Angelique schreef op dinsdag, 20 juli 2004, 8:36:

Hoi,

Ik denk dat het inderdaad kan dat je paard jouw stemming aanvoelt. Sterker nog, ik weet uit ervaring dat het zeker kan. Isabella is heel gevoelig voor mijn stemming. Ik down, zij niet in orde. Het is na de 7 jaar dat we met elkaar omgaan zo erg geworden dat ik eerst bij mezelf te rade ga of ik me niet lekker voel als Isabella wat "vaags" mankeert (gisteren was ze echt ziek hoor ).

Maar ik heb ook ooit door werk overspannen thuis gezeten en wilde veel bij Isabella zijn om mezelf op te monteren. Resultaat; een pony die heel down en matig geïnteresseerd raakte en ik me toen weer zorgen om die pony ging maken. Wat had dat beestje nou? Nou het heeft even geduurd tot ik door had dat haar "ziekte" met mij te maken had. Ik moest eerst opknappen en ja hoor, toen werd zij ook weer vrolijk. En dat gebeurde toen ik haar een jaar had overigens. Nu is het nog altijd zo als ik me zorgen maak (en dan kennelijk hoe veel ik ook fluit en opgewekt probeer te zijn bij de pony, deze zorgen toch uitstraal) de pony weer "anders" wordt. Het klinkt vaag inderdaad, je moet dit ervaren om te begrijpen wat ik bedoel. Maar het kan. Je kunt zelfs over grotere afstand contact hebben met elkaar, maar vraag me niet hoe en wat, maar het schijnt te kunnen.

Dat kan dus inderdaad best haar matige interesse verklaren. Maar of het ook die vacht verklaart weet ik niet. Ik denk van niet. De pony's van de buren hebben ook zo'n vacht. Eentje van 12 jaar en eentje van 2,5. Omdat ze het allebei hebben denk ik aan een vitamine gebrek of zo. Hoewel ze hetzelfde krijgen als Isabella, althans qua grassoort en hooi (hoeveelheden en kwaliteit). Wormen misschien?

Maar het kan best zijn dat ze door haar geestelijke mindere gesteldheid wat minder weerstand heeft ook en daardoor slechter verhaart. Maar dat is bij de pony's van de buren niet zo overigens.

Ik hoop dat ik je wat heb geholpen met dit ook lange verhaal. Het is wat moeilijk uit te leggen want het klinkt snel wat vaag inderdaad. Het is een kwestie van een goede verstandhouding en elkaar aanvoelen.

Zoals ouders ook hun kinderen (of omgekeerd) aanvoelen denk ik. Woorden zijn niet altijd nodig om te weten dat de andere zorgen heeft. En dan ga je "gezellig samen in de lappenmand".

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Het zag er vanochtend wat beter uit. Ze kwam om 06.00 uur gezellig aankuieren en schooien of ik wat lekkers had. En of ik even gezellig wilde krabbelen want ze had jeuk.
Ze had echter nog maar 1 hoopje neergelegd, maar dat zag er wel goed uit. Wel weinig na 12 uur, maar goed, beter iets dan niets.

De wei was nu overigens superkort. Die heeft dus de hele nacht staan maaien. Als dat nu maar weer goed gaat. Is ze niet gewend, want ze staat 's nachts altijd in de uitloop (en eet dan dus zand kennelijk en dat wilde ik nu voorkomen). Maar vanmorgen om 07.30 uur had ze toch niet zo'n enorme trek. Maar ze ging wel wat hooi staan te knauwen.
Na mijn werk ga ik zeker weer die zandwegkuur halen. Hij was op en ik had hem al 3/4 jaar preventief iedere maand gegeven, maar nu vanaf mei niet meer. Resultaat ... ziek dus.
Ik ga er althans nog steeds vanuit dat het door zand in de buik kwam. Kan geen andere oorzaak bedenken. Ze kan niets "vreemds" op hebben. Alleen iets te veel lijnzaad gegeven de dag ervoor, dat zou nog kunnen.

Maar is het wel goed om haar weer onbeperkt hooi en stro te laten eten eigenlijk? Of heeft iemand andere tips om de darmwerking weer goed op gang te krijgen? Om 07.30 uur lag er weer een mesthoopje overigens.

Groeten,
Ingrid

Elke Straatman schreef op dinsdag, 20 juli 2004, 14:09:

Toch niet Elke van Nappie of wel?
Maar ik heb het over Herperduin, en dan het stuk wat nu nieuw erbij is richting de fietsbrug, de Naaldhof (waarvandaan wij dus komen gereden en nu niet meer kan door die idiote paal midden in het pad. Ook zoiets achterlijks).

