eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 13 juli 2007, 18:25:


Wie de schoen past....

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 13 juli 2007, 21:28:


HIJ kan het ook ni(et) laten!
Ik wil je niet van je werk afhouden hoor. Had jij niet 300 kg poep te scheppen?

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 13 juli 2007, 23:57:


Da's mooi. Dan gun ik jou de eer om het laatste bericht te schrijven.
Gaat uw gang... *maakt buiging*

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 14 juli 2007, 18:52:

Eddy, hou nou toch eens gewoon je KOP!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 15 juli 2007, 0:33:


Heel simpel Eddy.
Jij profileert jezelf als übermench.
Zoals jij het doet, is de enige goede manier, dat zég JIJZELF in al je berichten.

Er is maar 1 manier.
De Eddy-manier.

Jouw manier van profileren.

van lennep schreef op zondag 15 juli 2007, 11:10:


Ja gaaf!
Gewoon even een flinke klap en kláár is het.

Eva Saegerman schreef op zondag 15 juli 2007, 15:51:


Ik ben toch geen páárd Eva?
Waarom denk je dat ik dominantie-issues ga oplossen op zijn "paards"?
Ik kijk wel uit zeg.

Ik reageerde vanuit het voorgaande berichtje. Zoals in deze situatie het probleem onderling opgelost werd.
Omgang paard ==> paard

Dat is wat anders dan omgang mens ==> paard.

Is het bij jou hetzelfde dan?

Eva Saegerman schreef op zondag 15 juli 2007, 16:24:



Nou.. voor de goede orde.. ik ben GEEN parelliër in de zin die jij (denk ik) bedoelt.
Ik gebruik veel probleemoplossende theorieën van parelli, maar dan wel in een clickersausje en voorzien van veeeeeeeeeeeel Irwin en ge-mooooi.

Wat bén ik dan in dat geval?
Erwtensoep denk ik

Zoals het probleem bij de paarden onderling opgelost LIJKT te zijn... ik bedoel.. verder dan dit verhaaltje kunnen wij ook niet kijken, wel? Zo zie ik het hier ook gebeuren met het introduceren van een nieuw kuddelid hoor.

Maar de trap wordt enkel verkocht als voorgaande signalen genegeerd worden. Maar denk maar niet dat de ranghogere daar uitgebreidt de tijd voor neemt en netjes fases verhoogt (zoals de verstokte parelliërs) met een tussentijd van telkens 3 seconden!
Enya (de bonte, en onbetwiste kuddeleidster) is zeer duidelijk in haar signalen en een klap geven is het allerlaatste wat ze doet, maar als de ranglagere haar niet accepteert of "rude" is, nou dan berg je maar. Dan heb je met een rasechte feeks te maken. Binnen de tijd dat ik abacadabra kan zeggen heeft ze al haar signalen uitgespeeld. Naar paarden toe. Naar mensen nooit ofte nimmer.

Ik zie trouwens paarden onderling veel en veel heftiger reageren dan naar mensen toe. Daartoe hanteren ze toch een andere maarstaf lijkt het wel. Raar dat jij dat anders ziet. Ik vind paarden juist ontzettend vergevingsgezind wb. de "fouten" en onrespectvolle benaderingen die mensen soms hebben. Je hebt toch paarden die zich eeuwig laten schoppen, zich laten pijnigen, zich laten betuttelen, maar met zich laten sollen zonder ooit maar in protest te gaan. Dat zie ik onderling nooit gebeuren. Daar MOET het uitgevochten worden.

Eva Saegerman schreef op zondag 15 juli 2007, 16:31:


Wat handig! Anti vliegen producten daar krijg ik ook buikpijn van. Die werken maar zo eventjes.
Hoewel Troy een boett omheeft hebben wij vanochtend ook de inloopstal voorzien van een vliegengordijn. En wat zijn ze blij! Deze variant werkt ook super

Eva Saegerman schreef op zondag 15 juli 2007, 16:55:


Ah. Excuse moi.
Ik dacht het te brijpen uit de context.

Juist ja. ik ben het met je eens.

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 16 juli 2007, 11:31:


I het geen optie om je veld eerst te (laten) maaien?

(Troy staat achter het gordijn, komt zonder actieve uitnodiging niet naar buiten)

Werkgereedschap;
1 halster met leadrope
1 buideltasje met brokjes

Casus;
Er komt een vliegengordijn voor de inloopstal. De twee tinkers en puk-Pebbles lopen in- en uit alsof ze nooit anders gedaan hebben.
Troy vindt het best moeilijk.

Dag 1.
Troy lijkt er weinig problemen mee te hebben, loopt (eerst) aan het lijntje gemakkelijk mee in en uit. Achterwaards is nog een probleem. Na een half uurtje clickeren loopt hij ook zonder leid-touwtje in en uit (voorwaards). Hij durft het nog niet op enkel "wijzen" van mijn hand en lichaamstaal. Ik moet hem "voorgaan", me omdraaien en hem naar me toe "drawen".

