e m kraak schreef op woensdag 30 mei 2007, 11:00:


Zou ik wel leuk vinden om van HC en Eddy meer te horen over paarden in Marokko. Ik ben daar een tijd elke vakantie geweest bij een vriendin die trektochten te paard organiseert in heel Marokko (we deden mee als ze een eerste keer een nieuwe tocht probeerde). Hengsten en merrie's, iets meer opletten, macho-papa-hengst achteraan de groep laten lopen, verder geen probleem. De enige ruin was enkel gecastreerd door vorige eigenaren omdat ie compleet onhandelbaar was na jaren opgesloten te hebben gestaan in de stad Daar heb ik ook op halster gereden, ook wel op een (weinig macho) hengst. Jonge paarden (jaarling en ouder) mee op de korte tochtjes om zo alvast te leren. Telkens één of meer paarden los mee met de groep (ja tussen die hengsten) om van paard te kunnen verwisslen indien nodig. Prachtig om een land vanaf een paardenrug te kunnen ontdekken. Veel makkelijker om contact te leggen ook, als je een onbekend dorp binnenwandelt en iedereen komt meehelpen om water uit de put te halen voor de paarden. Op de grens met Algerije hartelijk ontvangen worden door de soldaten hoog in een grenspost die zelf haast niks hadden (onder elkaar hadden ze misschien één heel uniform als je alles samenlegde).
Schrijnend soms hoe ezels en muilezels in de stad er behandeld werden die uren voor de kar liepen in slecht passend zelfgemaakt tuig. Of het andere uiterste, de koninklijke stoeterijen waar de arabische hengsten 24/7 op stal staan en moddervet zijn, echte nijlpaarden, een raadsel hoe ze nog op een merrie raken.
...

Wie vertelt verder?

Nathalie