waren met een gladde leem- en bladerenlaag (het had geregend), kozen alle paarden niet de relatief vlakke middengeul, maar juist een hellende zijkant, waarop ze regelmatig uitgleden. Om een onnavolgbare reden vonden ze dat minder erg dan lopen op het in mensenogen makkelijker begaanbare middenstuk. Stuurde je bewust naar het midden, dan liep het paard sneaky door naar de andere schuine kant om daar glibberend en scheef zijn weg te vervolgen. Wegglijden met één been wordt blijkbaar niet als ernstig ervaren. En ze deden het alle zeven, ook de beslagen fries. Wat zal hier de reden van zijn?
(In de duinen maak ik dat ook wel mee, alleen is het daar nooit glibberig, maar zijn de schuine anten juist vaster, minder mul.)

Spirithorses schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:15:


Hebben BD, Winner, Izzy, Eining, Amie en nog een aantal een ijzerverleden?
Maken ze vaak deze buitenritten, ik bedoel: worden hun voeten vaak blootgesteld aan harde bodem?