Hoi
Ik zit hier im zwartswald voor een paar weekjes en ben 2 leuke boeken aan het lezen. In de company of horses - a year on the road with horseman Mark Rashid van Kathleen Lindley. Een leuk en leerzaam boek met achter de schermen veel over Mark ook. Er staan zowaar ook aanbevelingen in over going with your horse. Haar boek wissel ik per hoofdstuk af met het laatste boek van Rashid zelf: Bog horses, good dogs and straight fences. Niet zozeer een leerzaam boek, wel ontspannende verhalen, vol oude ervaringen van hem.

Warme 35+ groeten van Michiel en Tessel (die leest ze ook)

Coralie schreef op dinsdag 17 juli 2007, 22:45:


Hoi Coralie
Het boek van Katleen Lindley, a year on the road with Mark rashid,
is echt heel interessant in dit verband. oa beschrijft ze hoe paarden
erg bewust zijn van ademhaling. In de kudde geeft de adem inhouden
aan dat er allert geluisterd en gekeken wordt in de verte. Als we dat dus ongemerkt doen op de paardenrug kan het paard moeilijk ontspannen of in beweging komen of blijven. Snelle hoge ademhaling wat veel mensen spontaan gronisch hebben, is altijd onrust uitstralen. En uitademen gaat het beste samen met elke verandering die je vraagt van je paard. Om adembewust te worden is het nodig dit te oefenen buiten het paard rijden om, anders gaat het echt niet lukken, zo je al wel zult begrijpen, ik zet het er toch bij Toch aan de adem meditatie mensen, haha.

Altijd zo min mogelijk doen, is een andere Rashid les, waarbij bewust worden van je eigen spierspanning ook veel ontspanning kan geven. Niet alleen tijdens rijden maar altijd ben ik me bewust van spierspanning dat ontspannen kan worden. Er is immers altijd wel een teveel ergens, en alleen bewustwording doet het effectief wegvloeien. Ook hier is alleen oefenen tijdens het rijden onvoldoende, waarom ook, het teveel aan spierspanning loslaten is iets voor elk moment!

Groetjes, Michiel, nog steeds op vakantie

natasja robert schreef op zondag 29 juli 2007, 12:56:


Natasja er is al veel over geschreven op alle fora, de beste oplossingen zijn vaak ook de duurste. Het water zal dor het gele zand heen zakken en niet weg kunnen op de klei, waarop het gele zand papperig gaat worden, een en ander afhankelijk van hoe goed de kleilaag kan afwateren en hoe dik de zandlaag is.

Goede en goedkopere oplossingen zijn de hele bak net zo hellend aanleggen als je een terras zou doen. Pien zijn bak is op deze manier meestal uitstekend. Ook houtschaafsel in plaats van zand op de klei gooien werkt goed. Het intrappen en rotten verbeterd de wateropname van de kleilaag en de bovenlaag koop je telkens bij zodra dat nodig is, meestal elke 2 jaar of zoiets.

De duurdere oplossingen, laat ik aan anderen over

Groetjes, Michiel

Loes Scheres schreef op zondag 29 juli 2007, 20:20:



Natuurlijk mopperen lucht op
je maakt er gemakkelijk vrienden mee die het met je eens zijn
Je gesprekken krijgen het intieme van samen delen
mopperen is het begin van diepgang in een gesprek
en soms bedenk je dan ook nog een toffe oplossing van je probleem

Ik begrijp niet waarom ik altijd een hekel gehad heb aan mopperen,
en dat weer delend en overdenkend een oplossing gevonden heb
en het nu zonder mopperen moet stellen. De perfecte plek om te zijn
is altijd de plek waar ik ben, ook al is dat telkens ergens anders, die plek gaat met me mee. Daar valt niet tegen te mopperen, poor my.

