Eva Saegerman schreef op woensdag 6 juni 2007, 12:53:


Charly haar ogen zien er in de zomer ook vaak zo uit. Hangt samen met het weer, vliegbeesten en pollen en dergelijke.
Weinig aan te doen, als ze veel last heeft wassen we het dagelijks uit met rozenwater. En voor de rest proberen we er voor te zorgen dat ze overdag op tijd haar halster met vliegenfrengeltjes aan heeft. Dat helpt ook.
Zodra het ettert of dicht zit, bellen we de DA. (omdat je wel een risico loopt op blindheid bij frequente oogontstekingen) Dan kunnen we weer een weekje oogzalf erin doen. En dan is't weer beter, tot de volgende keer.

Wel vreemd dat ze het bij jou alledrie hebben. Toch maar eens op zoek naar die processierupsen?

annelies s schreef op woensdag 6 juni 2007, 15:08:


Om terug te komen op Charly, die heeft het vandaag ook goed te pakken, zag ik net.
Dus inderdaad mogelijk het weer.

Spirithorses schreef op donderdag 7 juni 2007, 8:44:


Mijn Pête is een gevalletje zoals jou Bombita.
Ze heeft sinds april haar Boett continu aan en doet het goed, zolang haar deken aan blijft. Ze staat ook op het gras.
Alle plekken die bedekt zijn, zien er goed uit. Staart nog helemaal heel, manen lichtjes geschuurd. Maar alleen het haar is beschadigd, geen wonden ofzo.
Maar dat ze eigenlijk nog steeds erg veel last heeft merk ik aan de onbedekte delen. Wonden op haar oren en maantop en de huid is beschadigd rond haar ogen. Vooral haar maantop is erg. Ze heeft een bloedende wonde tussen haar oren die ze telkens weer openhaalt, ongeacht wat ik eraan smeer om het tegen te gaan.
Ik ben daarnet nog in allerijl naar de winkel gereden om een hoofdkap te gaan halen. Zodat meteen ook haar ogen afgedekt zijn (Want 1 van haar ogen zit dicht) en haar oren ingepakt. Ik hoop dat het helpt.
T'is wel geen gezicht, net een paard in boerka.

Ik vroeg mij af: Ruinen, hoe functioneren die in kudde bij anderen hier op het forum? En dan vooral naar merries toe? En sexueel?

Want bij mij op de wei is het nu een uiterst vreemde situatie moet ik zeggen.
Ik heb twee volwassen merries en Puzzle, een puberruintje van 2.
En hoe die met elkaar omgaan, ik kan er niet echt aan uit.

Het ruintje staat het laagste in rang. Maar hoe die zich soms gedraagt en dan de reactie van de merries daarop
Hij zit constant die merries op stang te jagen en hij vindt het blijkbaar nog leuk ook. De merries meestal iets minder, dus als hij het weer te bont maakt bij Pête en zij zet hem op zijn plek, dan probeert ie het gewoon bij Charly. Als die duidelijk maakt dat er niet van gediend is, gaat hij weer gewoon naar Pête. En gaat weer aan die haar oren of in haar nek hangen. En ik heb de indruk dat de merries er niet echt een antwoord op hebben. Hoe hard ze er soms ook tegen zijn, die pony is een jojo en komt gewoon weer terug en doet lekker voort waar hij mee bezig was.

En nu is Pête weeral hengstig en zit ze Puzzle op te vrijen. En die maakt er dan misbruik van. En hangt hij constant met zijn tanden ergens aan Pête haar vel. Voor Pête is dat sexueel, want die zou niet liever hebben dat hij op haar springt. Maar bij Puzzle heb ik daar zwaar mijn twijfels bij. Ok, hij is geïnteresseerd. Maar hij is altijd geïnteresseerd en als hij ergens zijn tanden in kan zetten is hij volkomen gelukkig. (Ik iets minder) Voor hem is nu het enige verschil dat zij het toestaat. Waar hij dan ook gretig gebruik van maakt.
Maar dekken ofzo, heeft ie schijnbaar niet de minste intentie toe.

Kan een pony die zo vroeg gecastreerd is trouwens wel dekken? (Puzzle is geruind als hij 1,5 jaar was) Hoe ver gaat het sexueel gedrag van zo'n pony?

En waarom zou die zich zo gedragen. Jeugdigheid? frustratie? gewoon omdat ie het leuk vindt? Verveling?

