Wil schreef op donderdag 19 juli 2007, 0:32:


De combinatie thee en azijn heb ik ook al geprobeerd, het hielp helaas helemaal niets.
Monique

Terry van Niekerk schreef op donderdag 19 juli 2007, 14:23:


Ik ga maar voor een vliegendeken - tot dusver helpt bij mijn paard alleen kruidnagel tegen dazen, de rest van het vliegend spul daar heb ik nog niets voor gevonden. Ik heb al vanalles uitgeprobeerd, het meeste helpt niet tot maximaal een uur.
De combinatie citronella-Indy vinden de vliegen bij ons het einde. Ze gaan massaal op haar zitten..... Bij jouw paarden helpt het gelukkig wel.
Monique

Esther schreef op donderdag 12 juli 2007, 20:57:


Gisteravond stond Indy naast me in de bak, appeltjes te eten. Zakt ze zomaar door haar achterbenen, ik schrok me dood. Ze staat achter ook opvallend breed. Ze heeft een vooraankondiging nodig als ik haar hoefjes uit wil krabben, anders raakt ze uit balans. Tijdens een kort wandelingetje (wat ze werkelijk afdwong door te dreigen het hangslot van het hek op te eten) wilde ze graag draven. Ze sleept nu dus met beide achterbenen over de grond. En maar met gespitste oortjes doorlopen. Het lijkt erop dat ze langzaam aftakelt, de achterkant doet steeds minder mee. Ze is echter erg vrolijk, eet goed, pruttelt elke avond enthousiast als we thuiskomen.
Bah, ik vind het zo oneerlijk. Ze heeft al zoveel moeten meemaken en nu dit ook nog.....
Monique

Eva Saegerman schreef op donderdag 19 juli 2007, 18:38:


Verdorie, wat erg! Sterkte gewenst!
Monique

Wil schreef op donderdag 19 juli 2007, 16:50:


In stap heeft ze een slepende gang gekregen, vooral rechtsachter zet ze zwabberend neer. Maar steeds met de oortjes naar voren lopen, alsof haar achterkant er niet bij hoort. Pijn heeft ze duidelijk niet. Het wordt duidelijk slechter.

Bah, als het zo moet eindigen, dan hoop ik dat er snel een eind aan komt. Ik vind het zo erg voor mijn lieve schat....

Monique

Elzaliene Proost schreef op donderdag 19 juli 2007, 17:06:


Bedankt Elzaliene!
Ik heb al zo veel gelezen over ataxie de laatste tijd.... Duits lukt goed, ben beedigd vertaalster Duits :) .
Monique

trea hoex schreef op vrijdag 20 juli 2007, 2:16:


Anoniem emails - wat achterbaks. Zegt genoeg over de afzender!
Monique

Nele schreef op vrijdag 20 juli 2007, 0:48:


Hallo, Nele,
Verschillende mensen hebben Indy al bekeken, medicijnen/behandelingen voorgeschreven, echter het haalde niets uit. Mijn portemonnee is leeg, op mijn speciale Indy-ziekte-bankrekening staat ook niet veel meer. Ik verwacht nog een rekening van enkele honderd Euro's en ik heb er eerlijk gezegd ook geen trek in alweer iemand te laten komen.
Heel lief dat je Eric Laaracker voorstelt, maar vanavond komt mijn dierenarts nog een keer langs.
Ik heb besloten het zoveel mogelijk te laten rusten, ook omdat Indy aangeeft dat ze het zo wel best vindt. Het gaat tenslotte om haar.
Monique

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 20 juli 2007, 11:50:


Mijn dierenarts is net geweest. Hij heeft haar nog een keer onderzocht en het is duidelijk ataxie. Het is ook duidelijk verslechterd. Hij verzekerde me echter dat ze momenteel geen pijn heeft. En daar ben ik heel blij mee, dat is het enige wat telt.

Ik zal haar nooit meer kunnen berijden, maar dat interesseert me niet. We gaan zoveel mogelijk leuke dingen doen, wandelen, haar vriend en vriendin opzoeken.

