eddy DRUPPEL schreef op maandag 10 september 2007, 10:29:


Wat Trea zegt klopt van geen kanten??????????
Mijn paard gaat gewoon met niemand mee die hem niet voor de volle 100% wil hebben. Die "het nog niet zeker weet", die "het paard eerst uit wil testen". No way. Dat kan ook bij mij thuis, onder MIJN begeleiding. Als de potentiële koper MIJ als verkoper niet vertrouwt en mij verdenkt van mallafide praktijken om mijn paard aan de man te brengen, dan is dat voor mij voldoende reden om te te zeggen; "ajuus, koop je paard maar ergens anders". Dat is voor mij geen basis. Het gaat hier niet om een auto.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 10 september 2007, 19:41:


Jij LEEST weer niet goed. Ik zeg niet dat mijn paard niet uitgeprobeerd mag worden. Alleen gaattie niet mee zolang de toekomstige eigenaar niet het volledige gevoel heeft dat dit HET paard is wat hij zoekt. En wordt er niet mee gesoebat waar ik niet bij ben.
Ik verkoop geen paarden, ben geen handelaar (ik zeg nooit, nooit.. maar ik hoop dat ik er nooit eentje hoef te verkopen). Dat moge dus duidelijk zijn. Voor mij heeft een paard kopen en verkopen zeker óók te maken met de eigenaar. Er moet een zeker gevoel van vertrouwen zijn, anders begin ik er al niet aan. Ik heb al 5 paarden gekocht, puur op gevoel. Heb nooit zulke afspraken gemaakt, ook niet wïllen maken. Ik ging meerdere keren kijken naar het paard (soms ook onaangekondigd), heb met alle voormalige eigenaren nog mailcontact en een zeer goede band. Zo kan het dus ook. Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten.

O by the way.. ik heb wél ooit een paard verkocht. Mijn allereerste paard. Een KWPN-ner. Ik was zó verliefd op dat beest, maar was nog te groen om hem te kunnen helpen met zijn onzekerheden. Dus flipte hij bij iedere buitenrit, smeet mij eraf en peerde hem naar huis. Dat paard heb ik verkocht, met pijn in mijn hart, na 2 jaar. Ik ben heel eerlijk geweest tegen de potentiële kopers. Een meisje van mijn leeftijd heeft hem gekocht, na 3x bij mij te zijn geweest en hem te hebben gereden. Ik ben hem nog enkele keren gaan opzoeken en we hebben nog steeds contact.

Ik heb geen slechte ervaringen in de paardenhandel, gebruik mijn voelsprieten en als ik het niet helemaal zeker weet vraag ik het hier op het forum (denk aan Troy). En dat is goed geweest.

Dat jij het anders doet, anders denkt, moet je zelf weten. Moet iedereen zelf weten. Zo kan ik niet leven. Het is toch al zo'n rot-wereld. Een beetje vertrouwen in de mens vind ik erg belangrijk.

Trea

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 11 september 2007, 0:57:


Dat zeg ik helemáál niet!
Ik zei; "ze mogen best een maand lang bij MIJ THUIS met het paard komen spelen, knuffelen, rijden whatever, maar onder mijn toeziend oog.
Ik zeg nergens (LEZEN EDDY) dat je vanaf moment 1 moet weten of het jouw paard is.

En ik denk ook zeker dat je een paard zeer zeker een diep trauma kan toebrengen in een dag. Zeker weten!

Trea

Ik voer Troy nu een week magnesium bij. Ik ben ermee begonnen omdat hij toch wel een aantal symptomen had die voorkomen bij een magnesiumtekort.
Nu, na een week, merk ik dat zijn manenkam beduidend minder hard is EN dunner dan hij hier bij mij ooit heeft gehad. Ik heb hem vanaf Januari en al die had hij die dikke manenkam.

Zijn andere symptoom is hardnekkig overgewicht, terwijl hij op hetzelfde schrale dieet staat als de tinkers. Daarin merk ik nog geen verandering, maar is een week ook tekort.

Het derde symptoom (en waar ik me eigenlijk het meest bezorgd over maakte) is zijn luiheid. Daarin is wel iets veranderd, maar tegelijkertijd is het frisser geworden.. dus tja.

Maar nu de vraag; IS het nu de tijd dat de manenkammen weer dunner worden, met andere woorden, kan het dunner worden nu een andere oorzaak hebben (hij staat al 3 weken zonder deken weer, heeft geen jeuk meer en schuurt ook niet) of zou het écht door de magnesium komen?

Groetjes, Trea