Ik vind het erg verwarrend, ook omdat ik zelf een beetje probeer af te kijken hoe de merries met hem omgaan om zelf een beter antwoord te hebben op zijn nogal (euh 'sterk aanwezige adhd karakter'. Maar die hebben schijnbaar ook geen idee, van welk hout pijlen te maken. En dat hij nu gewoon zijn gang kan gaan met de leidmerrie, vind ik ook niet zo'n goede zaak.
Want hij is de laatste tijd wel héél irritant en vermoeiend. Tegenover mij valt het nogal mee, zolang ik hem constant in de gaten houd en continu op z'n plek zet wanneer hij te ver gaat. Maar mijn zus heeft al laten weten, dat ik hem maar helemaal moet overnemen. Want zij moet er niets meer van hebben. Ik begin er sterk aan te denken, dat beest aan het werk te zetten, ook al is ie nog maar twee.

Ans

Letje schreef op vrijdag 8 juni 2007, 13:21:


Paarden met verbeend hoefkraakbeen kunnen inderdaad heel kreupel zijn.
Ik kende een merrie die het had en die is spijtig genoeg enkele weken geleden afgemaakt. Daar was niets meer aan te doen. Zij was met momenten het meest kreupele paard dat ik ooit gezien heb.

Maar wat mij opvalt op die foto's is dat jou pony helemaal anders staat, dan die merrie deed. Ik neem trouwens aan dat je linksvoor bedoeld ipv rechtsvoor? (Vanuit het paard gezien ) Want op je foto's steunt de pony wel op rechtsvoor en ontlast net linksvoor.
In ieder geval plaats die pony dat been schuin naar voor. En dat klopt niet met wat die merrie deed die ik kende. Die plaatste haar slechtste voet NOOIT naar voor maar altijd naar achter. Om zo de achterkant van de hoef te ontlasten. Dat paard kreeg ook echt een bokvoet door de manier waarop ze bewoog. Ze steunde alleen op haar teen.
Jou pony lijkt eerder de voorkant en zijkant van de hoef te ontlasten. (Er van uitgaande dat het probleem in de hoef zit)
En er is nog meer aan een paard dan voeten alleen. Kijk eerst maar eens verder vooraleer je conclusies trekt. (en misschien gekke dingen gaat doen)
Je schreef zelf ook al dat het been dik was. Er zijn 1001 redenen waarom een paard kan manken.

annelies s schreef op vrijdag 8 juni 2007, 16:12:


De merries zetten hem inderdaad regelmatig op z'n plek. Maar veel effect heeft dat niet. En ze worden het een beetje beu lijkt het. Ze reageren er ook hoe langer hoe minder op en laten hem vaak gewoon z'n gang gaan. Tot hij het echt heel ver drijft.
Er wordt ook wel gespeeld en gegroomd hoor. Maar voor Puzzle blijkbaar niet genoeg. Net een kleuter die niet van ophouden wil weten.

Toen we hem net hadden (februari) beet hij nogal en was hij ook zo fysiek. Maar dat ging een hele tijd beter. (T'was niet weg, maar wel veel minder. )Twee weken geleden zijn ze van weide gewisseld en nu is hij weer zo opdringerig. Kolder in z'n kop.
En dat de dames het nu laten afweten, ben ik niet zo blij mee. Want uiteindelijk zijn zij degene die er de hele dag bijlopen en hem opvoeden. T'zou goed zijn als hij wat respect voor ze had.

Ik heb er al wel aan gedacht een jaarling hengstje ofzo te lenen, waarmee hij zou kunnen spelen. Maar eigenlijk liever niet. Ik heb geen zin om verantwoordelijkheid over iemand anders z'n paard op mij op mij te nemen.
En zelf eentje bijkopen, gaat ook ni gebeuren.

