Es schreef op dinsdag 17 juli 2007, 1:19:


Inderdaad , door al het "gelul" er omheen, worden sommige vragen over het hoofd gezien.
Wat Christel hiervoor schrijft is inderdaad een van de mogelijkheden.
Verzwakking van de werking van de lamellenlaag die het hoefbeen en de hoefwand onwrikbaar aan elkaar verbonden hoort te houden.
Het hoefbeen blijft dan nog wel op zijn plaats (paard is dus nog niet echt bevangen) maar zal gaan "wiebelen".
Je kunt je voorstellen dat dit schade, bloedingen, kan veroorzaken.
Heel vaak heeft dit inderdaad aan de ene kant met het geven van te "rijk" voer te maken en aan de andere kant met te weinig beweging.

Piet

e m kraak schreef op dinsdag 17 juli 2007, 2:13:


Dit gebeurt dus als je 2 mensen tegelijk antwoord geeft, je liep figuurlijk gesproken even in de weg Egon.
Ik had kunnen weten dat niet alles is zoals het lijkt en even opheldering moeten vragen.
Ik kan het helemaal met je eens zijn als je het hebt over het onder de aandacht brengen van zaken als een of ander plastic, "de voet bij elkaar houd " ding.
Dit is een noodmaatregel, die wanneer een voet zo slecht is dat er geen natuurlijke oplossing meer is, mogelijk als therapie toegepast zou kunnen worden. Maar niet iets wat hier als een nieuw wondermiddel gepresenteerd moet worden.
Als het in de bagage zit van een Professionele bekapper en hij het toepast als het niet ander kan, prima, maar het blijft een symtoombestrijding.
Een paard wat niet op eigen voeten kan lopen, moet niet bereden worden.

In dezelfde lijn liggend, wil ik nog opmerken dat er, doelbewust of niet, een begrip wazig wordt gemaakt.
We kennen NatuurlijkBekappen. Oftewel, weliswaar afhankelijk van de slijtage, het door bv de eigenaar met grote regelmaat bekappen van de hoeven van het paard, volgens de NatuurlijkBekap methode.

Iemand die dit doet is een NatuurlijkBekapper
En niet een Natuurlijk ZELF Bekapper.
Deze toevoeging is alleen maar logisch wanneer je denkt dat er een manier is om Natuurlijk TE LATEN Bekappen.
Een paard wat eens in de 6,7,8, enz weken bekapt wordt , kan wel op dat moment volgens de NB methode worden bekapt, maar omdat het niet zeer regelmatig wordt gedaan, is het kwalitatief daarmee nog geen NB.
Iets wat door Simon Lingbeek terecht en open wordt bevestigd.

Het gaat dus niet aan een prof een NatuurlijkBekapper te noemen en iemand die zelf de voeten bijhoudt een Natuurlijk Zelfbekapper.

Nee, een zelf doener is een NatuurlijkBekapper, een prof is ook een Natuurlijk Bekapper, die aan de ene kant als het goed is , meer kennis en ervaring meebrengt en aan de andere kant niet kan wat een Natuurlijk Bekapper wel kan.

Piet

ninapean schreef op dinsdag 17 juli 2007, 8:40:


Dit is, zonder iets af te wilen doen aan de vakkennis van Marco Krul, de werkwijze van veel Prof. "natuurlijk bekappers"
Ga eens in de 7 weken bekappen, verhoog dus het ritme iets buiten vroeger en geef je klanten een vijl zodat die wat brokkels eraf kunnen halen, want ja, die hoefwand wordt natuurlijk wel veel te lang.... maar voorzie ze niet van zoveel kennis dat je jezelf overbodig maakt.
Geen verschil, buiten het niet gebruiken van ijzers en een iets andere manier van bekappen, met de ouderwetse smid.

Beste Ninapean, een voet die je zelf volgens NB bijhoudt brokkelt e.d. niet.
Dit gebeurt alleen als de hoefwand te lang is. Het bewijs dat deze manier van hoefverzorging niet optimaal is, heb je hiermee recht onder je neus.

Piet

Zoals beloofd weer een dagelijks dagboek van de verrichtingen van Conrad van Pruijssen tijdens het 5 daagse ChickenCamp Level 2 Cue’s van Bob Bailey, verzorgd door Marie Fogelquist van House of Learning.

Voor degene die de vorige verslagen hebben gemist, zoek even op www.paardnatuurlijk.nl op het woord Chicken.

Tjena!

Ik was zondagavond al aangekomen en het voelde alsof ik weer thuis was. Ik liep bijna blindelings (nee niet als een kip zonder kop naar mijn appartement toe. Ook niet zo moeilijk in een plaatsje als Mockfjard. Kijk maar eens op google-earth dan zal je zien hoe klein het is.

Ik blijf een Nederlander dus bij aankomst meteen iets te klagen. De vorige keer zat ik denk ik dichter bij de Wifi ontvanger (draadloos internet). In mijn huidige appartement moet ik voor het raam gaan zitten (gelukkig zonder roodlicht) om voldoende bereik te hebben.

Vanochtend een heerlijke wandeling gemaakt zodat ik fris aan de 5 daagse workshop kon beginnen. Het is precies 2 maanden geleden dat ik de vorige keer hier was.
Het was leuk om Marie Fogelquist weer te zien. Volgens mij herkenden de kippen mij ook nog bij het open doen van de deur van het kippen lokaal werd ik uitbundig gegroet tok tok tok tok Blabla!.

Of zou het voor de kippen de cue (aanwijzing) zijn dat er weer getraind gaat worden en dat ze dan een beloning kunnen verdienen in de vorm van voer. Ik ben bang het laatste.

Voor degene die de vorige verslagen hebben gelezen: ik heb niet meer de fout gemaakt die ik de eerste keer heb gemaakt, door niet te vragen wat de taak is om te slagen voor deze workshop. De vorige keer kwam ik er naar 2,5 dag achter dat er ook een examen was en dat je alleen je dimploma kreeg als je hier voor slaagde.

Ik heb kennis gemaakt met mijn 3 mede cursisten. allemaal Zweedse dames uit Smalland. Klinkt een beetje als de Efteling “It is a small world after all”. Deze dames zijn in april van dit jaar op hun eerste chicken camp geweest. Ze gebruiken alle drie in hun werk de clicker. Zij zijn lerares op een middelbare school, een soort combinatie van agrarisch en dierenverzorging, met als specialiteit honden en paarden.

De eerst vraag aan Marie Fogelquist was dus: "wat moet ik doen om deze keer weer in aanmerking te komen voor een diploma."
Het antwoord was simpel: "laat je kip een zwarte stip aanraken als jij een que presenteert. Als je kip dit 3 keer achter elkaar doet met 1 keer een wachttijd (latency) van 15 seconde dan ben je geslaagd".

Oh, zullen de meeste denken die de verslagen van de eerste keer niet hebben gelezen “een eitje” Gaap.
Het klinkt inderdaad heel simpel. Hieronder de samenvatting van een verhaal van ongeveer 20 minuten waarbij Marie voor deed wat wij moesten.
doen.

We hebben 2 plankjes die haaks op elkaar staan. Hierop in een grote zwarte stip geplakt. In de plankjes zit een rechthoekig gat waar wit papier over is geplakt. Je krijgt een laserpen (zo een die je ook kan gebruiken bij presentatie waarbij je dan een rood stipje ziet) die je achter het papier houdt. Zodra je deze aan zet zie je een rood stipje. Zodra de kip het roodstipje ziet is dat de cue (aanwijzing, start sein) dat de kip op de zwarte stip moet pikken. De moeilijkheid is dat de kip alleen mag pikken als hij de cue (het rode stipje ziet).

- Voor de mensen die de eerdere verslagen niet hebben gelezen. We hebben er toen 2 dagen over gedaan om een kip altijd op een zwarte stip te laten pikken en hem dan te belonen (reinforcen).-

Hij mag dus nu niet meer 100 x in 1 minuut pikken maar moet wachten op het signaal. Dit moet de kip drie keer achter elkaar foutloos doen waarbij er pauzes zitten van 15 seconde.
Dan moet je weten dat het is al een kunst op zich is om een kip 15 seconden te laten wachten.

