Het hangt er ook vanaf of het scherp gruis is of mooie ronde steentjes.
Hoe loopt je paard er op?
Of zoekt het de berm op.
Rij je veel, dan hoef je alleen maar te kijken of het niet scheef afslijt.

Hallo Panama.............hier Noorwegen.

Ik ken dat gevoel : er alleen voor staan, paard wilt niets van wat jij wilt en de omgeving die wacht op dat het fout gaat.

Ga telkens terug naar plekken waar het fout gaat (het paard niet meer wilt), maar stop er net even voor.
Neem er een puaze en ga dan weer verder.
Afstappen is geen schande, leidt het paard dan een stukje verder en ga naar huis.
Maar niet gelijk naar de andere paarden, geef het paard een wortel, poets het of doe iets anders voordat je haar terug zet.

Vier jaar is trouwens een puber-leeftijd bij veel paarden.

Je hebt de paardenboeren daar iets te bewijzen meid. :)
Maar je er niets van aantrekken.
Doen waar je zin in hebt en je vooral niet door je paard laten bijten of onder de voet laten lopen.
Het leiderschap is nog niet op z'n plek bij jullie denk ik.

Geniet van de mooie natuur en stel je geen doel van wat je wilt doen die dag, laat het komen zoals het is en bepaal dan.

Terry van Niekerk schreef op dinsdag 28 augustus 2007, 4:36:


Het zelfstudie- pakket van Parelli is met dvd's.
En boekjes.
Ik zat er ook al aan te denken of het niets voor je zou zijn.
Zorg dan wel dat je de nieuwe pakketten krijgt en niet de oude versie (video-banden en minder op de relatie mens-paard gericht).

Trouwens, ik had ook zo een leiderschap probleem met mijn paard.

Wat hielp was andere paarden wegsturen/jagen, als ik samen met mijn paard in de wei was.
Normaal deed mijn paard dat.
Ik zag dat als lief van haar.....ik was als een soort "haar veulen".
Ik dacht ook aan jalousie van haar kant en liet het gaan.

Maar het is de leider die zijn groepje (jij en je paard) verdedigd, bestemd wie er bij mag komen.

Nu ben ik degene die andere paarden weg stuurt en de ruimte rond ons vrij houdt.
Het heeft geholpen.

Huertecilla schreef op dinsdag 28 augustus 2007, 16:39:

Gewoon

Voordat ze zich het ongeluk zoekt en niet vind.......het is Eddie Modde.
Aardige, rustige vent trouwens.
Hij weet leuke spelletjes om je een betere leider te maken. :)

Nils Vellinga schreef op dinsdag 28 augustus 2007, 21:46:


Ik heb ze gemaild.
En ze natuurlijk wat tips gegeven.
Verder is het stil gebleven.
Ik had nog gedacht om hun adres te vragen, zodat wie dat wil, ze hun oude boeken kunnen sturen.

Maar het is helaas wat stilletjes opeens.