In het foto-album staat de 3 pagina's tellende beschrijving van 'Penislähmung' of te wel penislamheid/penisverlamdheid. De tekst is helaas amper leesbaar maar de foto's zeggen genoeg. Wie interesse heeft in de gescande pagina's om de (Duitse) tekst te kunnen lezen, laat maar horen...

Esther schreef op donderdag 6 september 2007, 21:24:

... KNIP...

Met alle respect voor wat jij blijkbaar hebt meegemaakt met een ernstig verwaarloosd paard: ik ben maar wát blij dat wij 'de leken' tegenwoordig door internet en andere media meer op de hoogte zijn van wat er eventueel nog meer aan de hand kan zijn dan wat 'Ja meneer de dierenarts' en 'Zeker meneer de dokter' beweren.
Ik kan hier nu wel wat medische missers gaan opsommen zowel bij zeer naasten, mijzelf of mijn dieren, begaan door diezelfde experts waar je volledig je vertrouwen aan moet geven op menselijk en dierlijk medisch vlak, maar dat lijkt me even een ietsje te ver gaan...
Hierdoor houd ik liever zelf ook nog een oogje in het zeil, wat hun diagnoses betreft.

Ik geef toe dat al die wetenschap die 'voor het oprapen ligt' ook in het nadeel kan werken en dat mensen ziektes kunnen zien waar die niet zijn. Maar zowel bij mijn gespecialiseerde fretten dierenarts, mijn 'gewone' dierenarts als mijn 'paarden' dierenarts sta ik al jaren bekend als behoorlijk nuchter. Als ik ergens een vraagteken bij zet is dit meestal niet onterecht. Dan mag ik misschien geneeskundig een leek zijn, een stuk nuchter en/of gezond verstand, en juist de tegenwoordig zeer duidelijk in woord en beeld uitgegeven medische verhandelingen kunnen wel degelijk ten goede komen en een op hande zijnde medische misser voorkomen. Want ook artsen en dierenartsen zijn mensen die fouten kunnen maken. Plus dat de éne dierenarts de andere nog niet is. Bij een paard als waar het in dit topic over gaat, hoort een dierenarts gehaald te worden die gespecialiseerd is in PAARDEN. Daarom ga ik met mijn fretten helemaal naar de andere kant van Nederland omdat daar DE frettendierenarts van Nederland haar praktijk heeft. Kom daar overigens zelfs Belgen op de praktijk tegen. Maar dat even terzijde...

...Knip...

Zeker kunnen er meerdere oorzaken van oedeem bestaan. Maar ik weet uit eerste ervaringen, lees het topic en zie de foto's er anders nog eens op na, wat de oedemen van mijn paard Mike, betreft zeer zeker ook dat deze behandeling behoeven. Of simpel door beweging (en dan niet alleen weidegang), of door vochtafdrijvers, of door medische behandeling!


Waar blijft ineens het gezegde "foto's zeggen meer dan woorden..."? En waarom worden de foto's van Mike's oedemen gebruikt door mijn advocate om te kijken of we de DA verantwoordelijk kunnen stellen die deze veroorzaakt heeft?

En ik zou GRAAG van de huidige eigenaar willen horen wat hij momenteel aan het ondernemen is behalve het paard op een vette wei te zetten en het water ter beschikking te stellen.

En die eigenaar heeft wel degelijk een kans om zijn verhaal hier te vertellen. ALS hij zou willen dan... Dit forum staat voor iedereen open tenslotte. Zou hem alleen het web adres van paardnatuurlijk doorgegeven moeten worden.

Ik zou hem persoonlijk de hemel in prijzen als hij echt alles aan dit paard doet wat er gedaan kan/moet worden om het nog een kans te geven!

Ik kan me er echt wel een voorstelling van maken als je zo'n paard opvangt en weer op orde probeert te krijgen, en er zijn steeds mensen die op en aanmerkingen maken over de toestand waarin het dier verkeerd, hoe erg je jezelf dan in de verdediging voelt geduwd. Maar vergeet niet Esther, dat het zeer goed kan voorkomen dat als deze 'lastige bemoeials' er niet waren, er heel wat meer écht dierenleed zijn gang kon gaan! Stel dat deze ruin nog bij diegene stond die hem dit heeft aangedaan, en niemand zou een mond open doen, ook al komen ze er dagelijks langs! Dat iedereen zijn hoofd de andere kant opdraaid... Zou je dát dan liever hebben?

Hoe aangevallen je jezelf als dierenredder ook voelt op zo'n moment: deze mensen geven blijkbaar wel om dierenleed! Het hart van die mensen zit net als bij jou op de goede plaats. En als jij er op dat moment zeker alles aan doet om zo'n dier een kans te geven hoef jij je niet aangevallen te voelen, maar kun je fier je schouders rechten en uitleggen wat jij allemaal voor het dier doet. Alles wat MOGELIJK is dan...

