van lennep schreef op vrijdag 6 juli 2007, 13:12:


warme chocoladesaus!

Piet schreef op vrijdag 6 juli 2007, 13:48:

We hebben het er al over gehad he.
Dit is heel herkenbaar; Queenie deed het vroeger heel vaak, nu minder.
Maar als het zo ver was, gebruikte ik ook wel eens de zweep voor een kordate correctie: je gaat wél rechtdoor. Maar ik had snel door dat dit bij Queenie géén optie was: stress verhogend, en mevrouw protesteerde dan helemaal. Verzet met VVVVV dan
Op vraag van Pien de zweep in die gevallen eens achterwege gelaten en rustig blijven (ademen buik, focus, aarding, enz) zitten herbeginnen en vraag opnieuw stellen. enkele keren lukt dat wel , enkele keren niet.
Queenie heeft de neiging zich nogal snel recht te stellen (lang geleden eigenlijk dat dat gebeurd is, jaartje of zo ) Zoals Pien me aanraadde gewoon elke poging in de goede richting uitvoerig belonen. Sinds een week of drie heb ik ontdekt hoé uitvoerig! Héééél uitvoerig bij Queenie! Ze heeft een keer of twee gestaakt (+omdraaien) en toen ben ik steeds opnieuw mijn vraag gaan stellen (hulpen: focus, zit, benen, stem en teugels). Toen stapte ze alleen achteruit maar na 5 stappen toch plots voorwaarts. Ik ben als een kind dat 1000 pannenkoeken kreeg gaan juichen van tevredenheid en ineens schakelde ze om "ok als ik je hiermee een plezier doe...". Tweede keer net hetzelfde resultaat. Ik denk dat ik het gevonden heb bij haar: niet panikeren als ze achteruit stapt (ik dacht dat dit inleiding tot steigeren zou zijn en stopte met doen wat ik deed, lees: beloning voor haar!) en als een zot belonen als ze voorwaarts gaat!

Als ze echt niet durft dan stap ik onmiddellijk af en loop ik even voorop. Ze volgt me dan en paar meter verder stap ik weer op. Volgende keer dat we die plek passeren doet ze het dan zonder problemen.

Die zweep blijft dus thuis, niets voor nodig!

Ik heb ze vrij lang bijgehouden "voor het geval dat ik ze nodig zou hebben" maar het wérkt dus niet

In geval van Don, ik weet het niet.

Wat doe jij anders dan Angela?
Misschien dat je Don toch beter even overneemt tot dat Angela ook kan wat jij kan om hem te overtuigen, en die zweep niet gebruiken?

Piet schreef op vrijdag 6 juli 2007, 13:48:

We hebben het er al over gehad he.
Dit is heel herkenbaar; Queenie deed het vroeger heel vaak, nu minder.
Maar als het zo ver was, gebruikte ik ook wel eens de zweep voor een kordate correctie: je gaat wél rechtdoor. Maar ik had snel door dat dit bij Queenie géén optie was: stress verhogend, en mevrouw protesteerde dan helemaal. Verzet met VVVVV dan
Op vraag van Pien de zweep in die gevallen eens achterwege gelaten en rustig blijven (ademen buik, focus, aarding, enz) zitten herbeginnen en vraag opnieuw stellen. enkele keren lukt dat wel , enkele keren niet.
Queenie heeft de neiging zich nogal snel recht te stellen (lang geleden eigenlijk dat dat gebeurd is, jaartje of zo ) Zoals Pien me aanraadde gewoon elke poging in de goede richting uitvoerig belonen. Sinds een week of drie heb ik ontdekt hoé uitvoerig! Héééél uitvoerig bij Queenie! Ze heeft een keer of twee gestaakt (+omdraaien) en toen ben ik steeds opnieuw mijn vraag gaan stellen (hulpen: focus, zit, benen, stem en teugels). Toen stapte ze alleen achteruit maar na 5 stappen toch plots voorwaarts. Ik ben als een kind dat 1000 pannenkoeken kreeg gaan juichen van tevredenheid en ineens schakelde ze om "ok als ik je hiermee een plezier doe...". Tweede keer net hetzelfde resultaat. Ik denk dat ik het gevonden heb bij haar: niet panikeren als ze achteruit stapt (ik dacht dat dit inleiding tot steigeren zou zijn en stopte met doen wat ik deed, lees: beloning voor haar!) en als een zot belonen als ze voorwaarts gaat!