Ik denk dat ik er inderdaad maar wat grondwerk mee ga doen. Misschien dat hij zich daarin wat kan uitleven.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 9 juni 2007, 10:02:


Ik ben benieuwd hoe je dat concreet invult. Heb je voorbeelden?
Want ik vind wel dat je gelijk hebt. Ik vind het zelf ook moeilijk.
Eigenlijk bouw ik een trainingsmoment (les ook) altijd hetzelfde op. Uitgebreid losstappen, dan in draf losrijden (paardje rechthouden,nageefelijkheid, overgangen,... zulke dingen) en dan overgaan tot galop en wat moeilijkere dingen en oefeningen waar we mee bezig zijn. Achteraf vaak nog 20 minuutjes op straat gaan uitstappen. That's it.
Ik zie daar weinig ruimte in om variatie in aan te brengen.
De grootste variatie zit er eigenlijk in, dat we steeds van rijlocatie wisselen naar gelang op welke weide de paarden staan. En ook de evolutie die in de oefeningen zit. Maar verder niet eigenlijk.
(Alhoewel ik niet het idee heb dat mijn paard niet vooruit zou willen. Dat is zelfs sterk verebeterd tegenover vroeger.)
We gaan af en toe ook wel wandelen natuurlijk. En ik heb wel eens geprobeerd om wat dressuuroefeningetjes te rijden op buitenrit. Maar dat is praktisch gezien bijna niet uitvoerbaar. Daarvoor zijn de uitrijmogelijkheden hier in de omgeving niet goed genoeg. Te veel verkeer en asfalt. En als je dan toch aan het enige brede zandpad uit de omgeving komt, dan ga ik m'n paard daar niet mee lastigvallen. Dan wil die alleen maar hard en dat mag dan ook

Ans

Kynshiri schreef op zaterdag 9 juni 2007, 20:34:


Breed zandpad? bochtig pad? open veldje?
Vertel, waar heb jij die dingen gevonden?
Ik ken alleen het pad langs de dijk aan de brug in Leest en die enkele zandpaden tussen de velden achter de schaatsbaan. Das's al
De rest van de landwegen zijn ofwel zo kapot gereden door landbouwverkeer ofwel zo nat, dat je er alleen door kan in stap. En dan is het nog één geglibber en geglij.

Kynshiri schreef op zondag 10 juni 2007, 9:50:


Ja Hazenwinkel, maar dat zou dan eerder een daguitstap zijn voor paard en mij. En zo groot is dat toch ook niet? Kwartiertje? En heel de linkerkant is ook al asfalt. En't broek moogt ge niet in. Ik heb eens heel het broek rondgefietst op zoek naar een ingang zonder bordje 'verboden voor ruiters'. Zodat je toch recht in je schoenen zou staan als je mijnheer de boswachter tegenkomt. (Kan je zeggen dat je geen bord hebt gezien en heb je nog gelijk ook Maar zelfs het meest idiote kruippadje was voorzien van zo'n bordje. (Ik zit er trouwens al een tijdje mee in mijn hoofd om eens moeilijk te gaan doen bij de provincie hierover. Misschien deze zomer als ik tijd heb om het één en ander uit te zoeken. )

Aan die onverharde dijk aan Hombeek had ik nog niet gedacht. Maar trouwens, dijken zijn ook verboden terrein voor ruiters. (zowel beneden als er bovenop) Dus in principe zou je daar ook niet mogen rijden. Ik doe het soms wel hoor, maar dan moet je het risico van een boete er wel bijnemen. (En dat risico is best wel groot. Ik schrik er soms van, hoe vaak ik wordt aangesproken als ik illegaal bezig ben. Dan werkt plots iedereen bij de waterwegen. )

stefano schreef op zondag 10 juni 2007, 22:13:


Ik heb wel eens een tijdje met bortsttuig gereden. Maar dat had een praktische reden. Mijn paard was na een operatie zo sterk afgevallen dat toen ik er weer mee mocht rijden, de singel in haar lies terechtkwam. Haar ribbenkast was toen breder dan haar buik, dus de singel schoof daar af.
Dat was toen wel een hulp, maar een aanrader zou ik het niet noemen. het belemmerde toch haar beweging. (In haar geval waarschijnlijk nog meer dan normaal omdat de singel zo goed als nutteloos was en bijna al de druk op het borsttuig terechtkwam) En ze kreeg ook schrale plekken op haar schouders door de wrijving. Zodra het kon, heb ik dan ook dat tuig achterwege gelaten.

Malenka schreef op donderdag 14 juni 2007, 15:34:


Waarom die buigproeven opnieuw laten doen?

Trouwens niet alleen buigproeven, maar draven op harde volte is ook zo'n dooddoener.
Wat is eigenlijk de waarde van een klinische keuring? Dat vraag ik mij al een tijdje af.
Mijn paard bijvoorbeeld loopt normaal niet mank. Maar op harde volte (aan enkele longe) soms wel. LV/RA
Buigproeven daarentegen komt ze op haar dooie gemakje door, terwijl ze op RX toch echt duidelijk atrose heeft.