Spirithorses schreef op vrijdag 7 september 2007, 10:28:

Ik heb er ook een zeer hard hoofd over in! Klinkt cru maar ik zou liever gezien hebben dat deze ruin, in DEZE situatie, ingeslapen werd. Deze man heeft het misschien goed bedoeld met dit paard maar zoals het zich nu na al de berichten van Charlot zich laat aanhoren, is helaas het enige wat het arme dier geboden wordt een te vette weide waar hij met zijn gebit en innerlijke problemen niets mee kan (zie ook maar de diarrhee en het gras wat overal in zijn mond blijft zitten) en water.

Ik trek me volledig van dit topic terug, kan dit er gewoon niet bij hebben. Heb al genoeg ellende met mijn eigen dieren achter de rug de laatste 1,5 maand. Charlot, probeer jezelf niet teveel in dit paard te verliezen. Als de huidige eigenaar er niet al te veel voor over heeft is het eigenlijk een verloren zaak, en dat kan je hard opbreken meid.

Spirithorses schreef op vrijdag 7 september 2007, 10:02:


Kritiek?! Pien, als je dåt had gekregen zou de de uiter daarvan écht niet weten waar zij/hij het over had! Van de mensen die zich kunnen inleven in wat het werk wat je nu gaat stoppen allemaal inhoud, en dan vooral geestelijk, kun je lijkt mij, echt geen kritiek verwachten. Jij en Jack hebben in die jaren goed werk verricht. HULDE! Hoop dat je iemand weet te vinden die alle tijd en energie en vooral de 'spirit' heeft om jullie werk voort te zetten.

Nick Altena schreef op vrijdag 7 september 2007, 15:59:

WOW Nick! Hier weet IK in ieder geval even niets van hoor! Zoals je het hierboven omschrijft klinkt het wél overwogen... Heb je trouwens een goed mens voor haar gevonden?

Esther schreef op dinsdag 11 september 2007, 18:35:


Nou moet ik er even bij vermelden dat ik nog nooit via vuur gebrandmerkt ben, maar er zijn bij mij wel een paar grote moedervlekken weggehaald, die eerst verdoofd werden met vloeibare stikstof. Tenminste, dat verdoven was wat die huidarts in het ziekenhuis erover zei...

Nou NOOIT MEER!!! PIJIJIJIJIJIJNLIJK!!!!!! Alleen die stikstof erop spuiten was al pijnlijk. Toen ging hij met een soort schaaf die moedervlekken wegschaven. NOG pijnlijker. Heb ook zeker 5 dagen geen kleding op mijn rug kunnen hebben. (Zelfs niet met plijsters) IK heb nog foto's van de nattende schaaf- brandwonden die deze methode had achtergelaten.

Ik ben helaas nogal een 'moedervlekken' mens en er zijn nog wat kleinere die eigenlijk ook weg moeten (die verdikken zich en moet je in de gaten houden vanwege eventuele huidkanker). Ik zal ze wel eens weg laten halen maar dan gewoon met verdovingsprikje en zo'n 'snijbrand gevalletje' of moet je zuks thermisch mes noemen of zo....? Prik is even vervelend maar van het weg 'snijbranden' voel je niets en daarna ook bijna geen na-pijn.

Dus of IJsbrandmerken minder pijnlijk is.....? Het doet beiden wat de naam al zegt: de huid verbranden.

Eva Saegerman schreef op donderdag 13 september 2007, 11:54:


Citaat van de site 'bitloosrijden.nl':" target=_blank>www.bitloosrijden.nl':

"De ademhalingsweg en het spijsverteringskanaal zijn bij een paard gescheiden. Als een paard galoppeert is de ademhalingsweg wijd geopend en de weg naar de slokdarm gesloten. Als een paard slikt is het precies andersom. Paarden zijn niet geschikt om tegelijkertijd te eten en arbeid te verrichten. Dit zou niet effectief zijn tijdens het vluchten voor roofdieren.
Wanneer het paard iets in zijn mond heeft, wordt er een signaal naar de hersenen gestuurd dat zegt "eten".
De kauwreflex wordt geactiveerd en het paard begint tong- en kaakbewegingen te maken. Ook wordt er speeksel aangemaakt. Tegelijkertijd wordt door de ruiter gevraagd om te bewegen en krijgen de hersenen tegenstrijdige berichten, een fysiologisch conflict ontstaat en het sympatische (beweging) en parasympathische (rust en eten) systeem worden tegelijkertijd geactiveerd. Hierdoor komt er minder zuurstof in de longen die wel nodig is bij de beweging van het paard en zal leiden tot mindere prestaties."