Als ze echt niet durft dan stap ik onmiddellijk af en loop ik even voorop. Ze volgt me dan en paar meter verder stap ik weer op. Volgende keer dat we die plek passeren doet ze het dan zonder problemen.

Die zweep blijft dus thuis, niets voor nodig!

Ik heb ze vrij lang bijgehouden "voor het geval dat ik ze nodig zou hebben" maar het wérkt dus niet

In geval van Don, ik weet het niet.

Wat doe jij anders dan Angela?
Misschien dat je Don toch beter even overneemt tot dat Angela ook kan wat jij kan om hem te overtuigen, en die zweep niet gebruiken?

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 5 juli 2007, 11:00:


Hier zijn we
Gisteren geweest ging prima: merrie laat zich helemaal lekker betasten aan der achterbenen! Ik heb me voor dood gekrabbeld tussen haar mooie bos vetlokken waarvan ze begon te trillen met haar lippen en haar hals zo mooi gestrekt "oohhh doet goed nooooggg".
Voedselbeloniing beetje achterwege gelaten en beloond met krabbelen! Vond ze echt heerlijk! Ze stond helemaal in rust te genieten van die aanrakingen! Disndag had jolien haar nog voor alle zekerheid vastgehouden met touwtje, maar ik clicker liever in voleldige vrijheid zodat paard kàn weglopen als het dat wilt; liever dan dat ze niet kan en slaat

Ze heeft heleaal geen stress, absoluut geen intentie te slaan en viel in slaap! Maar toen eigenaar eens overnam, onder toezicht van mij, dan gad ze wel netjes haar voet! maar hij hield iets te lang vol, waardoor ze even dreigde te meppen. Ik heb toen uitgelegd dat de stapjes zo groot niet mogen zijn. Omdat hij van zichzelf vreest dat hij dat gedulkd niet kan opbrengen hebben we toch afgesproken dat ik verder doe met haar.

Maar het gaat dus prima!!!

Toen de sessie ten einde was en ze liep te grazen, merkte ik dat ze erg last had van die lange hoefwand (helemaal gescheurd, afgebroken, enz) en ze zichzelf trimde! (Piet, ik had je dit nog niet verteld, sorry!)
Ze sloeg steeds met de toon tegen de grond. Had ze op asfalt gestaan dan hadden de stukken er zo afgevlogen.
@Piet: wat vind je? een idee om paard effe op stal te zetten (beton ?)
Een andere mogelijkheid om dit paardje te helpen is er nou net nie

Liesbet schreef op vrijdag 6 juli 2007, 14:49:


Als de omstandigheden goed zijn, akkoord, maar als paardlief of ruiter in gevara zijn (aankomend verkeer, prikkeldraad, gracht, enz) niet akkoord, dan stap je af en "train" je beter verder op een plaats waar het veilig is.

marianne laenen schreef op vrijdag 6 juli 2007, 15:01:


yep verschil is er
maar als je niet wéét waarom je paard niet vooruit wilt moet je hem geen tik geven
En als je het wel weet, maak de situatie zo dat hij het wel wilt

Hele simpel he
Jammer genoeg zeer moeilijk om onderscheid te maken, niet durven, niet willen

Daarom kiezen mensen het zekere voor onezkere: we gaan uit van niet willen

en in dat geval overhaal je je paard niet om vooruit te willen gaan door hem tik te geven

je gebied het hem

Ik pas me eigenlijk liever aan aan de omstandigheden, dan aan de reden waarom paard niet vooruit gaat
Voor het paard is er altijd een goede reden om niet vooruit te gaan

Michiel schreef op vrijdag 6 juli 2007, 15:30:


helemaal eens

marianne laenen schreef op vrijdag 6 juli 2007, 15:40:

Dan zou ik alléén grondwerk doen, tot het naast hem wel lukt, dan pas weer rijden.

nagaan waarom hij alle kanten op staakt, daar is een reden voor, niet makkelijk, maar zolang ik dat niet zou weten, stap ik niet op

Als je te voet nog niet ergens doorgeraakt, dan kruip ik zeker niet op het paard.

Eva Saegerman schreef op vrijdag 6 juli 2007, 15:59:


Misschien ben ik dan een mietje, of een seut, of een trien, of wat dan ook, maar dan begin ik opnieuw, met grondwerk dus

Piet schreef op vrijdag 6 juli 2007, 16:50:


Bedankt piet
Op stal beweegt ze haar voeten wel hoor, ze stampt ze echt op de grond in de hoop dat er stukken hoefwand afbreken. Zou dan niet slijten door beweging maar door het afbreken van de hoefwand dus.