Elzaliene Proost schreef op maandag 4 juni 2007, 12:02:
> Daar zie ik ook een probleem! Mike staat met 2 andere ruinen op
> zo'n '
postzegel', wel komt er zo nu en dan een strook
> ongebruikt gras bij maar het land is en blijft aardig kort nu.

> Wel denk ik dat ze net voldoende eraf kunnen halen want Mike
> (de enige van de 3 die dag en nacht op die wei blijft) ziet er
> 'dik' genoeg uit. En het gras is niet door overbegrazing aan
> het vergelen.
Overbegrazing betekent niet dat het gras geel wordt hoor, dat kan natuurlijk ook. Overbegrazing is er eigenlijk altijd op de
postzegeltjes. Zoals je zelf al schreef het gras wordt onder het groeipunt opgegeten, dat betekent ook dat het gras veel moeilijker kan herstellen, de goede grassen verdwijnen, er komen dan andere minder lekkere grassen voor in de plaats.
In de literatuur staat eigenlijk dat je per paard een ha nodig hebt. Dan per extra paard een halve ha. In Nederland is dat voor de meeste paardenhouders niet haalbaar met de paarddichtheid en de beschikbaarheid van percelen. Daarbij komt natuurlijk dat paardenweides anders zijn dan 'vette' koeienweides. Er komt natuurlijk ook nog bij dat sommige paarden wel dag en nacht door kunnen eten zonder dicht te groeien, andere paarden hebben er echt te veel aan, die hebben een efficienter verteringssysteem. Wat er dus zou kunnen in Nederland is goede toegankelijke informatie over weidebeheer en de voedingsbehoeftes enz van paarden. Hoe 'gezonder' de bodem, hoe effectiever het
postzegeltje gebruikt kan worden zonder helemaal dicht te groeien met zuring en JKK enz. Door grazen voer je mineralen af, deze moeten wel weer toegevoegd aan de bodem. Als je maait bijv en je laat het maaisel liggen verschraal je ook minder. Grazen betekent verschralen, behalve dan plaatselijk op de mestplekken, waar dan weer niet wordt gegeten.
Es