Esther schreef op dinsdag 10 juli 2007, 11:31:
> Ik heb even geknipt in dit bericht, niet om de context er uit
> te halen en er wat anders van te maken wat er echt staat, maar
> om deze vraag over dominantie tussen verchillende diersoorten.
> Dit is dus helemaal los van druk met een zweep o.i.d.
>
> Een paard kan ook niet dominant zijn over een mens, een paard
> kan wel controlevragen stellen aan een mens. Als het een
> natuurlijke dominantiepaardentaal is zoals paarden onderling
> met elkaar hebben, dan zou een paard je doodgewoon aan de kant
> meppen of bijten als je de natuurlijke signalen negeert.
Gebeurt wel hoor. Ik heb vroeger met paardlief op een wei gestaan met een vreselijke fjord; die viel aan, beet en mepte er op los. eigenaar leerde dit af, paard deed het niet meer (paardlief wist wat er volgde: bijten = een klap, dus deed hij het niet meer) maar als eigenaar even het paard uit het oog verloor, pats een beet en paardlief liep snel weg om de mep niet te krijgen... wat een leuk spel vond die dat.
Gelukkig herkennen mensen die natuurlijke signale zoals orenspel, wel tijdig en grijpen in voor er gemept wordt; maar ik geloof niet dat het paard daardoor het vertrouwen in de mens als leider vind die het nodig heeft
Maar dat weet jij ook
Ik zie aan andere signale dat paardlief het niet zo nauw neemt met mij; nog lang voor het orenspel, staartgezwiep, enz
Alleen al de manier waarop paardlief staat tov mij, op welke afstand hij blijft, hoe snel die reageert op mijn lichaams bewegingen, enz
> Orenspel etc.
> Paarden spreken een andere taal naar mensen dan onderling en
> dat is maar goed ook, ik zou niet graag met de natuurlijke
> paardentaal onderling geconfronteerd worden. Probleem van de
> stelling paardentaal is vaak wel een smoes om een paard maar
> hard aan te pakken, onderling zijn ze ook niet zachtzinnig met
> elkaar. Dit is vaak een vrijbrief om geweld te gebruiken omdat
> de denkfout dominantie wordt gemaakt.
Ja en daar word ik ziek van ... pffff
Een pard is geen mens, en
> andersom een mens is geen paard.
> Verschil met de hongerige tijger is dat het geen gehouden
> diersoort is. Dat kun je dus niet vergelijken eigenlijk met een
> gehouden diersoort zoals wij onze paarden houden.
Dominantie of controlevragen, we hebben het over het zelfde fenomeen, welke naam we het kind ook geven
en denken er net zelfde over
Warboel
