Piet schreef op woensdag 18 juli 2007, 11:51:
>>
>> is dat de beloning niet groot genoeg is omdat er bv angst
>> tegenover staat.
>>
>> Neen , angst speelde geen rol allemaal straat , verkeersmak .
>> Geen opgensperde ogen wijde neusgaten enz....gewoon stomp
>> verzet/staken .
>>
>> Hier kom ik aan het SubtielTrainen. Eerst het werken aan
>>> de relatie, afspreken wie wie gaat leiden.
Verwoord de techniek van "SubtielTrainen / het werken aan de relatie / afspreken wie wie gaat leiden" nu eens in OC sequenties. Exacte wetenschap: welke oorzaak veroorzaakt in welke mate wanneer welk gevolg?!
Of is "SubtielTrainen / het werken aan de relatie / afspreken wie wie gaat leiden" gewoon een andere formulering voor
wijken-voor-druk?
>> OP de grond geen probleem , volgen stoppen enz.... allemaal op
>> cue of lichaamshouding van begeleider in kwestie. Geen gesleur
>> geen geduw en aandacht bij oefening.
>> mochten rusitg voorbijrazen , geen probleem. Ik stap op en
>> hupakee we gaan wandelen. Zelfs geen been moeten aanleggen !
> Ah , het probleem is dus niet het paard, maar de ruiter
>
Maar Piet, hebben we het nou over paard óf ruiter, of over OC als systeem?
"Een cue is een Geconditioneerde Stimulus", gisteren of zo heb ik nog deze juiste,
exacte formulering geciteerd richting Zweden. Hier zit de kneep maar tevens bottleneck.
"Paardrijden" is op een paard zitten, druk uitoefenen en vervolgens is het
wijken-voor-druk geblazen voor het paard waardoor het geheel zich hopelijk in de gewenste richting verplaatst. Dus, vindt zelfs Frans die af en toe toch ook nadenkt zoals recent nog in
http://www.paardnatuurlijk.nl/weetjes/druk.htm , hoef je helemaal niet zo ingewikkeld wortels te leren voeren
Echter, ik herhaal nog maar eens: "Een cue is een Geconditioneerde Stimulus (CS in vakliteratuur)", dus ook druk, wat een cue voor
wijken-voor-druk is, is een CS. Dan maakt het alles uit via welke weg die CS is aangeleerd, p of r. Naarmate het aandeel r groter is zal de motivatie om aan het gevraagde te voldoen groter zijn.
Ik ga er nu van uit dat we allemaal het er over eens zijn dat paardrijden, te paard dus, via de weg van
wijken-voor-druk werkt en voor de hand ligt (ER ZIJN WEL DEGELIJK ANDERE OPTIES MOGELIJK!). Minstens 2 jaar terug was er al een draad dat
wijken-voor-druk niet een oefening maar een
concept moet zijn.
Nu de praktijk, anders kunnen velen zich hier weer weinig bij voorstellen vrees ik:
Volgens
Parelli wordt
wijken-voor-druk bereikt door een opeenvolgende serie p met steeds groter magnitude.
Volgens Kraak (
) bereik je
wijken-voor-druk met plezier d.m.v.:
1) heel zacht drukken (maakt niet eens uit waar hoewel sommige plekken logischer en makkelijker zijn dan andere);
2) het paard zál wijken, ook zonder magnitudevergroting (kost hoogstens wat geduld);
3) op moment van wijken (druk lossen) CT. Klaar.
Herhalen doet de rest. Stukken simpeler dan kippuh!
Nu de valkuil:
Wanneer je zonder
speciale (dedicated) cue zo je paard leert wijken voor iedere aanraking wordt dat uiterst onhandig en niet de bedoeling. Daarom moet je nadenken over cues die
onderscheiden wat je precies op dat moment wilt. Ikzelf ben erg voor verbale cues maar dat kan met evenveel recht totaal anders... onderzoek (o.a. Kiley 1988) wees echter uit dat paarden minstens 300 verschillende verbale cues, waaronder zelfs abstracte, kunnen beantwoorden dus dáár zit de beperking niet in.
Valkuil 2:
"Het werkt niet omdat mijn paard andere prioriteiten heeft"... eten, sex, helemaal niks (da's echt wel een lastige!), etc. De makkelijkste weg is om het aanleren/bevestigen dan te verplaatsen naar waar die distractie niet aanwezig is. Daar is het probleem niet per definitie mee opgelost maar maakt het ontrafelen van de moeilijkheid gewoonweg simpeler omdat je de moeilijkheid kan isoleren om op te oefenen (dat het ongewenste gedrag niets oplevert).
Valkuil 3:
Komt gewoon neer op "ik kan het niet" en "wat de boer niet kent vreet 'ie niet". Dát is echter op te lossen!
Last but not least, het "waarom": ik wil graag dat de motivatie van mijn paarden zo groot mogelijk is, niet alleen omdat het prettiger is, maar ook betrouwbaarder en dus veiliger.
Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey