eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 17 juli 2007, 17:05:


Bij ons werkte het brouwsel eigenlijk wel, alleen zijn de paarden er niet properder op geworden.

Marianne

Ga nou eens

Caatje,

"eucalyptus citrus", wat bedoel je daarmee? Essentiële oliën? Vermengd met jojoba
olie lisschien?

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 18 juli 2007, 10:25:


Hé, over wie gaat dat hier?
Ik heb precies een déjà vu!

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 18 juli 2007, 11:47:


Inderdaad!

Piet schreef op woensdag 18 juli 2007, 11:51:


Natuurlijk, maar gelukkig voor mij zijn er ook paardjes die zo in elkaar zitten dat die zelfs met een slechte ruiter op hun rug graag gaan wandelen.

Marianne

Marcia schreef op woensdag 18 juli 2007, 14:22:


Wel Marcia, jouw situatie is toch beter! Eerst en wandeling en daarna wat gedoe, bij mij gedoe en geen wandeling!

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 18 juli 2007, 15:59:



Wel Eddy, het is de eerste keer dat dat hier op 't forum met zoveel woorden gezegd wordt. Dat doet mij eigenlijk deugd.

Ik heb met Apache twee jaar zitten wroeten met Parelli, clickeren en subtiel trainen.
Ik dacht als ik het met zo'n braaf paard als Apache niet kan, kan ik het met geen enkel paard. Mijn conclusie was dus: "ik kan het niet!".

Met Couscous doe ik geen grondwerk, alleen buiten aan het leidtouw met haar gaan wandelen. Ze moet dan mijn tempo volgen en me niet voorbij lopen, ze mag niet eten als ik dat niet wil en ze moet gemakkelijk achteruit stappen. Ze doet dat allemaal heel braaf.

Ze stapt gemakkelijk in de trailer, laat zich insprayen zonder te pinken, laat zich afspuiten, drinkt van de tuinslang als je die in haar mond steekt, laat gewillig haar hoeven doen... Alles zonder te clickeren, 't zal wel een gemakkelijk paardje zijn hé...
Bij haar moet je alleen maar doen of dat allemaal vanzelfsprekend is en dan vindt zij het OK.

Na mijn ervaring met Apache heb ik nu het gevoel dat ik dat zou kunnen verpesten door met haar teveel grondwerk te doen. Dus ik blijf eraf, (en van mijn kippen ook!).

Marianne

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 19 juli 2007, 18:18:


Dat is vreselijk Jacqueline, arme Bella, hoe is het toch mogelijk!

Wat denken jullie van het volgende:

Couscous had twee weken geleden een hoefzweer aan haar rechtervoorbeen. De dierenarts heeft een opening in de zool gemaakt zodat het vuil wegkon en de druk weg was.
Couscous kreeg ook een antibioticakuur en we moesten haar tweemaal daags een voetbad geven in een emmer met 10 cm water met drie soeplepels bleekwater erin, en daarna ontsmetten.

Couscous voelde zich al direct veel beter en vorige week was de zool ook niet meer gevoelig voor druk.

Vrijdag is er weer mee gereden. Dat lukte helemaal niet, Couscous was helemaal over haar toeren en draaide bijna door. Was dit nu omdat er veel andere paarden onderweg waren (Trek) of had ze pijn?

We hebben haar terug op de wei gezet.

Vandaag kwam er terug vocht en lucht uit de zool en was ze ook weer gevoelig voor druk.

De dierenarts raadt ons nu aan om een smid te laten komen om een groter stuk van de oude zool weg te halen omdat er nu tussen de oude zool en de nieuwe zool die eronder groeit, een holle ruimte is, waar nu gemakkelijk vuil in kruipt. Is dit nu een normale procedure?

Marianne

Verget ik nog een vraag van Piet te beantwoorden!

Couscous heeft mooie holle hoeven. Het enige gebrek is dat ze vooraan twee verschillende hoeven heeft, ze heeft één steil hoefje, ik denk rechts, dezelfde kant van de zweer...

Marianne

Apache stopt ook onmiddellijk met hoesten wanneer hij kuil krijgt!
Het is zeker het proberen waard.

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 23 juli 2007, 10:45:


Gerd heeft het gaatje in de zool een beetje groter gemaakt, er zit inderdaad een nieuwe zool onder. Er kwam nog een beetje vocht uit maar dat rook niet vies en Couscous reageerde ook niet meer gevoelig. Haar voet was ook niet warm.

Dus, we laten de natuur rustig haar gang gaan, ontsmetten de hoef twee keer per dag en blijven voor de rest van de zool af.

Waarschijnlijk is ze vrijdag weer op een scherp steentje getrapt en had ze daar pijn van.

Marianne

Apache wordt nu 22 maanden natuurlijk bekapt.
In het begin liep hij héél gevoelig.

Hij heeft een hele sterke, dikke hoefwand gekregen, zo'n 6 mm dik. Vooraan zijn zijn zolen niet echt meer plat maar om nu te zeggen dat ze hol zijn....

De witte lijn blijft echter breed, 3 à 4 mm en er kruipen dan ook voortdurend kleine steentjes in wat voor Apache heel vervelend is.

Apache loopt het best als er nog een randje van de hoefwand blijft staan maar dan komt er natuurlijk weer meer druk op de hoefwand en wordt de witte lijn niet smaller.
Doen we de rand helemaal weg dan strompelt hij over de steentjes.

Hij heeft nu 3 dagen de Trek meegereden op alle ondergrond, ook veel beton, op blote voeten. Die hebben dat eigenlijk heel goed volgehouden. Vooraan is de hele rand wel weggesleten.

Hoe krijgen we nu die witte lijn wat smaller op een manier dat Apache berijdbaar blijft?
Ja, en Apache is een zware jongen hé! We letten op zijn eten en er wordt veel mee gereden maar het is héél moeilijk om daar iets af te krijgen.

Vandaag heeft hij terug met zijn hoefschoenen gelopen. Dan loopt hij zo gek, net een Hackney, met zijn voorbenen heel hoog opgetrokken.

Marianne

Dit klopt niet helemaal. Wij hebben grote balen voordroog. Nu in de zomer wordt dit alleen aan de paarden gevoerd wanneer die niet op de wei staan. Wij doen zo'n baal dan helemaal open en schudden het hooi los. Het blijft perfekt goed. Geen enkel probleem.

Marianne

De Trek 2007 is voorbij en 't was heel plezant.

Alles was goed georganiseerd. Iedereen kreeg voor elke dag een routeplan met een duidelijke beschrijving. Wij hebben gewoon onder ons gereden, op ons tempo en het tempo van onze paarden.

Ik was wel stikkapot want zondag zijn we 8 uur onderweg geweest. Al degenen die verloren waren gelopen hebben er nog veel langer over gedaan.

En onze paardjes hebben het ook super gedaan. Met Couscous zijn we vrijdag in panne gevallen, die hebben we terug naar de wei gebracht. Apache heeft dan haar plaats ingenomen. Zo braaf....

En alhoewel het allemaal bij ons in de buurt te doen was hebben we toch nog wat nieuwe weggetjes ontdekt. En we weten het nu wel héél zeker: wij zitten middenin een ongelooflijk mooi stuk natuur.

Marianne