Ans Jondral schreef op maandag 18 juni 2007, 19:32:


Hallo Ans,
Weet je waar ik nu nieuwsgierig naar ben?
Of de hoeven van Tempète zijn veranderd door het intensieve trainen dat je nu een hele tijd met haar gedaan hebt.
Zou goed kunnen zijn dat door het rechtrichten en het 'doortrainen' een ander gebruik van haar benen + hoeven is ontstaan wat effect heeft gehad daarop?
Heb je hier op gelet? Is er iets veranderd?
Groet,
Coralie

Op www.dazenval.nl staat een dazenvanger aangeprezen
Wie heeft deze dazenval gekocht en ervaring ermee opgedaan?
Groet,
Coralie

Coralie schreef op woensdag 20 juni 2007, 19:20:


Sorry Trea,
Ik had je bericht hierover nog niet gelezen. En via de zoekfunctie kwam er geen reactie (wel vreemd trouwens!).Vandaar mijn vraag.
Denk je er (ook) over er een aan te schaffen?
't Is geen doen toch, die dazenwolken.Met mooi weer in de wei de hele dag door, ook in de schaduw. Bah

Michiel schreef op zondag 24 juni 2007, 9:25:


Ja, maar de vraag ging over de veulens. Die behoren dan toch ook tot de familie?
Zou je werkelijk in staat zijn om je eigen-gefokte veulen met 1 jaar te laten slachten!?!
Coralie

Michiel schreef op zondag 24 juni 2007, 15:43:


Tja Michiel,
Ik bedoel met 'kunnen' denk ik toch iets anders als jij. Als ik er van overtuigd ben dat iets echt nodig is, dan 'kan' ik dat ook.
Toen ik nog kippen had slachtte ik zelf de hanen. Dat 'kon' ik. Gewoon omdat het nodig was: ik liet de kippen broeden, en kreeg dan meer hanen dan k kon houden.
Die jonge hanen bleven bij de kippen totdat ze voortdurend achter de kippen aanzaten en probeerden ze te verkrachten.
Steeds dat gegil van de kippen was voor mij ieder jaar weer de aanleiding om de jonge hanen van het vorig jaar te gaan slachten. (En ik had liefhebbers die graag dit 'natuurlijke' vlees van mij wilden kopen.)

Ik kon ook kippen (hennen) kopen, als ik nieuwe kippen nodig had. Maar mijn voorkeur ging uit naar het zelf laten broeden. Vond ik natuurlijker. En bovendien kon ik de 'ongewenste' hanen een beter leven geven dan in de kippenhandel gebruikelijk was: ze mochten bij mij een jaar oud worden, in een hele ruime kippenren. (In de reguliere kippenhandel worden de kuikens uitgebroed in een broedmachine en na een dag 'gesexed'. De haantjes worden direct doodgemaakt.)

Ik schrijf dit om aan te geven dat er soms situaties zijn waar je niet aan 'slachten' ontkomt. Het is niet anders.
Maar om een veulen te fokken omdat dit voor de merrie prettig zou zijn en dan vervolgens het veulen te slachten....????? Alsof DAT voor de merrie prettig zou zijn??? Die hecht zich echt wel aan haar veulens! Tenzij de merrie intussen een nieuw veulen heeft. Maar dan nog! (Zie foto van Egon van Konik merrie die haar veulen van vorig jaar nog laat drinken, naast het veulen van dit jaar.)

En waarom zou het zo erg zijn als een merrie geen veulen kreeg?
Tuurlijk is dat bijzonder om mee te maken. Maar het is ook bijzonder om dat veulen dan voor altijd te mogen houden!!! Die band tussen moeder en kind blijft dan altijd bestaan.
En wat is dan fijner voor een merrie: ieder jaar een veulen, of één veulen en dat voor altijd bij haar mogen houden?
Wie het weet mag het zeggen.

En zo heeft 'helemaal geen veulen' ongetwijfeld ook zijn voordelen. Is dat echt zo erg, dat je er het leven van het veulen voor wilt opofferen?
Coralie

Mijn paard heeft mok.
(Jaren niet gehad, maar ze staat nu in een wei met een paard die het ook heeft. Is volgens mij toch echt besmettelijk! Vorige keer kreeg ze het ook via een ander paard. Verder nooit gehad.)

Had ik van iemand gehoord: koop de allergoedkoopste tandpasta en smeer dat er lekker dik op.
Het werkt!!!
De tandpasta vormt een wit korstje dat erg droog wordt. En de mok verdwijnt.
Goed héé! Vorige keer heb ik er tijden mee lopen sukkelen!
Groet,
Coralie

Mijn paard heeft nu 10 dagen ijzers onder.
Ik zag geen andere oplossing.
En het is niet voor eeuwig (hoop ik).
Maar het ging zo niet langer.
Ik rijd vooral recreatief, en hier in Zuid-Limburg is het onmogelijk om uitsluitend op zachte grond te rijden.

Na 3 jaar NB heb ik het dus opgegeven. De hielen van de achterhoeven van mijn paard zijn gewoon te kort, en willen niet groeien. (Of liever: ze slijten steeds weer af, want groeien doen ze wel degelijk.)

Het komt door de stand van de hoeven. Ze slijt de hielen nu eenmaal veel harder dan de tonen. Is altijd zo geweest, en gebleven, ondanks mijn ijver om de tonen steeds heel kort te houden.

Ik hoop nu dat, door de ijzers, de hielen alsnog gaan groeien (en niet opnieuw ondergeschoven raken!). En dat de hoeven iets stijler gezet zullen kunnen worden, waardoor de stand beter wordt en NB alsnog misschien een optie kan worden....
NB heeft niet of onvoldoende geholpen om de stand te veranderen. Dan maar regulier proberen...

Ik heb een aantal foto's in het album gezet, kunnen jullie er naar kijken...

Nou, schiet maar. Want ik voel al aankomen dat sommigen hier gaan zeggen dat ik het allemaal helemaal verkeerd heb gedaan.
Toch kom ik er mee, want ik wil dit met jullie delen, dat het soms gewoon even niet anders kan. (Zucht.)
Groet,
Coralie