Dag 2.
We beginnen opnieuw aan het touw, nadat het overslaan van deze stap "te snel te veel" bleek. Hij lijkt dus een lichte terugval te hebben, want gisteren ging het wel. Dus even het lijntje eraan, wat na 2 minuten al af kan. Het lampje brandt ineens weer.
Een paar keer geoefend met in- en uitlopen waarbij hij halverwege stil moet blijven staan, de slingers al hangend om zijn oren. Dit gaat erg goed, geen teken van stress of angst.
Dan gaat het touwtje er weer aan en gaan we achteruit oefenen. Eerst vanuit de positie waarbij hij halverwege stilstaat in het gordijn, want vanaf een afstand achteruit toelopen op het gordijn is volgens Troy onmogelijk. Hij draait dan weg, ondanks gericht blocken met mijn navel.
Later lukt dit door vanaf een flinke afstand achteruit naar het vliegengordijn toe te lopen.

Die dag maak ik een cruciale fout door ineens een reuze-stap te nemen.
Ik moet boodschappen gaan doen, het is bloed-heet en de andere paarden staan allen onder de schuilstal. Ik besluit Troy erbij te zetten, hij komt binnen op een draw en ik ga boodschappen doen.
als ik een uurtje later thuiskom, zijn de andere 3 paarden inmiddels verdwenen en staat Troy helemaal bezweet en gestressed in de stal. Het "poep-spoor" laat zien dat hij;
a) heel gestressed is geweest
b) hij heeft lopen ijsberen langs het gordijn, maar niet zelf de stap heeft kunnen zetten/beslissing nemen om erdóór te gaan.
De drinkbak stond buiten het gordijn en zogauw hij buiten kwam (hij durfde nu niet op draw, maar ik moest het gordijn voor hem openhouden, drinkt hij minstens 5 liter water in één keer.)

Dag 3.
We beginnen zeer positief, ondanks wat er gisteren gebeurd is. Troy ziet me met halster en heuptasje en komt na een buiging van mij, meteen naar me toe. We maken er die dag een leuk spelletje van.. "pak-me-dan-als-je-kan". We spelen het in de wei ook. Ik loop, ren, draai alle kanten op en Troy komt achter me aan. Telkens door het vliegengordijn, wat hem nu totaal niet meer lijkt te deren. Achterwaards gaat zonder leadrope (nadat hij eerst twee keer mét heeft gedaan). Zijwaards lukt nog niet.

Die nacht regent het.
Ondanks zijn enorme hekel aan regen, én het feit dat alle paarden onder de schuilstal staan, is zijn angst/sceptisme over het gordijn tóch nog groter dan zijn hekel aan regen. Hij blijft de hele nacht buiten staan.

Dag 4.
Na een 10 minuten werken met het vliegengordijn (waarbij zijwaards erdoorheen nog steeds niet wil lukken) laat Troy me zien dat hij precies weet wat de bedoeling is. Terwijl ik bij Enya sta te tutten, loopt hij zelfstandig de stal in, zonder dat ik hem motiveer daartoe. Dit laat hij 3 keer zien. Zogauw ik uit beeld verdwijn doet hij dit niet meer. Blijkbaar was ik, of liever gezegd; wat ik hem te bieden heb, zijn motivatie.

Wat lijkt hier nu op dit moment te gebeuren?
Troy gaat alleen de stal in, als de motivatie voor hem groot genoeg is.

ik vraag me nu de hele tijd af, wáár in het proces we nu gestaan zouden hebben als ik dit had opgelost door middel van vermijdingsleren.

Is het ontwijken van iets onprettigs een net zo grote/grotere/minder grote motivatie dan het verkrijgen van een beloning in de vorm van iets lekkers?

En hoe zet ik nu de volgende stap?
Hoe zorg ik dat hij meerdere/andere motieven vind om zelfstandig die beslissing te kunnen nemen om in- en uit te lopen?
Simpelweg door vaker, meer te oefenen? Of is er nog een andere manier?

Groetjes, Trea

e m kraak schreef op donderdag 19 juli 2007, 2:24:


Egon, ik kan dit hele stukje volgen! Jajaja het zegt iets over mij dat ik meestal stukjes na 3 keer lezen zuchtend moet overslaan omdat het me duizelt, maar DIT!
En punt 2;
ik ben het er helemaal mee eens. Wijken voor druk met plezier. Mooooi!

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 19 juli 2007, 18:18:


Oooo wat erg.
Niet te geloven gewoon. Wist je niet dat ze drachtig was?
Jeetje zeg.

Sterkte.

Monique..
ik heb me nog niet laten horen in dit topic.
Ik heb wel alles gelezen en wilde je even zeggen dat ik het ONTZETTEND KLOTE voor jou en Indy vindt.

Je bent al zo lang aan het zoeken.
Hebt een nieuw zadel laten maken, en het is allemaal voor niets.

Ik wens je heel veel sterkte!

Liefs, Trea