Ook, genoeg gezeurd over het feit dat we weer een ogenschijnlijk onmogelijke opdracht hebben gekregen, aan het werk. Yes!.

De meest bekende uitspraak van Bob Bailey is “Training is a mechanical skill”, zal Egon als muziek blabla! In de oren klinken. Daar ging dus ongeveer de gehele ochtend aan op. Het opfrissen van de oefening die we de eerste keer hebben geleerd. Het optillen van de kippen. Het laten kennis maken met de voerkopjes en de clicker. Het zo goed als mogelijk op tijd clicken met clicker als de kip het juiste gedrag heeft vertoond. Het laatste wat we hebben geoefend is om zo stil mogelijk te blijven staan bij het vragen van het juiste gedrag en het belonen zodat de kip niet denkt dat jouw lichaam 1 grote que is. Later hierover meer.

In de middag zijn we dan echt begonnen met de kippen. Er werd een strook papier op de tafel gelegd met een grote stip erop. Het is de bedoeling om de kip te belonen als zij in het midden van de zwarte stip pikt. In het begin hou je de stip op dezelfde plaats. Zodra dit goed gaat ga je de stip verplaatsen over de tafel.
We hadden 3 kippen per persoon om te trainen. Aan het einde van de dag moest je er 2 kiezen om mee verder te gaan.

Als tussenstap voor de houten constructie met plankjes, voor degene die er zich niet bij kunnen voorstellen heb ik een foto geplaatst, te bekijken via deze link:

Je legt eerst het plankje met de stip plat op de tafel en laat de kippen de stip pikken. Zodra dit goed gaat ga je langzaam het plankje rechtop op de tafel zetten. Mijn kip1 (Bob Bailey zegt de cursus is niet om een relatie met je kip op te bouwen dus hou het zakelijk) was heel erg bang als het plankje rechtop werd gezegd. Deze kip zal dag 2 niet meetrainen
De andere 2 kippen, ik noem ze maar even KIP2 en KIP3, deden het beter.

De volgende stap was om de kippen bekend te maken met de laserpen. Ze moesten begrijpen dat ze alleen mochten pikken op de stip als de cue (het rode stipje) te zien was.
Probeer dat een kip maar eens aan te leren.
Eerst 2uur lang belonen voor elke keer dat hij de stip aanraakt en dan alleen maar belonen als hij de rode stip ziet. De tactiek (voor de kenners ) is extinction burst. Hierover morgen meer. Voor degene die echt willen NU willen weten wat het is kijk even op clickertraining.com/glossary" target=_blank>http://www.clickertraining.com/glossary

Poehh, ik dacht dat ik eigenlijk niet echt veel gedaan had vandaag maar het is toch weer een flink verhaal geworden. Ik ga nu lekker slapen en in plaats van schapen, kippen tellen Blabla! Blabla! Blabla!.

Groeten van Conrad van Pruijssen

SubtielTrainen nu met kippen ipv paarden Moooii

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 17 juli 2007, 10:35:


Wat je dus eigenlijk zegt met dat de hoefbeenderen te laag zitten, is dat de verbinding hoefwand-hoefbeen niet goed is.
Dan is het toch ook volkomen logisch dat de zolen plat zijn?
Als het niet oorzaak voer is, want ik neem aan dat je haar natuurlijk voert en ze krijgt altijd vrije beweging, dan kan het toch alleen maar iets in het lichaam zijn wat de laminae zo zwak houdt en dus niet goed functioneert?
Of zie ik dat nou verkeerd?

Piet

ninapean schreef op dinsdag 17 juli 2007, 11:19:


