Huertecilla schreef op zaterdag 14 juli 2007, 10:24:
>> Ik heb wat geknipt en geplakt en wil niemand persoonlijk
>> negatief benaderen.
>
> dat is veel. Veel omdat de ruiter het paard doorgaans niet
> rijdt over de weidegrond waar de hoeven op aangepast zijn én
> daar gaat waar het paard niet zou gaan én het paard niet laat
> lopen zoals dat zelf zou lopen.
Je vergeet er nog 1: continuïteit. "Doorgaans een veel groter verschil in activiteit oplegt dan het paard zelf zou doen". Het gaat niet om de mate van activiteit maar om het contrast tussen perioden van inactiviteit en activiteit, veroorzaakt door bijvoorbeeld het toevallig patroon van vrije tijd van het baasje en/of waar het baasje toevallig zin in heeft (ha ik ben zondag de ..de vrij om lekker endurance te rijden!).
>
> Goed om je daarvan bewust te zijn. Dan heb je een kans de
> gevolgen daarvan te minimaliseren.
> Rijden ís schadelijk.
Het hele leven is schadelijk, met de dood onontkoombaar als gevolg. Dat op zich is dus moeilijk als argument te hanteren. Het gaat er niet om dat we het oneens zijn (zijn we niet), maar hoe dit duidelijk en onontkoombaar te formuleren.
> Dan tóch eindigen met een positieve noot.
> Doordat rijden een extra belasting van de hoeven is kan je door
> te kiezen waar en hoe je rijdt 'natuurlijk onderhoud'
> simuleren.
Precies!
Dat schept echter onontkoombaar óf beperkingen óf verplichtingen.
Beperkingen wanneer je je realiseert dat je de verplichtingen beter niet kunt aangaan.
In vroeger tijden werd automatisch aan zowel beperkingen als verplichtingen voldaan. Men was gewend aan paarden-tempo i.p.v. auto-tempo; de hele maatschappij (maar vooral ook de psyche) was erop ingericht. Wanneer er niet aan voldaan werd waren daar doorslaggevende redenen (leven of dood) voor.
Ik denk dat het geheel samen te vatten is in of je je paard mechanistisch beschouwd (als een soort levende fiets; NÉÉÉÉ zullen de meesten nu roepen maar ze handelen daar niet naar, of het paard nu als sport attribuut dan wel statussymbool fungeert) óf organisch (paard-gericht).
Zodoende is slechts het paard-gericht (
letterlijk, om en voor het paard, omdat je paarden leuk vindt om mee om te gaan) in deze tijd en onze situatie nmm ethisch nog houdbaar (in ieder geval even houdbaar als dat paarden lekker in de salami zijn); voor de rest kan ik me moeilijk voorstellen dat de mensen een off-the-road (motor)fiets niet veel leuker en praktischer vinden....
Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey
PS.: ja ik weet dat JIJ off-the-road motorfietsen ook leuk vindt maar bovenstaande is algemener bedoeld.