marianne laenen schreef op dinsdag 29 mei 2007, 22:26:


Hoi Marianne, jammer dat ik jou gemist heb!
Hm, dat zal bij een eerste paard nog wel kloppen ook vrees ik, dus bij Biko, en de vos en de paint van de studenten. Tot je level 3 gehaald hebt is het immers de mens die moet leren (en dus nog fouten maken).

Maar wat mij natuurlijk interesseert is wie daar nog was met level 3? Dat waren alleen Eddy (Modde) en Silke toch? De mede-level 2ers ken ik allemaal, of ten minste dat dacht ik... Julie en Nico zijn met level 3 ongeveer klaar maar kunnen nog geen video ter beoordeling opsturen wegens uitgevallen paard. Niek is bijna klaar maar heeft nog niet gefilmd. Ilke is klaar, heeft gefilmd en opgestuurd maar was er nog niet door, en vertelde dat ze eigenlijk niet opnieuw ging proberen. Wie heb jij gesproken? Kunnen we nog meer connecties ontdekken in NH land
Of Silke's studenten natuurlijk, daar heb ik maar even mee gesproken dus weet ik niet waar ze zitten. De dame op de paint leek mij nog niet L3 klaar, die op de vos mss. wel? Vertel!! Ik ben maar een beetje nieuwsgierig hoor

Groetjes,
Nathalie

marianne laenen schreef op dinsdag 29 mei 2007, 22:26:


O, maar wat ik dan eigenlijk wou weten, vond je wat je zag dan wel goed, of niet? Eindproduct is het niet, het is nooit af natuurlijk... Van de tien levels die Parelli beschrijft is zit alleen Pat zelf aan 6 of zo, verder nog niemand aan meer dan level 4.

Eva Saegerman schreef op woensdag 30 mei 2007, 11:50:

Ik snap uw ding! Ik heb zelf geen ervaring met observatie van kuddes dus weet ook niet zeker hoe het zit. Maar gij snapte mij ook al dus geen probleem


Verslag... eerst eens bijlezen hier en dan mijn nota's nog voor jullie samenvatten. Uiteindelijk hebben jullie op de demo's het belangrijkste al gezien, alleen begrijp ik het nu beter en heb ik bij wat ik niet snapte uitleg kunnen vragen en heb ik zelf kunnen proberen de juiste dingen doen onder supervisie. Ik was vooral in het grondwerk geinteresseerd en heb niet gereden, heb wel de nota's erover in mijn hoofd en op papier om bij mijn eigen paard toe te passen. Een hoop dingen ben ik het nog steeds niet mee eens, maar ik zal proberen mijn verslag te beperken tot beschrijving zonder te veel kritiek (zie wat er gebeurt met Eddy, en die kan er hier tenminste uitleg bij geven terwijl Chris niet kan reageren op wat ik schrijf.)

Groetjes,
Nathalie

Nils Vellinga schreef op woensdag 30 mei 2007, 22:51:


Daar haal je indedaad een goed punt aan. Nu is dat met Lolita geen probleem, die zal er niet uitklimmen, maar ik bedoelde gewoon dat als je een paard 'achterstevoren' in een trailer hebt die daar niet is voor ontworpen, het zwaartepunt van het paard een stuk meer naar voor in de trailer komt, niet meer correct boven de assen van de trailer dus, en dat er dan te groot gewicht rust op de trekhaak van de auto, wat voor allerlei dingen niet goed is (technisch aangelegde mannen weten vast wat).
Maar of dat om te bouwen is weet ik dus niet.

Groetjes,
Nathalie

Ans Jondral schreef op woensdag 30 mei 2007, 16:33:


Hoi Ans,

Heb je al een sidepull geprobeerd? Ik ben (nog?) niet fanatiek anti-bit, rijd soms nog wel eens met bit, en ik heb met de sidepull het idee dat ik met mijn ogen dicht het verschil niet zou weten. Dr Cook hebben we uitgeprobeerd maar was geen succes. Ik kan mij voorstellen dat het voor jou en Tempete niet zo simpel is, maar ik zou zeggen probeer eens wat andere soorten bitloze hoofdstellen uit als je nog zoekt hoe het anders / beter kan.
Of misschien is rechtrichten volgens Parelli - Karen Rohlf iets voor jullie? Ik heb er ooit eens een uitgebreid verslag over gedaan. Je hebt er niet echt fijn contact met het paardenhoofd voor nodig, je gaat namelijk het paardenlichaam beinvloeden, schouder, ribben, achterhand op de juiste plaats vragen. Het is eigenlijk (maar dit is mijn interpretatie!) de achterhand achter de voorhand zetten itt. bij Debodt (die ik zeer goed vind trouwens, zeg ik er maar voor de duidelijkheid bij) de voorhand voor de achterhand zetten.