Het gaat me niet om de vakkennis van Marco te bekritiseren. Om een inmiddels gevleugelde uitdrukking te gebruiken: "je mist de cue!"
De bedoeling van deze site, HoefNatuurlijk, is mensen te leren dat ze de voeten van hun paard zelf kunnen bijhouden en als ze dat regelmatig doen,ze daarvoor beloond worden met een kwaliteit voet die geen enkele bekapper kan evenaren. 7 weken is gewoon veel te lang. Dit maakt uitgroei van de wanden mogelijk evenals tussentijdse verandering van stand, die dan na 7 weken weer gecorrigeerd moet worden en dat meestal een heel paardenleven lang.
Het is juist de frequentie, de regelmaat van de bekapping om de een a twee weken, de nagebootste slijtage die zorgt voor kwaliteit. Of je dit nu bereikt door natuurlijke slijtage of door Natuurlijk Bekappen, het voornaamste is dat de stand van de voet niet meer verandert en het paard niet alleen op de binnenste hoefwand loopt, maar ook op de buitenste rand van de zool, waardoor deze vereelt en het paard alle functies van de voet kan gebruiken.
Strasser is een andere methode, heeft o.a. ook het nadeel van te lange tussenpozen.
De methode van Marco is ook een andere en hij schrijft zelfs op zijn site dat je tussendoor niets hoeft te doen.

van lennep schreef op dinsdag 17 juli 2007, 12:36:


Was iets geks met de titel aan de hand

Sky schreef op dinsdag 17 juli 2007, 20:06:


geen probleem Chantal!

Beste Kippen liefhebbers, hier is het verslag van Conrad van Pruijssen van dag 2 van het 5 daagse ChickenCamp Level 2 Cue’s van Bob Bailey verzorg door Marie Fogelquist van House of Learning.

Dag 2 waarin onze held het zwaar heeft, hij moet toch met de derde kip werken en mag hem niet door het restaurant laten opdienen
Lees en huiver !

We waren gisteren gebleven bij het punt waar we de kippen moesten aanleren dat ze alleen op de zwarte stip mochten pikken als ze het rode licht zagen van een laserpen, een puntje.
Marie wilde ons in de ochtend vooral in actie zien met de kippen, de theorie werd naar de middag geschoven. Oftewel meteen vol aan de bak.

We hadden gisteren 3 kippen en vandaag gingen we met 2 kippen verder. Kip1 had ik bestempeld als een kip voor “de slacht”, of toch niet?

Eigenwijs zoals ik ben had ik er voor gekozen om niet de strategie te volgen die Marie had voorgesteld. Oke dan, voor de helft.
Ik heb er voor gekozen om met kip2 de strategie te volgen, ik presenteer eerst heel lang de rode punt elke keer als de kip naar de zwart stip kijkt. In de hoop dat de kip denkt dat de oefening is. Alleen pikken op de zwarte stip als de rode stip aanwezig is. Na een aantal sessies wilde ik dan de rode stip weghalen en met een extinction burst clickertraining.com/glossary/17#" target=_blank>http://www.clickertraining.com/glossary/17# letterlijk de kip leren dat hij niet mag pikken op de zwarte stip omdat de rode stip niet meer aanwezig is. Zodra ik dan de rode stip presenteer moet hij weer gaan pikken.

Met kip3 volg ik de strategie die Marie heeft voorgesteld. Zodra de kip kijkt naar de zwarte stip laat dan de rode punt zien en als de kip dan pikt op de zwarte stip dan beloon je de kip. Je probeert dan de tijd dat je rode punt niet laat zien terwijl de kip toch naar de zwarte stip kijkt op te rekken totdat je het idee krijgt dat de kip echt kijkt naar de rode stip (de cue, het startsein voor het pikken op de zwarte stip).

Ik merk dat ik net als tijdens mijn 1e chickencamp de 2e dag de zwaarste vind, Marie vertelde mij dat de meeste mensen de 3e dag het zwaarst vinden. Dus dat wordt nog wat. De reden voor mij is simpel. De eerste dag vertellen ze wat je moet zien te bereiken in 1 week. Je gaat lekker aan de slag en je hebt nog niet echt verwachtingen. Als je dan aan de 2e dag begint heb je toch verwachtingen en je stelt voor jezelf een doel (realistisch? Neeeh. Je bent dan de hele dag druk bezig en merkt dan toch dat het niet zo loopt als je hoopt. Je bedenkt wat, voert het uit, (maakt wat fouten), evalueert en herhaalt dit ongeveer 100 x 1 min op 1 dag.... zou dit nu leren heten??!!