Michiel

Esther schreef op zondag 29 juli 2007, 21:30:




Politiek correct pad in dit verband, doet me denken aan
een andere mening die agressie te verduren krijgt hier op PN.
Ik zie dat niet gebeuren hier, wel zie ik misvattingen, verkeerd begrepen
en gelezen woorden die agressie doet escaleren.

Voor mij is het allang duidelijk dat niemand bezwaren heeft tegen een zweep als aanwijsstok. En dat iedereen het prima vind als er mensen zijn die de moeilijkste oefeningen zweeploos willen uitvoeren. Alles heeft zijn eigen voor en nadeel en waarde in het geheel. Zelfs de agressie

Michiel

Michiel schreef op zondag 29 juli 2007, 22:25:


Dit zinsdeel hoort er nog bij ....

Je hoeft slechts naar de ongebreidelde (bewuste woordkeuze)
agressie hier op PN/HN te kijken naar schrijvers die van het
politiek correcte juiste pad durven te wijken.
.
.
.
Politiek correct pad in dit verband, doet me denken aan
een andere mening die agressie te verduren krijgt hier op PN.
Ik zie dat niet gebeuren hier, wel zie ik misvattingen,
verkeerd begrepen
en gelezen woorden die agressie doet escaleren.

Voor mij is het allang duidelijk dat niemand bezwaren heeft
tegen een zweep als aanwijsstok. En dat iedereen het prima vind
als er mensen zijn die de moeilijkste oefeningen zweeploos
willen uitvoeren. Alles heeft zijn eigen voor en nadeel en
waarde in het geheel. Zelfs de agressie

Michiel

Ik pobeer dit zinnetje van HC er wél bij te zetten en de automatische knip nogmaals te omzeilen:

Je hoeft slechts naar de ongebreidelde (bewuste woordkeuze)
agressie hier op PN/HN te kijken naar schrijvers die van het
politiek correcte juiste pad durven te wijken.

Huertecilla schreef op maandag 30 juli 2007, 11:37:


Als ik je berichten lees, denk je zelf, dat de agressie naar HC komt
doordat de echte natural niet open staat voor een aantal van je inzichten.

Volgens mij komt de agressie naar HC doordat je die inzichten
verwoord met een aantal sneren een aantal klappen lings en rechts.
Hieronder zal staan de klapjes uit je laatste brief:

" die zo helder uiting geeft aan gebrek communicatieve vaardigheid, -
respect, -fatsoen en -integriteit "

" Ik ben blij dat ik de bliksemafleider kan zijn en het niet
zijn/haar paard (of klanten) is (zijn). "

" een heldere illustratie van het nadeel waar veel naturals
mee te maken hebben. "

Niet iedereen kan open staan en vriendelijk regeren op een HC
die zijn inzichten verwoord met een zijdelingse klap.
Actie geeft reactie en zo hebben we weer wat te mopperen op elkaar.

Iedereen wil het alleen over die inzichten hebben, en als die zonder klappen verwoord worden, dan worden jouw inzichten gemakkelijk besproken. Het wordt alleen wat saaier zonder een sneer her en der. Dus van mij hoef je niet te veranderen, noch wie dan ook.

Groetjes, Michiel

Christel Provaas schreef op maandag 30 juli 2007, 13:29:


Gezien het goede vervolg zou het ook heel goed iets onschuldigs
kunnen zijn. Zo ja dan denk ik aan een moment van zwakte,
(zoals we allemaal wel eens hebben na het eten of na het slapen)
gekoppeld aan een pijntje een spiertje dat even raar zit, of zoiets.
Het neer zakken is dan wijken voor de extra druk.
Jur zakte een keer door zijn voorbeen tijdens het bekappen.
Die hoef bleek niet gevoelig te zijn.
We hebben die dag niet gereden en er verder niets meer van gemerkt.

Groetjes, Michiel

Huertecilla schreef op maandag 30 juli 2007, 13:47:


Een paard dat niet zonder ijzers kan, wordt door de natural niet meer bereden of veel minder, zodat het blootvoets kan blijven. Dit vurig verwoorden mag jij intollerantie noemen ik zie het anders.

Elk paard op elk nivo kan zonder bit gereden worden, dit vurig verwoorden mag jij intollerantie noemen ik zie het anders.

Evenzo met de zweep als aanwijsstok, het is nog steeds niet bewezen
dat de zweep onmisbaar is, mooi dat er mensen zijn zoals Josien, Pien en Eddy die anderen leren zonder. Dit vurig verwoorden mag jij intollerantie noemen ik zie het anders. Josien laat het aan de klant over, dat kan ook.


Pas een jaartje of vier ben ik met paarden bezig, ik ben nu 52.
Door het natural zijn, ben ik minder ver in technisch kunnen, dan
als ik gelest had op een manege. Nu is al mijn energie gaan zitten in
de omgang met paarden en goede zit lessen. Pas sinds een half jaartje
kom ik toe aan het technische, de schouder binnenwaarts, ernaast en onder zadel leer ik nu voor het eerst. Ik heb niet het gevoel dat ik geremd ben geworden door een hogere moraal. Als ik die jaren op een manege gelest had had ik achterstanden op een ander gebied gehad. Tessel had al
wedstrijden gereden en leuke sprongetjes gemaakt met 11 jaren maar durfde nog geen paard uit de wei te halen, of een been op te tillen. Ze vond paarden eng, behalve als ze er op zat.

Groetjes, Michiel

Coralie schreef op maandag 30 juli 2007, 22:46:


Hoi Coralie
Natuurlijk heb je helemaal gelijk hoor, ik denk er niet anders over.
Ik moest wel glimlachen om je stoomafblazen. Ik zou niet weten
wat ik zou doen in jouw situatie, simpel omdat ik in een andere situatie zit.
En dat soort beslissingen kun je alleen nemen als je er in midden in zit.

Waarom mijn verwoording zoals hierboven?
Taal is zo subtiel, meer juist omschreven was geweest ....

" Een paard dat niet zonder ijzers kan, wordt door ENKELE naturals
niet meer bereden of veel minder, zodat het blootvoets kan
blijven. "

Als ik het zo omschreven had, met het woordje "enkele" ertussen dan
was je niet zo op stoom geraakt Ik heb dat woordje er toch bewust niet tussen gezet, omdat ik Piet zijn visie en houding ook prachtig vind (waarbij het gezonder worden van de voeten ten alle tijd voor gaat) en dit standpunt gewoon simel weg wat meer wou promoten. En dat was niet gelukt met het woordje "enkele" erbij. De suggestie wordt gewekt in mijn woorden dat dit de enige waarheid, of goede handelswijze is, zo denk ik er echter niet over.

Groetjes, Michiel


Zijn er wel zwakke plekken? Ik zie ze niet er zijn alleen gedachtes die pijn doen in mezelf en gedachtes die geen pijn doen in mezelf, meer bestaat er niet.

Warme groet, Michiel

Piet schreef op dinsdag 31 juli 2007, 6:36:


De grindbak zou wel eens niet genoeg zijn vrees ik.
Als ik naar mijn eigen voeten kijk, stamp ik dagelijks een half uurtje
in een grindbak, tijdens het journaal kijkend op de slaapkamer boven om de famillie niet te storen noch te vermaken. Grind is echter rond en glad, voelt heerlijk aan voor de voeten en het helpt zeker iets om de voeten te harden. Op vakantie in het zwartswald, lopend door de bossen, hebben ze echter de paden vol gegooid met gebroken scherpe rotssteentjes van 1 tot 3 cm grootte. En dat is even andere koek. Daar kan ik abosluut geen half uurtje lekker over heen lopen, nog niet tenminste ik weet niet tot hoever mijn voeten zich nog kunnen harden, ik ben pas 5 maanden bezig.

Natuurpaden vol stenen zijn makkelijker/ronder dat dit door mensen gebroken spul, dat heb ik wel ondervonden.

Groetjes, Michiel