Over een maand komt mijn dierenarts nog een keer langs om haar in te enten en dan bekijkt hij haar nog een keer. We hebben alles goed doorgesproken, ook wat ik moet verwachten voor de toekomst en in welke gevallen ik hem moet bellen. Niet leuk om te horen, maar erg belangrijk.

We hebben met Indy afgesproken dat ZIJ kiest wat ze wil. Hij heeft haar steeds geaaid en met haar gepraat, Indy luisterde met gespitste oortjes. Ze heeft zelfs nog zijn gezicht gelikt. Hij vond het heel erg, hij zat er erg mee. Hij is blij dat Indy bij ons blijft zolang zij dat wil.

Bah, ik zit hier nu te huilen achter de computer, ik vind het zo oneerlijk.

Monique

Patricia ter Haar schreef op vrijdag 20 juli 2007, 13:04:


Hallo, Patricia,

Toen ik met natuurlijk bekappen begon (2004), had Indy ook een hoef stijler en kleiner dan de andere. Door gewoon hardnekkig door te gaan met natuurlijk bekappen is de hoef groter geworden en minder stijl. Je ziet het verschil steeds minder.

Ik denk dat je gewoon geduld moet hebben.
Succes.

Monique

Caatje schreef op vrijdag 20 juli 2007, 19:31:


Bedankt voor jullie steun.

Ik probeer aan alle leuke en grappige dingen te denken die we meegemaakt hebben, en dat zijn er heel wat! En je hebt gelijk, Indy is niet verdrietig.

Ze is lekker op haar weiland aan het grazen, alsof er niets aan de hand is. Straks zal ze wel pruttelend voor de keukendeur staan of er nog iets lekkers te halen valt, zoals elke avond.

Je kan je zo gewoon zo vreselijk hechten aan een dier. In mijn omgeving stuit ik heel vaak op onbegrip; mijn vriend snapt het gelukkig heel goed......

Monique

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 21 juli 2007, 12:25:


Misschien moet ik maar een Euro begraven in de tuin, water erbij, wat mest, misschien groeit er iets.... :)

Ik heb al ontzettend veel geld in Indy gestoken, mijn vriend en ik werken allebei 40 uur, op een gegeven moment houdt het gewoon op, helaas. De bank wil ook elke maand graag wat centjes hebben.

Mbt schijnophouden: Indy heeft nog nooit de schijn opgehouden. Haar moeder moest weg toen ze drie maand oud was, ze heeft wel altijd met andere paarden gestaan, maar ze gaf altijd de voorkeur aan menselijk gezelschap. Indy heeft al twee keer aangegeven dat ze niet meer wilde. De eerst keer na die vreselijk trap toen ze drie was, de tweede keer nadat ze vijf keer achterelkaar een hoefzweer had. Ze geeft het heel duidelijk aan. Een pijnstiller deed echter wonderen en ze krabbelde weer op. Ik ben er niet bang voor dat ik de beslissing moet nemen. Indy doet het zelf wel.
Gelukkig............

Monique

Marcia schreef op zaterdag 21 juli 2007, 16:56:


Zoek eens onder hematoom?
Indy heeft ooit als veulen een splinter in de borst gehad en had ook een enorme zwelling ter grootte van een voetbal. Mijn toenmalige dierenarts heeft er een sneetje ingemaakt en er kwam vocht en bloed uit. Veel wandelen / bewegen werkte de troep naar buiten. Het is aardig snel genezen, na een paar dagen was de zwelling weg en zat er een korst op de snee. Volgens hem was het een hematoom die ook op andere plekken kunnen voorkomen als gevolg van binnendringen van bijvoorbeeld een splinter, of zelfs een muggebeet waar vuil ingekomen is.
Monique

Marcia schreef op zaterdag 21 juli 2007, 22:12:


Oh, ok, beide kanten. Had ik niet goed gelezen. :) Ik hoop dat je er achter komt wat het is.
Monique