Piet schreef op woensdag 11 juli 2007, 21:43:


Ach Piet,
Dat ze scheef is, jazeker, dat is een probleem. Ik houd me daar zeker mee bezig.
Maar dat de oorzaak van de straalkussen- en hielproblemen van mijn paard daar allemaal op terug te voeren zou zijn????

Kennelijk heb jij weinig ervaring met dit soort problemen, anders had je dit niet geschreven.
Maar geeft niet, niemand is volmaakt... :)
Groet,
Coralie

Piet schreef op donderdag 12 juli 2007, 9:19:


Ach Piet,
De ontvanger bepaalt.
Ik ga hier verder niet op in, je weet het toch allemaal beter.
Groet,
Coralie

Nils Vellinga schreef op donderdag 12 juli 2007, 21:27:


Hé Nils,
'k Weet niet of je het over mij hebt, maar:
Mijn paard heeft géén rugproblemen (paardenfysiotherapeut is er bij geweest tijdje geleden).
Ze beweegt heel soepel. Dat ze vaak scheef loopt komt doordat ze links blind is.

En ik rijd hooguit 5 keer per week, en zelden langer als een uur.
Laat daarbij het paard het tempo aangeven, dus met de problemen van de laatste tijd is dat weinig draven, veel stappen.

Wat je schrijft over de invloed van de ondergrond tijdens het opgroeien van de veulens: klei kan heel hard worden, inderdaad. Maar er zijn ook hele natte zomers...
Om hier echt iets zinnigs over te kunnen zeggen zou je een onderzoek moeten doen.
Groet,
Coralie

Ik ben al een paar jaar bezig om mezélf iets te leren, in plaats van mijn paard.
Namelijk om helemaal te ontspannen èn in mijn kracht te komen terwijl ik paardrijd.
Soms lukt dat beter, en dan weer slechter.
Maar vooral leer ik keer op keer dat er (toch) nog veel onopgemerkte spanningen in mijn lijf zitten.

De laatste tijd ben ik erg bezig om mijn heupen (nog) meer te ontspannen.
En ik denk nu dat ik m'n paard zou kunnen aandrijven door mijn heupen om beurten extra te ontspannen en 'lang' te maken tijdens het rijden. Want dan gaat mijn paard dat ook doen en daardoor grotere stappen maken.

Maar ook andere veranderingen in mijn lijf, in mijn houding bijvoorbeeld, hebben direct invloed op mijn paard.
Volgens mij moet je een paard kunnen rijden zonder aan te drijven met de benen, of te sturen met de teugels. Terwijl ie toch precies doet wat jouw bedoeling was.

Wat is dat toch allemaal leuk en leerzaam!
Moeilijkste is om allerlei oude gewoonten los te laten.
En om niet te veel te willen. Bijvoorbeeld een stukje willen gaan draven terwijl ik daar eigenlijk zelf in MIJN lijf nog helemaal niet aan toe ben.

Paardriijden is dus vooral mezelf steeds beter leren kennen.
En daardoor steeds meer contact kunnen maken met m'n paard, en voelen wat er zich in mijn paard afspeelt.

Ik ben nog LANG niet uitgeleerd.
Zijn jullie ook zo bezig met jullie paarden?
Groet,
Coralie