eddy DRUPPEL schreef op maandag 4 juni 2007, 18:16:


Die van mij is een rotweiler

Ans Jondral schreef op maandag 4 juni 2007, 21:15:


Ik heb ook een Laika maar dat is een jack russel.

Ben gisteravond van de pony van mijn dochter gevallen, op mijn hoofd natuurlijk weer. In volle galop dacht ze het wel leuk te vinden om mij eraf te werken zodat ze harder achter het andere paard aan te rennen die voor ons liep. En voor dat mijn buurman het in de gaten had zag ik ze al niet meer. Ben wel meteen opgestaan maar later hoorse ik slecht aan een oor en ik kon mijn hoofd ook niet meer lekker zelf dragen.

We zijn toen toch maar even naar de dokter geweest en ik heb een lichte hersenschudding en mijn nek heeft een klap gehad maar voornamelijk de spieren. PONY ben in 21 jaar wel 32 keer gevallen 2 keer van een paard en 30 keer van een pony. Ja kind vriendelijk die pony's. Mijn broertje reed vroeger al op mijn Mary lou en ik op zijn shetlander. Dat wil al alles zeggen.

Ans Jondral schreef op maandag 4 juni 2007, 15:27:


We zouden graag gebruik willen maken van het weiland als je vader het goed vind natuurlijk.

Christel Provaas schreef op dinsdag 5 juni 2007, 10:59:


Ze hadden van mij part Sara mogen gebruiken voor die rodeo, dat kan ze goed joh, die bokt wel lig je zo vanaf dat heb ik gister mogen ervaren.
Ik houd niet van rodeo Sara zei ik maar luisteren nee.

Arabesk schreef op dinsdag 5 juni 2007, 14:57:


Inderdaad jammer want dan krijg je ook geen beeld van wat er allemaal nog anders kan of bestaat.

En de mensen die gewoon maar zomaar iets neerzetten kunnen gewoon niet lezen.

Nils Vellinga schreef op woensdag 6 juni 2007, 23:27:


Ik ga ook nooit in galop buiten. Vroeger wel maar ben erg voorzichtig geworden. Van de week dus wel door mijn buurman die het nodig vond om even uitterazen en daar lag ik op de grond. Dat wedstrijdje doen vind ik echt niet leuk meer. Ik wil gewoon lekker wandelen en af en toe een lekker drafje, maar niet meer dat harde gesjees.

Nu heb ik dus een probleem met Sara, de pony van mijn dochter. Ik weet dat ik wat aan de lange kant ben voor haar maar ik ga af entoe met haar rijden. Nu gaat stap, draf aardig ze is schrik achtig maar dat is ze altijd geweest. Maar zodra we een stukje galoperen gaat ze bokken op het moment dat ze ergens van schrikt. Ja en ik eraf dan natuurlijk. Zo'n ruggetje blijf je toch niet goed op zitten zonder schoft. En bokken kan ze goed die bokt nog hoog. Ga liever niet meer in galop maar houd haar toch helaas niet altijd als er een ander paard bij is intereseer ik haar niet meer.

Rachel Heuten schreef op vrijdag 16 maart 2007, 13:38:


Ik heb mijn leadrope samen gebonden aan de onder kant van het touwhalster. Net als bij een bosal.

kunamosity schreef op zaterdag 9 juni 2007, 14:51:


Te heet? Die van mij staan altijd op het weiland en het kan hier behoorlijk oplopen zomers in temperatuur. Ze hebben wel een boom om onder te staan en daar doen ze het wel mee.

Coralie schreef op zaterdag 9 juni 2007, 15:34:


Sorry heb niet gezien dat je zover woonde. Ja het zal daar dan inderdaad een stuk warmer zijn, maar is het niet handiger dan een inloopstal te hebben zoals hierboven vermeld dan kunnen ze zelf kiezen wanneer ze wel en niet buiten willen staan.

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 15 juni 2007, 11:42:


Ons merrietje van 1 heeft het zelfde erg lange haren, maar de dierenarts vond het niet iets ernstigs, heb haar een wormen kuur gegeven voor de zekerheid maar het gaat niet weg. Ik dacht daarna aan de beten van de andere paarden maar zo te zien is dat het ook niet. Voor de rest ziet ze er nu weer helemaal happy uit dus ik zie wel hoe het afloopt.

van lennep schreef op zaterdag 16 juni 2007, 13:38:


Genoeg zwaluwen hier gelukkig dan, maar ook genoeg dazen helaas.

Ans Jondral schreef op maandag 18 juni 2007, 17:16:


Wij hebben gisteren ook iets heel vervelends meegmaakt. Onze hengsten gingen in een keer in de trailer die lopen er zelf op. Maar ons merrietje van 11 maanden had wat meer problemen.
Ik heb haar rustig in de trailer proberen te krijgen maar op een gegeven moment gingen alle stoppen los bij haar ze vloog achteruit het prikkeldraad in die aan de zijkant van de weg stond zo'n 10 meter verder op. Ik kreeg haar niet gestopt ze vloog echt. Ze heeft zich behoorlijk toegetakeld en ik ben er behoorlijk van geschrokken. De hengsten schenen het allemaal niet erg te vinden wat daar buiten afspeelde. Maar ik heb het niet meer geprobeerd en heb 10km over de weg met haar gelopen om haar te verplaatsen. We hebben haar wonden verzorgd en ze was ook helemaal niet in paniek en dat vind ik nog het raarst. Ze bleef ook wachten in die draden totdat we haar helemaal los hadden en toen kwam ze weer rustig overeind niet bezweet of wat dan ook. Ze heeft mij ook heel rustig gevolgd op de weg. Ik vind het echt vreemd en weet zo snel niet wat ik hier aan kan doen.

Eva Saegerman schreef op vrijdag 22 juni 2007, 12:28:


Ik kan het bij ons hengstje van 14 maanden wel doen maar bij onze pony van 7 niet. Midnight is bij mij geboren en heeft alle vertrouwen in mij maar Sara vertrouwd alleen zichzelf die is vroeger mishandeld geweest en dat merk je soms nog wel. Toch heeft de methode van Parelli voor haar goed geholpen en is ze wel wat rustiger geworden in de omgang. Maar gebruik dan ook de carrot stick niet met haar.

Piet schreef op vrijdag 22 juni 2007, 14:32:


Cheyenne is er zo een die lopend eet. Dan loop je in het bos en even het hoofd omhoog en daar loopt ze weer met een tak in haar mond. Ze stopt er ook niet voor, het enige wat ik dan tegen haar zeg is "gelukkig voor je dat je geen bit in hebt". Ze kunnen erg eigenwijs zijn. £Maar dat vind ik juist zo leuk.