Spirithorses schreef op zondag 3 juni 2007, 22:07:


Ik sprak toevallig vanmiddag iemand die tijdelijk in Ierland tussen de paarden heeft gebivakkeerd. Ze beschreef hoe ruig er met de paarden omgegaan wordt, en hoe ruig de paarden zelf zijn (de Ieren zelf trouwens ook). Het zijn geen watjes en ze kijken niet op een wondje of scheurtje. Bij de ren- en de cross countrypaarden wordt het daar heel normaal gevonden dat ze na een race een bloedneus hebben, het komt regelmatig voor en ze doen r niets mee.

Peter Donck schreef op dinsdag 5 juni 2007, 10:05:


Nu nog dat wilde geruk aan de stang -getuige het wijdopen bekkie van de vos met het kortbenige mannetje- aan banden leggen.

Arabesk schreef op dinsdag 5 juni 2007, 14:10:


Nee, waarom? Het tijdschrift is inhoudelijk niet verantwoordelijk voor de hersenspinsels van KFH. Het tijdschrift schrijft het alleen maar op en geeft het weer in leesbare brokken.

Is het wel "Natuurlijk"? Gedroogd gras wat in plastic is verpakt en daar een fermentatieproces met vrijkomende zuren ondergaat? De wilde mustangs zouden het bijvoorbeeld op de prairie niet tegenkomen. Weet iemand wat deze onder onnatuurlijke omstandigheden ontstane zuren aanrichten in het paardenlijf?
Verzuurd eten lijkt me nl niet goed en al helemaal niet als het 100% van je rantsoen uitmaakt. Maar dat is slechts een gedachte.

Ans Jondral schreef op dinsdag 5 juni 2007, 19:10:

De achterhand recht achter de voorhand zetten, wat blijkbaar Pareli doet -maar ik ken de man zijn methodes niet- lijkt mij een soort paard achter de wagen spannen. De motor zit toch achterin? als het goed is? net als een motorboot? Dan lijkt het mij in het rechtmakingsprces zinniger om de vh voor de ah te plaatsen dan andersom. Andersom blijft m.i. slechts duwend corrigeren, daarbij uitgaand vd kracht van de voorhand.
Tja, en als ie al recht loopt, heb je daar allemaal niets mee te maken en kun je gewoon fijn van achter naar voren rijden, achter de neus aan. En zijgangen beoefenen, zoals het beinvloeden van de achterhand naar opzij. Eerder niet.

Zo heb ik het ook geleerd, zo pas ik het toe en het werkt voor mij. Valt het paard op één schouder, dan stuur je hem simpelweg van die schouder af.
Ik heb geen behoefte meer om me te verantwoorden voor hoe ik paard rijd, laat iedereen vooral lekker blijven rijden zoals ie het zelf het beste vindt.

Marcia schreef op woensdag 6 juni 2007, 17:50:


Ik schat dat het iets is van: "Uit mijn beeld!" Mijn geliefde importschimmel heeft onlangs mijn geliefde hond met zijn voorbenen bewerkt, wat gaat resulteren in een dure en risicovolle operatie. Uit mijn beeld! was hier de oorzaak, voorzover ik het kan inschatten. Irritatie over iets druk bewegends in het eigen territorium?
Vroeger had ik een shetlander die doelbewust een overstekende eend met pullen in de wei aanviel. De eend blies assertief van zich af en wist zo haar jongen in veiligheid te brengen. Ik hou het op een "Natuurlijke" vorm van vandalisme.

Marcia schreef op woensdag 6 juni 2007, 18:44:


Ari is de laatste weken doof aan het worden en hoorde Cadiz daarom niet aankomen. Er is een oorontsteking geconstateerd; mischien is dat het.


Ari wist ook steeds op tijd weg te komen, onder het hek door, no big deal. Het is een snelle hond en deze schijnaanvallen kwamen vaker voor. Maar... het hoeft maar één keer fout te gaan!
Cadiz vertoont dit aggressieve gedrag trouwens alleen met mijn hond. Hij is neutraal met andere honden op ander terrein, dus er zat nu wellicht iets van jalouzie, erfdrang oid bij, maar ik weet niet of je zulke normen op een hond kunt loslaten.

Margot van Lare schreef op donderdag 7 juni 2007, 9:05:


Scheur? waar? Kun je dat zien?
Een echo maken heeft wel zin als het idd om een peesblessure gaat. Daarvoor hoef je de vorige echo niet gezien te hebben, het gaat immers om de toestand van de pees NU.
Kan de kreupelheid geen hoefbevangenheid zijn, of staat ze al langer in de wei?