Bedankt voor jullie antwoorden:
Ik rijd zelf al 3 jaar ijzerloos en ben daar erg tevreden over.
Het liefst zou ik dit iedereen willen aanraden, daar ben ik echter heel voorzichtig mee geworden, omdat het volgens mij een andere manier van denken is over het houden van een paard. Ik zie het ijzerloos ook niet los van het stalloos! Als je als eigenaar over wil stappen op het ijzerloos, moet je eerst al BEREID zijn om jezelf te verdiepen in deze manier van paard houden!

Ik zal in dit geval ook met een heeeel goed verhaal moeten komen over waarom zonder ijzers misschien beter zou zijn!

Bovendien staat het paard in ieder geval nu 's winters altijd op stal.

Misschien zijn er gevallen bekend van een paard met deze diagnose die is geholpen met natuurlijk bekappen?
DAT zou nl een overtuiging kunnen geven!

Groeten Bianca

Dream schreef op woensdag 5 september 2007, 17:23:


Dat is alles wat je nodig hebt: vertrouwen....
Alleen duurt het vaak zo verdomd lang voor je dat opgebouwd hebt samen.....
TIJD is de heilige factor hierin en in die tijd juist wel vanalles samen ondernemen.

Soms moet het ook eens verkeerd gaan: op de kletter door een blaffende hond en dan ontdekken, dat je paard gewoon terug te nemen is tijdens 'de kletter'...... Oftewel dat je na 4 galop-passen gewoon weer in de draf verder kan, dat je dan achterom kan kijken en glimlachend kan bedenken, dat juist ALS er iets verkeerd gaat, je de touwtjes gewoon in handen kan houden!

En als zo'n moment er maar 1x is geweest kan je VOL vertrouwen op naar de volgende spannende situatie.

Dus: laat ook eens gewoon wat gebeuren, zonder voordien zoveel spanning op te bouwen.
Ten slotte is het de natuur van een paard om te vluchten bij enge dingen. Misschien ontdek je wel, net als hij, dat die vlucht van een paard eigenlijk helemaal niet zo lang hoeft te zijn.....
Dat als je het enge achter je hebt en het niet achter je aankomt, je dan gewoon weer verder kan!

Zo ging het bij ons: ik denk, dat we ooit 3 keer 'gekletterd' hebben (nooit langer dan 5 galoppassen), ik elke keer meer vertrouwen kreeg in haar terug te kunnen nemen onder die omstandigheden, ik vervolgens zelf steeds makkelijker en vrijer ging zitten, met als gevolg dat zij sindsdien het juist alleen maar (leuk )spannend vindt om op nieuwe dingen af te stappen.

Groet'n Bianca

charlot van r schreef op donderdag 6 september 2007, 8:37:


Heel grappig: ik had laatst na een snoeibeurt onze 2 paardjes een bult met 2 soorten takken gegeven: wilg en druivescheuten (door elkaar heen).
De 1 (Fries) haalde alle wilgetakken ertussenuit en spuugde een eventuele per ongelukke druif weer uit, terwijl de Welsh juist ging voor de druivetakken.

Leuk om te zien: normaal bekvechten ze om elk hooisprietje, nu elk voorkeur voor een smaak.

Groet'n Bianca

Als je heel logisch nadenkt, zou je dan dus ook moeten afstappen als tijdens het rijden je paard nat wordt van het zweet: Ik rijd western (dikke pads onder het zadel), weet niet hoe dat is met een engels zadel, maar mijn paardje is vaak nat na het rijden onder de pad en de singel: dit zou dan in jouw beredenering ook drukplekken moeten geven....

Foxy heeft 2 weken geleden van de ene op de andere nacht een andere vacht gekregen: haartjes gaan dan meer rechtopstaan lijkt het wel: super zoals de natuur nog eerder dan Piet Paulusma weet, dat het kouder gaat worden!

Bij haar ECHT geen deken op, maar lekker de natuur zijn gang laten gaan!
En of de lijst Back to Basic is?
Ik denk eerder back to logic sense....
Je gezonde verstand gebruiken en dan kom je vaak uit bij meer is minder!

Groeten Bianca