Elzaliene Proost schreef op vrijdag 15 juni 2007, 11:42:


Ons merrietje van 1 heeft het zelfde erg lange haren, maar de dierenarts vond het niet iets ernstigs, heb haar een wormen kuur gegeven voor de zekerheid maar het gaat niet weg. Ik dacht daarna aan de beten van de andere paarden maar zo te zien is dat het ook niet. Voor de rest ziet ze er nu weer helemaal happy uit dus ik zie wel hoe het afloopt.

van lennep schreef op zaterdag 16 juni 2007, 13:38:


Genoeg zwaluwen hier gelukkig dan, maar ook genoeg dazen helaas.

Ans Jondral schreef op maandag 18 juni 2007, 17:16:


Wij hebben gisteren ook iets heel vervelends meegmaakt. Onze hengsten gingen in een keer in de trailer die lopen er zelf op. Maar ons merrietje van 11 maanden had wat meer problemen.
Ik heb haar rustig in de trailer proberen te krijgen maar op een gegeven moment gingen alle stoppen los bij haar ze vloog achteruit het prikkeldraad in die aan de zijkant van de weg stond zo'n 10 meter verder op. Ik kreeg haar niet gestopt ze vloog echt. Ze heeft zich behoorlijk toegetakeld en ik ben er behoorlijk van geschrokken. De hengsten schenen het allemaal niet erg te vinden wat daar buiten afspeelde. Maar ik heb het niet meer geprobeerd en heb 10km over de weg met haar gelopen om haar te verplaatsen. We hebben haar wonden verzorgd en ze was ook helemaal niet in paniek en dat vind ik nog het raarst. Ze bleef ook wachten in die draden totdat we haar helemaal los hadden en toen kwam ze weer rustig overeind niet bezweet of wat dan ook. Ze heeft mij ook heel rustig gevolgd op de weg. Ik vind het echt vreemd en weet zo snel niet wat ik hier aan kan doen.

Eva Saegerman schreef op vrijdag 22 juni 2007, 12:28:


Ik kan het bij ons hengstje van 14 maanden wel doen maar bij onze pony van 7 niet. Midnight is bij mij geboren en heeft alle vertrouwen in mij maar Sara vertrouwd alleen zichzelf die is vroeger mishandeld geweest en dat merk je soms nog wel. Toch heeft de methode van Parelli voor haar goed geholpen en is ze wel wat rustiger geworden in de omgang. Maar gebruik dan ook de carrot stick niet met haar.

Piet schreef op vrijdag 22 juni 2007, 14:32:


Cheyenne is er zo een die lopend eet. Dan loop je in het bos en even het hoofd omhoog en daar loopt ze weer met een tak in haar mond. Ze stopt er ook niet voor, het enige wat ik dan tegen haar zeg is "gelukkig voor je dat je geen bit in hebt". Ze kunnen erg eigenwijs zijn. £Maar dat vind ik juist zo leuk.