Als blijkt dat de gekozen strategie niet goed werkt dan verander je regelmatig van strategie. Soms in je voordeel, soms in je nadeel, je verliest dan je kip, deze raakt compleet gefrustreerd en begint te schrappen met haar poten. Ideaal, zo’n signaal kan je niet missen. De kippen hebben een beter geheugen dan wij mensen. Zodra wij niet consequent genoeg zijn in onze strategie en aanwijzingen dan geeft je kip dit aan.

Ik ben begonnen met mijn stip aan de onderzijde van de houten constructie. Dit ging prima totdat we veelvuldig met de laserpen gingen werken. Bij kip3 bleek dat deze problemen had met het kunnen zien van de rode laser punt doordat deze boven hem verscheen. De constructie is zo gemaakt dat je deze handig kan omdraaien. Ik had de stip aan de bovenzijde van de houten constructie geplaatst en de kip ging met sprongen vooruit. Mijn kip2 had nergens last van.

Tijdens het trainen van de kippen sta je met 2 mensen aan 1 tafel. Terwijl de 1 traint heeft de ander de rol van coach. Waarbij je probeert aan te geven hoe het gaat, wat je ziet etc. Mijn mede kippentrainer liep regelmatig vast en ik heb haar kunnen helpen om de problemen op te lossen. Zelfs zo goed dat haar kippen het nu beter doen dan mijn kippen. Helaas draagt dit niet bij tot het halen van mijn diploma. In level2 moet iedereen zijn eigen kippen klaar maken. Zou ik level5 doen, dan was ik waarschijnlijk geslaagd. Tijdens het level5 camp traint de ander jouw kippen en jij mag deze persoon alleen maar coachen en zelf niets aan je kippen doen, gohh dat lijkt best veel op lessen geven zoals bij de paarden.

Tijdens 1 van de vele breaks, die je keihard nodig hebt, vroeg 1 van de Zweedse dames aan mij hoe het ging. Streberig als ik ben, zei ik dat het redelijk ging maar nog niet naar wens. Ze fluisterde dat ik me geen zorgen hoefde te maken. De lerares had gezegd ik echt goed was, bloos .
Ach ja, “leg de stok” nog maar wat hoger, nu heeft ook nog de lerares hoge verwachtingen van me, net nu ik er zelf een beetje doorzit.

Na deze break vertelde Marie dat we ook nog een tweede opdracht moeten uitvoeren voor de felbegeerde diploma. Ik begin daar een trend in te herkennen zo ging het ook in de 1e chickencamp. Voor de vaste lezers, je moest toen eerst de kleurendiscriminatie test doen en daarna werd er verteld dat je de reverse (omkeer) oefening ook nog moest doen.

De kip waarvan ik vanochtend afscheid had genomen, was nog niet verwerkt in een heerlijk kip gerecht in het plaatselijke restaurant “Jeruzalem”, maar zat nog smachtend naar voedsel in haar kooi.

Ik had mijn kip2 en kip3 “verpest” doordat ik daar mijn (ja daar zijn ze weer) “mechanical skills of training” op aan het oefenen was geweest en van al mijn fouten had geleerd, maar 2 kippen in verwarring had achtergelaten

Ik denk laat ik eens kijken hoe goed alles nu in mijn hoofd zit en even oefenen met kip1. Ongelofelijk om te zien hoe snel je vooruitgang kan boeken als de mechanical skills bij jezelf in orde zijn.

In nog geen 5 sessies van 1 min heb ik deze kip geleerd om op de stip te pikken. Daarna de rode laserpen gepresenteerd waarbij je rode punt gebruikt als een cue (aanwijzing, startsein om een gewenst gedrag uit te voeren). Ik kon kip1 snel van de juiste informatie voorzien zodat het voor kip1 helder was dat ze alleen moest pikken op de zwarte stip als de rode punt werd gepresenteerd.

Dat voelde echt super, uiteindelijk toch met een goed gevoel de dag af kunnen sluiten.

Morgen ga ik weer heerlijk verder met kip2 en kip3 om het wachten op de rode punt en ondertussen niet pikken verder uit te bouwen. Aan het einde van deze dag kon ik ze beide ongeveer 3 seconde laten wachten. Ik laat kip1 weer lekker rusten morgenochtend en ga hier pas weer mee aan de slag als ik kip2 en kip3 voldoende heb “misbruikt” om mijn eigen vaardigheden te verbeteren zodat ik met kip1 weer snel de juiste sprongen voorwaarts kan maken.