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op dinsdag, 20 juli 2004, 14:56:

Lijkt mij dus ook. Hier is het het laatste woord nog niet over gezegd hoor.
Overigens aan de stroomdraden ernaast hangen ook geen bordjes. En die staan toch ook dwars over het pad.

Het was voorheen altijd een openbaar stuk bos. Echter de gemeente besloot het natuurgebied uit te breiden, kocht wat weilanden aan en trok pardoes een draad door het gebied. Zo stukje erbij. Dat er vervolgens een belangrijk doorgaand fietspad, ruiter- en menroute doorheen loopt ... so what. Daar gooi je van die nieuwe roosters overheen. Iedereen blij. Maar niet heus.

Ik ga morgen kijken en neem een stroom test apparaat mee. En een en fototoestel. Ben heel benieuwd, ook naar die stomme paal midden in de doorgaande route. Men had geklaagd (fietsers) over paardenpoep op het fietspad. Afsluiten die hap. Dat je nu met je paard (en kar) minimaal 8 km om moet rijden is een bijzaak (dat is voor ons 1,5 uur rijden extra en ook weer 1,5 extra rijden terug).

Groeten,
ingrid

astrid de rooij schreef op dinsdag, 20 juli 2004, 16:21:
en ziekten van Prof. Breukink :
Dank je.
Voor de zekerheid ga ik haar nu toch maar een preventief kuurtje zandweg geven. Gekke is eigenlijk ik had een maandje overgeslagen omdat het op was. Had ik dat maar niet gedaan.
Maar ze krijgt al regelmatig lijnzaad met zemelen ook. Ze krijgt alleen ook veel zand binnen. En nee ik kan haar niet zandloos zetten. Helaas. Ze moet de uitloop in omdat de wei anders ook zand wordt. Ze had vandaag ook weer 2x haar neus vol met zand. Tja er vallen ook van die lekker pruimen die wegrollen als je die wilt opeten en ja bingo, weer zand binnen en weer zand aan de neus. Kan ik ook niets aan doen. Alleen proberen het er bij tijd en wijlen uit te krijgen. Maar de omschrijving uit het boek klopt wel. Echter ze poept wel eens vaker zand (inderdaad soms een vijg voor 100% zand hoor) en ook wel eens dun. De hele winter eigenlijk dun, maar niet ziek. Nu een tijd lang weer harde mest en ik vertrouwde het al niet zo. En ineens dun en ziek.

Groeten,
Ingrid

Angelique schreef op woensdag, 21 juli 2004, 9:42:

Dat is niet helemaal waar. Ik gaf niet aan dat de mijne het had, maar wel dat de pony's van de buren het ook hebben. Exact hetzelfde. En we weten ook niet wat daar aan de hand is. Eentje ook van ruim 2 jaar. Zien er niet ziek uit, gedragen zich ook niet ziek, maar hebben nog van dat doffe stugge winterhaar. De rug is wel winterhaar vrij en blinkt ook.

Maar ja ik kan je geen oorzaak geven voor dit probleem.

De mijne verhaart ook nog hoor. Op dit moment weer vrij veel. Maar ze had al wel een mooie zomervacht met veel glans en appels. Geen idee wat er nu verhaart, al aanzet wintervacht of nog extra haar eruit voor nog warmere periode?

Groeten,
Ingrid

Linda schreef op woensdag, 21 juli 2004, 10:25:


Hoi,
Als ik alleen naar de 2-jarige kijk van de buren, dan zou ik ook zeggen; ja je hebt gelijk en dit ook gezegd. Maar toevallig heeft nu de 12-jarige ruin van de buren exact hetzelfde. Dus dan denk ik persoonlijk meer aan een voedingsprobleem (krijgen beiden hetzelfde voer).

Groeten,
Ingrid

Elke Straatman schreef op woensdag, 21 juli 2004, 10:54:

De maashorst is van staatsbosbeheer. Daarom werken ze daar wat anders dan in onze gemeente. Veel menners hebben sleutels. Ik niet want ik rij er maar zelden omdat het voor onze pony nogal een afstand is (dagrit). Maar een keer is wel lekker eigenlijk. Echter dan moet ik er wel in kunnen komen.

In de maashorst plaatsen ze nu van die middelste palen in de doorgangen zoals in ons bos. Erg irriterend.
Ze doen dit echter niet om de menners dwars te zitten overigens, maar om quads te weren. Dat wordt een probleem hier in onze bossen. Ze vernielen de paden, maar jagen ook achter de koeien en de "wilde" paarden aan. Vorig jaar is er een paard bij deze "jacht" om gekomen en daarom was de maat vol.

Begrijpelijk, echter dan begrijp ik niet die nieuwe roosters, want daar kan juist een quad perfect overheen nu. Dus het laatste woord is nog niet gevallen hierover bij de gemeente.

Groeten,
Ingrid