Wil schreef op zaterdag 2 juni 2007, 16:27:


Dat is een kwestie van creativiteit.
Die van ons krijgen onwijs gevarieerd en per seizoen anders. Neem bijvoorbeeld een graanveld. Maakt niet uit welk soort graan. Daar groeit altijd wel wat anders tussen en dat moet eruit. Dat doen ze hier met de hand, leggen het aan de rand en wij ruimen het op.
Neem maïs. Dat moet getopt. Daar helpen we mee en gooien die zalige verse toppen in de aanhanger. Als de kolven geoogst zijn helpen we met de nog groene stengels rooie en..... gooien die in de aanhanger.
Dat zijn maar voorbeeldjes.
Neem een olijfboomgaard. Sommigen zijn omgeschakeld naar ecologische verantwoorder methodes en hebben veel ondergroei. Dat moet gemaaid voor de grond gecultiveerd kan worden. Daar komen bérgen mega-gevarieerd hooi uit. Wij krijgen daar vaak een seintje over, gaat in de aanhanger...

Vandaag de walnoot op de parkeerplaats wat gesnoeid. Dat gaat in de wei. Idem de fruitbomen.
Distels groeien hier als een wilde en die roei ik niet uit maar hou ze wel kort. Gaat in de wei.
Etcera.
We hebben een forse eco-groentetuin en daar komt aardig wat groen uit. Zowel 'on'kruid als snijgoed. Het iffie spul gaat de composthoop op, de rest de wei in.
Een groentestal op de dagmarkt houd fruit zoals meloenen die niet meer mooi zijn voor ons achter. Gaat de wei in...
We kunnen ook net zoveel vijgen en 'higera' oogsten als we willen maar de paarden vinden een beetje wel genoeg.
Idem cactusvijgen. Die vinden ze wel erg lekker mits ze ontveld zijn en dat vind ík met een beetje wel genoeg.
Zowel vijg, higera en cactusvijg gaat, net als de kweepeer, uiteraard ook de keuken in voor inmaak en siroop....
In de herfst verzamel we zákken vol blad'afval' en dat gaat... jep, de wei in en dan heb ik het nog niet eens over de wei van de geitenkaas.
Zo kan ik paginas vol tikken.

Lucerne wordt verbouwd ja. Konijnen zijn er gek op en een kennis van ons zaait het daarvoor. Hij zaait véél teveel, waarschijnlijk om ons een lol te doen en wij krijgen wat over is. Fantastisch spul. Blijft groeien na het snijden als het maar water krijgt.
We zaaien zelf wikke als aanvulling en natuurlijke bemester door de 'hooimix'.

Het is natuurlijk ook geen nadeel dat de voer-/graancoöp aan de 'overzijde' bij ons zit en onze achterbuurman in het bestuur zit. Als het op de markt ís, hebben we het zó tegen coöpprijs. We zijn nu aan het overwegen of we iets met spelt kunnen/willen zowel voor ons eigen brood als door de weidmix.
Ik weeg daar ook de paarden op de wegbrug trouwens...

Moraal van het verhaal is dat als je wat ingeburgerd bent en goéd om je heenkijkt je een verbíjsterend ruim voedselaanbod zal vinden in Portugal. Ja, anders dan in NL, maar bepaald niet minder paardgericht.

HC

Wil schreef op zaterdag 2 juni 2007, 23:53:


Dat is een ander voordeel van de kleinschalige veldjes hier. Alleen het kleine baalapparaat achter een trekker kan hier uit de voeten...

Hier onze weidemix in april een paar jaar terug. Staat nu een nog aanzienlijk gevarieerder gewas.
http://www.mijnalbum.nl/Foto=NPT8TSVQ
De drie grote 'alamos' aan deze kant van de achterpatio zijn inmiddels tot paardensnaai en haardhout verwerkt.

HC

Wil schreef op zondag 3 juni 2007, 0:21:


Echt heerlijk ja.
Gister alles met de hand wat gehusseld, nageharkt voor optimaal drogen en het land lag er vanmorgen zó bij.

P3Q6YAHD" target=_blank>http://www.mijnalbum.nl/Foto=P3Q6YAHD

HC

Wil schreef op zondag 3 juni 2007, 0:00:


Het is maar een greep want er is veel meer natuurlijk. Bij jou vast anders maar in deze geest vind je vast heel veel.
Als je veel woontoeristen in je directe omgeving hebt, hebben die vaak fruitbomen in de tuin waar ze niets mee doen. Dat fruit ziet er wat minder uit maar kan je gratis oogsten en is perfect voor paarden (en jam).


En wat denk je van de glucosamine die er in zit?! Daarom wil ik het voor mezelf want mijn krakend gestel en de actieve leefstijl zijn het niet altijd eens zeg maar. Kan je wel pijnstillers slikken, maar dat lost niets op en je verbrand als een gek dan.
De glucosamine in spelt werkt merkbaar. Dat moét voor de paarden net zo werken en goed voor hun ruggenwervels(chijven) etc. zijn die door het berijden (over)belast worden.

Oh, waar paarden ook gék op zijn is kleefkruid. Groeit als een wilde op schaduwrijke plaatsen. Ook dat roei ik dus net niet uit maar 'oogst' ik.
Dat zal het bij jou daar waarschijnlijk niet doen. Wij zitten hier veel hoger en vochtiger.

HC

Peter Donck schreef op zondag 3 juni 2007, 9:09:


????

Paarden eten van naturen nagenoeg álles. Het zijn wandelsnoepers. Van veel een beetje. Die van ons zijn grote stofzuigers met allemaal een andere persoonlijke preferentie maar allemaal eten ze íets van eigenlijk alles.
Veel paarden zijn gewend aan eenzijdige voeding en proberen niets anders meer. Soort van wat de boer niet kent...
Die van ons krijgen en eten het groen, de noten en het in het najaar afgevallen blad.

Zoals ik op HN geschreven had toevallig gistermorgen een paar takken snoeigroen van de walnoot gegeven. Ik had de paarden voor beleerdoeleinden paarsgewijs in elk een veld staan. Arabella en Capricho met geiten, biggen en honden in een kruidenveld. Bor bracht ze wat takken en dat werd één groot intersoort interactief knabbel-speel-feest genaamd, walnootje-veroveren.
Vast erg hongerig en verveeld dat beestenspul van ons...

Maakt verder niet uit wat wij er van menen te moeten vínden.

HC