Uitspraak van vandaag: a cue is a trained stimuli.

Link voor vandaag: http://www.bfskinner.org/instruction.asp

Voor iedereen die gratis veel wil leren of de theoretische kant van clickeren / operant conditioneren.



Groeten van Conrad van Pruijssen

SubtielTrainen nu met kippen ipv paarden Moooii

e m kraak schreef op woensdag 18 juli 2007, 0:57:


Zelfs de langste reis begint met een klein (kippen) stapje?

Waarom zouden mensen zich druk maken om "moeilijke begrippen" te leren, als een mietje met een paard om te gaan ( is me echt voor de voeten geworden door een jongen aan wie ik 't een en ander liet zien)
als ze van jongs af aan een methode ingepaplepeld krijgen die al decennia lang "werkt"
Door hier voorbeelden aan te dragen, vorige week over de bijt hond Iwan, nu weer over kipkes ( probeer zo'n beest nog maar eens ooit iets te leren als je het een knal voor de kop geeft omdat ie je niet begrijpt.) is het misschien mogelijk dat meer mensen zich erin willen gaan verdiepen omdat ze zien dat het beter werkt en dan bij het OC verhaal van Skinner uitkomen
Door alle vooroordelen van de "oude meesters" over beloningen, ook bv.Bill Dorrance vond voerbelonen uit de hand "levensgevaarlijk" De onkunde van trainers ( omdat het paardentrainers zijn en een paard is een wel zeer bijzonder, nergens mee te vergelijken, dier
Ik weet niet of het verhaal over belonen hier nog op de site staat, "voerbelonen werkt niet omdat een paard de hele dag met zn voeten in het eten staat" Ik zoek er niet naar omdat niet wil lezen en me plaatsvervangend schaam dat er nog steeds zulke onzin op PN zou staan.
Terwijl het natuurlijk nog maar over een onderdeeltje gaat.

Al die figuren veroordeelden het Operant Conditioneren omdat ze het in hun tijd niet kenden. Tegenwoordige paardengoeroe's omdat ze het nog steeds niet kennen.
Hoe kun je dan van een normale ruiter verwachten dat hij/zij het wel kent? Of de bereidheid om de theorie erachter te leren?
Nee, eerst zien, dan geloven.
Ik wil hier best weer eens herhalen, waarvoor ik een paar jaar terug bijna afgemaakt ben: Als de Indianen het gekend hadden, dan hadden ze het gebruikt!

Piet

e m kraak schreef op woensdag 18 juli 2007, 4:03:


Kijk Egon, als je het zo stelt ben ik het helemaal met je eens. Het is in feite ook wat ik zeg. "Hoe meer natuurlijke slijtage, hoe minder onderhoud".
Niet eens in de 7 weken "prima" laten bekappen, maar als het even kan het groei = slijtage toepassen.
En dat krijg je alleen maar door de omstandigheden te optimaliseren.
Ook met je eens.
Maar het is wat anders dan de hoeven maar zover te laten groeien dat ze uiteindelijk vanzelf wel afbreken.

Natuurlijk is het zo dat natuurlijk bekappen de bekapper van buitenaf overbodig maakt.
Ik weet de werkwijze niet precies van anderen maar wil er toch wel weer een uitlichten, waar ik altijd reclame voor maak , ik hoop dat inmiddels iedereen hem kent, die voor een groot deel deze principes wel na probeert te komen.
Die tegen mij zegt dat het verloop onder zijn klanten groot is omdat ze hem niet meer nodig hebben, omdat hij echt stimuleert dat mensen het zelf gaan doen, omdat de kwaliteit van de voeten simpelweg beter wordt. Die daar geen punt van maakt omdat de aanwas van nieuwe klanten zoveel groter is.
Die probleemvoeten helpt op te lossen en natuurlijk mensen die het zelf om de een of andere reden niet kunnen, eens in de zoveel tijd ook helpt.
Ik denk dat dan het beroep Professioneel Bekapper een goede invulling krijgt en ook vanuit HoefNatuurlijk gezien alle bestaansrecht heeft.
Maar dat is heel wat anders dan een bekapper die er alleen maar geen ijzers meer onder slaat, iemand een vijl geeft en ondertussen eens in de zoveel weken langs komt " om het grote onderhoud" te doen. Groot onderhoud kan er eenvoudigweg niet zijn, dus is het hele plaatje van Professioneel Natuurlijk Bekappers, met een ekele uitzondering, volksverlakkerij.

