Monique Meijer schreef op donderdag 12 juli 2007, 11:20:


Hi Monique, het probleem is dus niet meer op te lossen. Goed, ik denk dat jij je er al bij neergelegd hebt. Ik denk, zoals je het schrijft, dat ze het in een hele lichte vorm heeft. Genoeg om problemen te veroorzaken, niet genoeg om daardoor niet te kunnen rijden. Maar dat vond je toch al minder belangrijk. Ik ken trouwens zat mensen die paarden met ataxie hebben en die gewoon rijden. 1 van die paarden is pas vorig jaar ingeslapen, en liep in goede gezondheid verder altijd buiten. De precieze leeftijd weet ik niet, maar wel zeker rond de 30 jaar.
Voor mij zou rijden ook niet het belangrijkste meer zijn als dit mijn paard zou zijn.
Hij/zij zou in ieder geval een welverdiende rust krijgen of doen wat hij/zij nog wel kan.

Geen pijn is zeker heel belangrijk, zou voor mij ook een zwaarwegend criterium zijn.

Geen leuke uitslag, wel geruststellend dat je het nu eindelijk weet.
Geef Indy een dikke knuf van mij! OK... voor jou ook 1 )

Wil.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 12 juli 2007, 17:00:

KNIP Voel me just nen turk aan de balie van 't vlaams blok die de islam komt vertalen .



(sorry hoor....)

Piet schreef op donderdag 12 juli 2007, 17:31:


) Je kunt het zo ontzettend duidelijk vertellen! Zie het zo voor me.....

Wil.

Piet schreef op vrijdag 13 juli 2007, 7:46:


Hi Piet, zoals je het opgeschreven hebt, zie ik het voor mijn ogen gebeuren. Ik zie dus, ook al was ik er niet bij, de lichaamstaal van de paarden. Ik weet hoe Don gestaan heeft, waarschijnlijk alleen maar 1 oortje subtiel naar achteren. Dat betekent: zout op!
Ik herken dit, omdat Chaser het ook zo eens gedaan heeft. Slechts 1 oortje draaien was voldoende om 2 volwassen fjorden bij 'zijn' vriend de Paint weg te houden en ook om een grote rijhal in 2 stukken te verdelen. 'zijn' en hunnie.....
Shiny moet zijn co-leiderschap verdedigen... Hij denkt dat ie 2e in de rangorde is en zal dat wel even bewijzen naar tante tuttebel, Joke. Dus krijgt Joke klop. Punt.
Hij zal de 2e plek desnoods met zijn leven verdedigen.
Dat haal ik er uit....
De dubbele bodem is duidelijk ja ) Haha... daar heb ik hard genoeg voor gewerkt, alleen door te kijken naar subtiel trainen. Het gevoel voor timing.
Van kijken en zien doen leer ik vele malen meer en sneller als uit een boekje.

Vandaag trouwens echt een toptrainingsdag! Die Cather, met toch wel soms nog een grote waffel (puber!), blazend langs het fokkoppel van de buren. Toch zo'n 20 jolige merrie's, met veulens.... en..... een heuse dekhengst! Showboten natuurlijk, merries vol trots hun veulens laten zien en de hengst meteen de groep verdedigen door zijn houding. Flink bokkend trok de kudde langs ons pubertje. haha... z'n ogen rolden er zowat uit! Spannende zaken bij de buren! En geen 1 keer I(ja, je leest het echt goed!) geen 1 keer heeft ie gehinnikt of zelfs maar gemompeld!!!!
Tuurlijk, z'n ogen zaten zowat IN het weiland, z'n neusgaten waren reusachtige gaten maar hij BLEEF in zijn eigen spoor, naast Conrad. Heel gaaf en subtiel moment voor wie het wil zien. Precies dát moment is zo'n moment van zeker weten dat je heel goed bezig bent. De score met vier voeten optillen op het woord VOET is al bijna 1 op 1.
De score met vier voeten gewoon laten staan als je niets zegt is nagenoeg 1 op 1.
Een grote vrachtwagen die een volgeladen grote container op z'n lader trekt.... geen enkel probleem. Nog een grote denderende opraapwagen met monstertrekker ervoor, al boldernd over deze weg.... is dat raar dan?? Stadsbus?? Hij kijkt er niet eens naar.

Een paard achter 'n rijtje bomen, da's pas spannend! Maar dan nog, ook dat gaat steeds beter. Hij moest gewoon leren dat er ook verstoppaarden bestaan, de beruchte billenbijters.

Zweeploos, bitloos, ijzerloos, drukloos. Subtiel trainen. Het bestaat en het werkt.
Conrad en ik zijn vandaag allebei heel erg trots op dit mooie paardje.

)

Wil.