Piet schreef op woensdag, 4 augustus 2004, 10:12:
> De spelletjes zijn er om uitdagend te zijn voor mij en
> mijn paard. We moeten allebei leren onze hersens te
> gebruiken in de omgang met elkaar.. Ik denk nl. dat je niet
> alleen een paard zijn lichaam laat ontwikkelen maar ook
> zijn hoofd.
Ja, volledig mee eens, een spelend en "denkend" paard is een rustig paard en geen vluchtend paard. Wij mensen zouden veel meer gevoel in onze omgang met paarden moeten leggen....
>Tevens leren we op deze manier om
> niet met oplopende druk te moeten werken, waardoor een
> paard uit angst wat er volgt maar gauw gaat doen wat je
> vraagt. (Parelli) Het slechte negeren en het goede belonen
> vind ik een veel mooiere manier van werken.
Ondanks dat ik het niet van plan was kwam mij toch een artikel onder ogen van de BHA, waarin de verschilen tussen druk opvoeren (
Parelli) en positive beloning heel helder werden uitgelegd. Dit schept voor mij nieuwe inzichten, ik werk bijna geheel in de positieve beloningsvorm (dacht ik altijd) , maar realiseerde mij tegelijkertijd niet dat ook ik de druk verhoog bij niet reageren.
Maar ik geloof nooit dat paarden in het Pareli systeem gaan handelen uit angst, dat is nu juist datgene waarin bijvoorbeeld een
Parelli zich wil onderscheiden van het tot nu toe gangbaar conventionele. In de natuur, in een gezonde situatie, wijkt een paard ook echt niet vanuit angst voor zijn hogere in rang, maar vanuit respect.
>>Pien : Hoe ga je op deze manier om met leiderschap tussen paard en mens
>> ? Je schrijft zelf dat Shiny nogal dominant reageerde op een
>> aantal spelletjes, voed je op deze manier je paard ook op ?

> uit de wei naar me toe, hinnikt als hij me ziet..... Hij
> eet alleen nog niet met mes en vork..... Ik zie het zo
> dat alles opvoeding is en alles training, volgens mij
> kan je dat niet los van elkaar zien.
Dat met dat leiderschap lijkt me volledig goed te zitten tussen jullie, dat was ook mijn vraag en die is nu beantwoord.
> tig stappen teruggezet en probeer dat soort druk te
> vermijden totdat hij wat ouder en geestelijk sterker is en
> misschien er geen problemen mee heeft dat we allebei "gaan"
> voor de bal.
Mmja...... hier wil ik ook nog over nadenken, wat zou er niet goed zijn in achter een paard aanlopen ? Op deze manier 'stuur' ik ze alle kanten op, heb niet de indruk dat er een paard is dat daar moeite mee heeft, integendeel, we vinden het allemaal wel makkelijk zo, in ' vrijheid', zonder halsters.
Ik denk dat veel te maken heeft met de manier waarop je achter ze aanloopt, je kunt ook ongewild en onbedoeld teveel druk geven ja, dat kan irriteren.
Zou het er echt mee te maken hebben dat hij dat wel aankan als hij ouder en geestelijk sterker is ? Vraag ik me een beetje af....
>> Pien :...en het
>> lijkt alsof je dit alles met de clicker reduceert tot een
>> simpele click, vooral ook nog eens als je er niets bij zegt.
> ik me af, waarom in boeken over clickertraining altijd het
> neutrale klikje zo gewaardeerd wordt.) Zelfs als ik niks
> zeg heeft dat voor hem een enorme betekenis. En natuurlijk
> maak ik gebruik van lichaamstaal . Ik stop bijvoorbeeld zelf altijd met een doorgezakte knie, ik vraag hem te volgen met mij houding, als ik kalm zeg buig ik zelf mijn hoofd en mijn schouders . Als hij naar rechts of links moet geef ik dat aan met mijn lijf. enz enz.
Ow okeej, was niet helemaal helder van mijn kant, ik had het kunnen weten, las idd dat jij Yest....
Leuk!!!! En leerzaam..... Groet, Pien