Piet

Anita Cats schreef op woensdag 18 juli 2007, 8:08:


Jammer dat je tegenwind krijgt Anita. Maar helaas niks vreemds aan hoor. Zolang er nog zoveel mensen zijn die zeggen:
"we zien het ruim, maar houden hoe dan ook het paard onder de duim"
kun je dit verwachten.
Ik hoop dat Conrad een hulp kan zijn om wat jij wilt door te drukken.
Piet

Gecopieerd van Wikepedia:

Bij operante conditionering legt een organisme een verband tussen een stimulus en een respons als gevolg van de gevolgen die de respons heeft (A én B als gevolg van C). Of met andere woorden, de gevolgen die de respons heeft treedt hier op als reïnforcer. Het organisme legt een associatie tussen een bepaalde situatie en een bepaald gedrag als gevolg van de gunstige of ongunstige consequenties die dat gedrag in die situatie heeft. Gedrag dat wordt aangeleerd en vervolgens in stand wordt gehouden door de gevolgen van dat gedrag, werd door B.F. Skinner operant gedrag genoemd. Zijn de gevolgen van het gedrag gunstig, dan neemt de kans toe dat datzelfde gedrag opnieuw wordt vertoond wanneer de omstandigheden zich herhalen. Zijn de gevolgen schadelijk, dan wordt de band tussen gegeven omstandigheden en het gedrag verzwakt

Om dit te testen gebruikte E.L. Thorndike de zogenaamde puzzlebox (probleemkooi), een getraliede kast waaruit een proefdier slechts kan ontsnappen door aan een lus te trekken, die met een valdeur is verbonden.

Schematisch
------------------------> R1
------------------------> R2
S ------------------------> R3
------------------------> R4
------------------------> R5

Voorbeeld, Skinner-box
---------------------> kijken
---------------------> rondlopen
kooi ---------------------> zitten
---------------------> tralies aanraken
---------------------> trekken aan de lus
R1 tot en met R4 zijn ondoelmatige probeerhandelingen die geleidelijk wegvallen tot alleen R5 overblijft. Op voorwaarde dat deze reactie belonend is, indien er dus een reïnforcer aanwezig is. Dit proces is volgens E.L. Thorndike de kern van de gewoontewording.

Als jij dus mensen tegenkomt die hun paard niet naar buiten krijgen kan dat komen omdat de beloning om binnen de poort te blijven groter is
Wat ook mogelijk is,-- maar nu ga ik zitten te bedenken waarom die problemen er zijn, niks wetenschappelijks dus en da's gevaarlijk terrein :) maar ik probeer het uit eigen ervaring te verklaren ---is dat de beloning niet groot genoeg is omdat er bv angst tegenover staat.
Veiligheid is altijd nummer 1 en niet lang daarna,- maar toch- daarna komt ergens voedsel.
Hier kom ik aan het SubtielTrainen. Eerst het werken aan de relatie, afspreken wie wie gaat leiden. Daarna het probleem structureel in stukjes, schakeltjes, knippen en elk stukje trainen ( hetzij met moooii te belonen, hetzij door een voerbeloning, tot er bij elk stukje geen spoor van verzet meer is.
(Dit komt ook weer heel dicht in de buurt van het speedclikkeren)
Daarna al deze schakeltjes weer tot een ketting vormen en paard zal graag naar buiten gaan.
Dus als een paard niet naar buiten wil, komt dit miz. omdat het zich niet veilg voelt en dan werkt een voerbeloning niet, omdat de (verlatings) angst groter is dan een voerbeloning kan overwinnen.
Ze doen het niet allemaal verkeerd, de stap is gewoon vaak te groot.

Piet