Groetjes,
Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 31 mei 2007, 11:01:


Mooi Eddy, kijk daar ben ik het alweer volledig mee eens. Heb al verschillende Parelli instructeurs met zadelmakkers gezien en dat gaat ook ongeveer zo (driving game uit zone 3 vooral). Nog leuker was vorig jaar op één van onze parellimeisjesbijeenkomstpaardenspeeldagen. Mieke's dravertje kende al redelijk wat voor de sulky maar was nog geen drie en uiteraard niet zadelmak. Andere parellivriendin wist dit niet en was gezellig met paardje grondwerk aan het doen. 'Zet u er maar op' zei Mieke, en (lichtgewicht) Brenda heeft (zonder zadel, touwhalster, één teugel uiteraard) even gezellig een kwartiertje met de merrie rondgereden. Waarop Mieke doodleuk 'kijk, dat was nu de eerste keer dat er iemand opzat'. Dat vind ik ook mooi. Als de tijd komt voor verder zadelmak maken (merrie is nog steeds te jong uiteraard) is die eerste goede ervaring er toch al geweest.

Ja! Dat vond ik ook super!

Je hebt zeker een verschil gemaakt! Maar misschien hier minder dan bij mensen die nog nieuw zijn in het paardvriendelijke/natuurlijk/jeweetwel, dat is toch logisch?

Groetjes,
Nathalie

van lennep schreef op donderdag 31 mei 2007, 17:25:


Hai Esther!

Het is ook niet zo makkelijk om meteen te begrijpen. Ik zal proberen de theorie uit te leggen. De dame op het paard in de demo begreep op dat moment ook maar half wat de bedoeling was denk ik en eerlijk gezegd zag ik het paard niet zo spectaculair verbeteren (toch niet zo spectaculair als met het grondwerk de dag ervoor).
Bij het rijden maakt Chris het verschil tussen 'training' en 'schooling'. Bij het trainen werk je nog naar relaxatie toe, dat is namelijk basisvereiste nr. één voor je aan dressuur, of 'schooling' kan beginnen. Om relaxatie te verkrijgen ga je mee met de buiging die het paard aanneemt, je gaat dus zelf geen buiging vragen (en evt. moeten 'vechten' met je paard) maar je werkt met de buiging die je paard je geeft. Typisch voorbeeld: paard is (zoals op de demo) nog ongerust in zijn omgeving en gaat vooral in de hoeken maar ook bij enge dingen langs de bakrand naar buiten kijken. Laat je paard gerust die foute stelling aannemen ipv. hem te forceren met de juiste stelling door de bocht te gaan. Als je paard in buitenstelling door de bocht gaat vraag je dan ook om wat kuitwijken en je wijkt zo de bocht door. Als je in draf bent ga je ook van zodra er buitenstelling is lichtrijden op het andere been, om zoveel mogelijk in harmonie te zijn met het paard. Resultaat is dan dat het paard veel sneller kan kalmeren en na een paar keer gewoon zelf aanbiedt om met de juiste (binnen-)stelling door de bocht te gaan.
Dat was wat hij toen probeerde uit te leggen dus!

Wordt vervolgd...
Nathalie

Piet schreef op donderdag 31 mei 2007, 19:29:


Die is net omgekeerd. Buitenbeen (eigenlijk je bovenbeen alleen maar) om paardenhoofd hoger in te stellen, binnenbeen, met evt. 'masserende' spoor 8-) , om paardenhoofd lager te krijgen (relaxatie door buiging). Beenhulpen altijd mee met de beweging van de paardenromp, in stap duidelijkst te voelen uiteraard, dus pas binnenbeen gebruiken als de romp van het paard er van weg swingt en omgekeerd.


Ik was van het optreden toen ook niet onder de indruk. Maar denk wel dat de idee erachter heel nuttig is. Blijkt eigenlijk dat ik dat beengebruik met de romp mee al zelf ontdekt had met Parelli fluidity principes.

Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 31 mei 2007, 22:50:



Ha! Leuk. Met Chris Irwin hadden we het hier ook ongeveer over. Hij zou graag zien dat 'horsemen/trainers' vergeleken werden puur op hoe hun paard eruitzag, en niet op wat ze vertelden. Enkel kijken naar hoe al dan niet harmonieus de samenwerking eruitziet. Ik stelde voor om ze gewoon van paard te laten verwisselen en dat vond ie ook een goeie, dus wie weet Eddy, had je dat nu maar gedaan. En ik wil al zo lang weten of er nu echt niemand is die op het paard van Eddy Modde kan blijven zitten!
Maar, Chris Irwin is nogal competitief, 'ik tegen de anderen' ingesteld. Terwijl Silke bv. vertelde dat ze het zo aangenaam vond dat de demogevers onderling respect hadden voor mekaar.
Zelf heb ik toch maar weer eens beseft dat alle goeie paardenmensen het uiteindelijk op ongeveer dezelfde manier doen, al vertellen ze het wat anders. In de verschillende 'stromingen' hoor ik naarmate ik beter luister juist steeds meer dezelfde dingen terugkomen.

Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 1 juni 2007, 9:30:



Even reageren, zo hoef ik geen heel verslag meer te maken, het komt er in stukjes en beetjes vanzelf uit!
Chris gebruikt de sporen (gelukkig!) niet om het paard vooruit te krijgen, maar om duidelijker buiging te kunnen vragen. Met de cursus moesten een aantal mensen voor de tweede lesdag ook sporen meebrengen. Eerst naast je paard hem leren dat ie moet inbuigen als je met je vinger duwt onderaan de singelplek. Dan zelfde maar duwen (masseren...?) met spoor. Dan opstijgen en na even ontspannen één spoor aan doen en weer die buiging oefenen. Dan pas mocht de tweede spoor aan.
Kijk, mooi beschreven zonder waardeoordeel!

Nathalie
(maar ik ga er zelf niet mee beginnen, met sporen)

eddy DRUPPEL schreef op zondag 3 juni 2007, 13:53:



Zeker weten!

Kijk, dat is nu eens uitleg waar ik wat aan heb! Thanks. Blij dat we toch kunnen communiceren.


Oei, dat zou wel eens echt kunnen kloppen ook nog. Ik denk dat jij enorm goed bent vanuit je gevoel, en daarom zo goed bent met paarden. Ik ben van nature maar zozo goed met paarden, maar denk over alles na, en lees, en luister, en denk nog meer en probeer zo beter te worden met paarden, een artificiele weg ivm. de jouwe. Maar al dat denken kwam in de studies goed van pas. Misschien dat we daarom (bijna!) botsen... 'kzalt ni meer doen!

Nathalie

marianne laenen schreef op zondag 3 juni 2007, 20:50:


Bedankt! (nog eens). Voor de duidelijkheid naar hier toe vertel ik dan toch maar dat het gaat om iemand die zelfs minder ver staat dan ik in het Parelliprogramma (geen level 3 dus), en dat ik van mezelf wel weet dat ik nog lang niet goed genoeg ben om mensen met paardenproblemen te helpen. Jammer (vooral voor Apache).

Nathalie

Nele schreef op zondag 3 juni 2007, 20:46:


Ja! Ik ben geinteresseerd. Mét paard pas vanaf eind 2007 of liefst nog later zelfs, maar ik kom graag voor theorie en zadels bekijken.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 1 juni 2007, 9:41:


Bijna je was te druk omringd om verder te babbelen! We waren er vast uitgeraakt.

Door de positieve berichten van Eddy over de sidepull ben ik die gaan uitproberen (Cook beviel niet) en die werkt toch wel goed! Heb nu de mijne uitgeleend aan een vriend die mennen met een Cook maar niks vond, ben benieuwd... Hij was de man die in de Centered Driving demo met zijn grote fjord mende. De organisatoren van Equistyle hadden hem gevraagd om met de Dr. Cook te mennen, in samenspraak met Josepha van de Bitless Bridles lezing. Bij uitproberen thuis beviel het dus niet. Maar toen Susan Harris (of is het Peggy Brown?) daarvan hoorde was ze absoluut tegen, er moest een bit in!

Nu ik mijn sidepull dus niet heb, en we bij Chris Irwin met de lange lijnen gewerkt hadden wou ik toch met Lolita kijken hoe het ging, gewoon op touwhalster ging dat dus ook helemaal goed! Dat had ik dan weer niet verwacht, vooral omdat ik de teugels (mijn lasso eigenlijk ) voor het gemak door de losse loops van de barebackpad gedaan had bij wijze van longeersingel en mijn teugelhulpen dus echt van recht achter haar kwamen. De juiste positie en bodylanguage helpt dus echt wel! Er is zelfs ergens een Parellistudente die ment zonder hoofdstel, met twee stokjes. Nu, helemaal uniek is dat dan ook weer niet want in Marokko worden de ezeltjes op het platteland vaak bereden met als enig stuur een stok in de handen van de ruiter, en soms liepen ze zelfs zo voor de kar.

Groetjes,
Nathalie

Spirithorses schreef op vrijdag 1 juni 2007, 10:18:


Kijk, ik loop achter! Het komt al helemaal in orde. Ans, laat je eens weten hoe het ging?