Esther schreef op zaterdag 16 juni 2007, 11:25:


Jeej, wat een idioot.
Ik hoop voor je, dat alles uiteindelijk positiever uitdraait, dan wat je verwacht.
Erg lief aanbod ook, van Eddy en de anderen. Moest er ooit iets zijn wat ik voor je zou kunnen doen. (Is zeer onwaarschijnlijk, maar toch) dan geldt hetzelfde aanbod.
Veel sterkte ermee.

Ans

Malenka schreef op zaterdag 16 juni 2007, 17:34:


O, dat zal niet nodig zijn. Ik weet wat er mis is met mijn paard.

Ik moet je trouwens wel gelijk geven dat een buigproef etc... diagnostisch nut heeft, indien de oorzaak van een probleem gezocht wordt.
Maar bij een aankoopkeuring, heb ik er toch echt twijfels bij.

trea hoex schreef op zondag 17 juni 2007, 15:35:


Mijn paard had vorige maand een hoofdwond(je). Niet groot wel diep, het bot lag bloot. Dat was ook gaan ontsteken, ondanks ontsmetten met isobetadine. Bij haar is dan ook antibiotica gespoten en de wond zelf moest ik ook behandelen met een antibiotische zalf. (volgens hem was betadine een slechte keuze voor een diepe wonde) En verder moest ik er helemaal afblijven van mijn da, zelfs niet uitwassen. Omdat de wond zichzelf zou draineren (omwille van de richting waarin die liep), mocht ik er alleen telkens nieuwe zalf bijdoen zodat de wond altijd gevuld was met zalf. Zodra de ontsteking eraf was en de 'put' weer gevuld met nieuw vlees moest ik dan vulketan beginnen smeren.
En tegen de verwachting in is dat toch redelijk mooi genezen. (De meeste mensen die het zagen dachten dat het sowieso een lelijk lidteken ging blijven. Maar uiteindelijk valt het best nog mee. Alleen heeft paard nu nog een beetje een "bokserskop" ) Maar niks wildvlees. (Ik heb wel als een gek vulketan gesmeerd.)

Een tip die ik hier trouwens kreeg van Nele was om honing te gebruiken. Volgens haar zou dat echt heel goed werken. Maar ik durfde het niet aan.
Maar mischien jij wel?

Ans

Eva Saegerman schreef op zondag 17 juni 2007, 22:20:


Wat een verhaal Eva!! (Ik vind je berichten altijd zo leuk enthousiast om te lezen. Ik kan er niet aan doen, maar zit altijd grijzend achter mijn computer wanneer je zoiets schrijft )
Ook wel herkenbaar eigenlijk, want ik vrees dat ik tussen jou ezels thuis hoor. Ik weet wel hoe het hoort hoor, net zoals je schrijft het positieve belonen. Maar dan ben je toch echt afhankelijk van intresse vanuit het paard zelf? Wat als die eerste blik er niet is, om te belonen? Of anders ben ik gewoon zo scheel als een otter en zie ik het gwoon niet. (Zal wel het meest waarschijnlijke zijn ) Soit, ik heb in ieder geval besloten dat ik mij er zelf niet meer aan ga wagen. Werd me de laatste keer echt een veel te linke boel en wat ik ook probeer het lijkt altijd maar erger te worden. De volgende keer dat paard op de trailer mag, haal ik er eerst iemand bij.

Ik had vandaag trouwens ook zoiets wat mijn hele dag goedgemaakt heeft. T'is maar iets klein, bijlange niet zo spectaculair als een 'wilde hengst' op een trailer krijgen. Maar toch, als ik eraan denk moet ik glimlachen.
Puzzletje insprayen met dazenspray en hij bleef zelfs stilstaan. :) Dat vond ik toch wel een feestje waard. Ik was er al sinds gisteren mee aan het knoeien (gisteren had ik hem al zo ver dat ik met dat busje in z'n buurt mocht komen) en vandaag zag ik "dat moment " zat m'n timing er eindelijk op. Instant resultaat. Ik heb hem de hemel ingeprezen en je zag hem echt groeien, zo blij was ie. Wie weet, misschien is er toch nog hoop.
Alleen, hoe laat je ze ophouden. Kwam ie daarna steeds voor mij staan met zo'n blik van "baasje sprayen aub?" Onweerstaanbaar, maar de inhoud van mijn busje is maar beperkt.