Peter Donck schreef op maandag 24 september 2007, 8:08:


Nee, dat is wat er gebeurt door de immense druk op de teugels bij zo'n korte bijzet: de pony trekt zelf de longeersingel naar voren.

Eva Saegerman schreef op maandag 24 september 2007, 10:35:

Dik applaus voor jou, Eva!

Funnygirl schreef op maandag 24 september 2007, 10:36:

Ik geef om die reden een Pavokoek per dag.

Peter Donck schreef op maandag 24 september 2007, 10:48:


Maar wat vind jij dan 'type dressuurbeeld' aan die ver naar voren liggende singel?

Funnygirl schreef op maandag 24 september 2007, 10:54:


Okee, als dat je uitgangspunt is, en je wil voor je gewete alle mineralen bieden die nodig zijn, zou je nog kunnen overwegen om verschillende mineralenstenen op te hangen...?

Frans Veldman schreef op maandag 24 september 2007, 10:56:


Is dat gehalte niet afhankelijk van het moment waarop het bloed geprikt wordt?

kasparonda schreef op vrijdag 21 september 2007, 21:26:


Ik denk (ik he!) dat de paarden waarover jij schrijft, die steeds slechter gaan lopen door natuurlijk bekappen, een baas hebben die maar moeilijk van de hoeven af kan blijven, een risico dat je loopt wanneer je erg enthousiast raakt. Je verliest dan het grotere geheel uit het oog en denkt alleen nog in hoefcorrigerend snij- en raspwerk.
Wanneer je denkt dat natuurlijk bekappen een heel speciale manier van bekappen is, sla je eigenlijk de plank mis. NB is een manier van hoefgericht paarden houden. De kunst is juist om de omstandigheden (ondergrond en training) zodanig te maken dat je vrijwel niets aan de hoeven hoeft te doen. Dat je dan toch af en toe moet raspen omdat bodem en training hun werk onvoldoende kunnen doen, is dan haast een bijkomstigheid.

Om die reden heb ik zelf ook mijn twijfels over natuurlijk bekappen, maar dan bedoel ik de plek die het zich toebedeelt binnen in hoefverzorgingsland. Het is m.i. niet iets heel erg aparts, het is niet een totaal aparte bijzondere therapeutische stroming zoals Strasser bv, het behelst slechts het bijsturen van de natuur, het compenseren van falende omstandigheden.
De strenge regels zoals van de straal afblijven, hielen gelijk met de zool, worden inmiddels niet meer zo rigide aangehouden en daarmee komt nb steeds meer op het terrein van ggb (gewoon goed bekappen), een discipline die elke nadenkende smid of bekapper ook beheerst. Wanneer blijkt dat je paard beter loopt met een niet aldoor de grond rakende straal of iets hogere hielen, dan hou je die norm aan. Allesbepalend is hoe je paard loopt; er is geen confectiemodel dat voor elk paard geldt.
Voordeel is dat je door het zelf bij te houden, beter leert observeren en langzaamaan meer inzicht krijgt.

Wanneer je niet kunt voldoen aan bodem en training, zul je de werking hiervan moeten imiteren dmv raspen. Durf je dat niet zelf, vind je het zwaar werk of heb je andere redenen, dan haal je er een smid of bekapper bij die het voor je doet en/of je op de rails zet. Nadeel is dat de stand dan elke 8 weken iets wordt veranderd, realiseer je dat.

Esther van Hardeveld schreef op maandag 17 september 2007, 12:04:

Uit welke wind? Oosten- of westenwind? Westenwind met regen is heel anders dan snijdende oostenwind, maar voor beiden zouden ze moeten kunnen schuilen.
Het wordt een enorme omschakeling voor je paard: na 9 jaar geen deken meer, geen krachtvoer meer, geen stal meer, niet eens een afdak. Realiseer je hoe groot die omschakeling is en hou goed in de gaten of ze het allemaal trekt en of je haar niet goedbedoelend aan oneerlijk zware omstandigheden blootstelt.

Piet schreef op maandag 24 september 2007, 14:46:


Ik ervaar het anders wel als versoepelde, veranderde regels, Piet. In de cursus en in het boek heb ik bepaalde regels geleerd, die ik op dit forum opgerekt en veranderd zie worden. (Uiteindelijk heb ik daaruit geleerd, en ook zelf ondervonden, dat allesbepalend is hoe het paard loopt en niet of de hoef lijkt op de foto van de dode mustang).

- Ik herinner mij het bekapfilmpje van een IJslander waar over gejuicht werd, maar wat in wezen tegenstrijdig was met boek + cursus, want er werd eenmalig een standverandering uitgevoerd.
- Men geadviseert elkaar de straal wat korter te maken en niet zo erg meedragend als daar de oorzaak van de gevoeligheid vermoed wordt.
- Velen laten een stukje hiel staan, simpelweg omdat het paard dan beter loopt.
- Er wordt met slijptollen en kniptangen gewerkt.
- Het accent is in het algemeen m.i. meer komen te liggen op het selfsupporting slijten dan op de daadwerkelijke techniek van het raspen en snijden.

Ik vind deze insteken een verrijking, dat vooropgesteld, maar het maakt de oorspronkelijke nb-theorie er niet overzichtelijker op. Vandaar dat ik daar ook niet zo'n onderscheid in kan en wil maken.

van lennep schreef op maandag 24 september 2007, 14:46:

Jij denkt aan de IJslander van andere Esther, die is overleden aan een vit. E tekort?
Ik ook.

Balans schreef op dinsdag 25 september 2007, 15:36:


Het verhaal klopt niet. Eerst is de eigenares jarenlang heel fijn aan het rijden op haar merrie en dan gaat ie zonder reden inene weg naar een handelaar en moet ie binnen 2 weken verkocht worden of anders dood?!