Nick Altena schreef op zondag 20 mei 2007, 2:34:


Ik ben in de loop der tijd veel conservatiever geworden in mijn gedachten hoe ik het mensen aanleer en moet je hierin dan ook gelijk geven. Het is niet dat mensen dom zijn, zoveel kapsones om dat te denken heb ik nou ook weer niet , maar velen hebben simpelweg niet goed de basis geleerd van hoe met een paard om te gaan. Het ene paard is natuurlijk ook moeilijker dan het andere.
Als ik het tegenwoordig mensen leer clikkeren begin ik met het halsterwerk, het SubtielTrainen aan te leren. Daarin wordt afgesproken tussen trainer en paard , dat de trainer het paard zal leiden en niet andersom.
Je slaat er stijl van achterover hoeveel mensen dan ineens ontdekken hoe, wanneer ze dat door hun daden voor het eerst duidelijk maken, hun paard verandert in een alle kanten protesterend, dwars, zich verzettend beest.
Het is pas wanneer het paard beseft dat zijn trainer nooit meer te bewegen is om de oude situatie te herstellen, dat paard zegt: Ok! Ik voel me veilig bij jou, je bewijst dat ik niet meer hoef te leiden, maar dat jij het beter weet, dus ik volg jou voortaan.
Op dat moment begin ik het clikkeren uit te leggen en niet eerder.
Wat je zegt is dus heel waar. Het is niet het clikkeren, het is het gebrek aan een duidelijke band die mensen met hun paard hebben, waardoor ze vastlopen.

Als je het filmpje ziet met de pilonnen en waar daarna de aluminium bekers overheen worden geschoven kijk je naar een eindresultaat.
De kip loopt om de pilonnen heen als ze rood zijn en maakt achtjes als de bekers eroverheen staan.
Dit zijn 2 oefeningen die later in elkaar zijn verweven. je leert dus eerst het rond de rode pilon lopen en daarna in 8 vorm om de aluminium bekers.
Nu moet je beseffen dat om de kip ook maar een centimeter van je af te laten lopen, je misschien al 100 keer geklikt hebt. Zoals Conrad ook schreef: het klikken en belonen gaat, omdat kippen zo snel zijn en je het daarom ook zo goed leert, tig keer in een sessie van 20 seconden. De kip is dus enorm gefocused op jou en het preciese geluid van jouw klikker.
Elke, ook maar iets, zachtere klik, wordt niet bekrachtigd met een beloning en daarom genegeerd door mevrouw kip.
.

Ik heb al staan werken in een bak met 5 paarden en 5 trainers tegelijk. LOS, zonder touwtje,
Resultaat was perfect, geen enkel paard dacht dat het beter toeven was bij de buurman. De concentratie van het paard is zo groot dat geen enkel paard zich vergist. Hij kan dus van alles horen, maar er is maar 1 plaats waar een gevolg aan dat horen wordt gegeven met zijn beloning en denk erom dat ze dat rap weten.:)

Wel is het zo dat ,om dicht bij huis te blijven, wanneer ik voor de grap wat met Carlos clikker, Shiny erbij komt. Hij weet dan perfect dat ie niks hoeft te verwachten, maar lost dit op door die ouwe gewoon weg te jagen :)


Piet

silvana schreef op maandag 21 mei 2007, 0:24:


Wat vreemd dat jouw Nb-er je niet verteld heeft wat er aan de hand is.
Iets wat je aan de onderkant van de zool ziet is in het verleden gebeurd.
Over het algemeen is het zo dat een kneuzing of bloeding begint in de lederhuid of in de "witte lijn" en dan met de zool mee naar buiten groeit . Vandaar dat je nu de verkleuring kunt zien.
Kun je er geen foto van maken?
Kalk weghalen heeft niks met de dikte van de zool te maken.

Piet

Susanne Hendrix schreef op maandag 21 mei 2007, 16:49:


Dag Suzanne, welkom hier.
Vaak is er onbegrip tussen ruiter en paard. Vooral een "dominant" paard vindt het moeilijk te zeggen: ok ik luister naar jou, bij jou voel ik me veilig. Om deze cirkel te doorbreken moet je even terug naar de basis.
Eerst moet de relatie duidelijk worden en dat ze jou erop kan vertrouwen dat je nooit zaken van haar vraagt die eng of gevaarlijk voor haar zijn, waardoor ze ervoor zou moeten kiezen in verzet te gaan

Daar is een techniek voor, het SubtielTrainen. Stuur Conrad van Pruijssen eens een mailtje, hij komt door het hele land en leert je hoe je een betere, duidelijker band met jouw paard kunt krijgen, zodat van haar kant de dominantie vermindert, van gekke dingen als stijgeren geen sprake meer is en jij geen angst meer hoeft te hebben.

www.subtieltrainen.nl De site is nog niet klaar, maar zijn gegevens staan erop.
Succes!

Piet

.Het is al weer de laatste dag van het chicken training camp.
Ik moest vroeg opstaan daar ik mijn appartement nog moest schoonmaken.
Het opstaan deed pijn omdat ik gisterenavond vrij laat thuis was, i.v.m. de afscheidsbarbecue.
Nee we hebben geen kippen opgegeten die het slecht deden.

Het programma voor vandaag zag er als volgt uit. Praktijk training, theorie, praktijk, theorie en dan nog lunch voor degene die wilde. Mijn kip die ik gisteren had gebruikt om de reverse oefening te doen had al zijn eten gelukkig goed verteerd. Dat kwam goed uit en omdat ik nog andere dingen wilde trainen met deze kip zoals “basketballen”, en objecten voortslepen wilde ik zo snel mogelijk aan de reverse oefening beginnen.
Ik had gisteren de kans gehad om van mijn fouten te leren en mee te kijken terwijl andere cursisten de oefening deden.
Het bleek dat ik veel geleerd had, want binnen 8 min had ik de kip een nieuwe sterke kleur aangeleerd, dat was de op 1 na beste tijd van deze cursus. Het helpt toch om het uiterste uit je zelf te halen als je er een competitie van maakt, zolang als iedereen zich maar aan de regels houdt ).
Eerst dus de reverse (omkerings) oefening.
Je hebt 3 dagen getraind om je kip een bepaalde kleur te laten kiezen, in mijn geval geel, dit is nu de sterkste kleur.
Haar vorige sterke kleur was blauw.
Het is dan het doel van de oefening om te zorgen dat ze niet meer reageert op de gele kleur, maar kiest voor de rode kleur.
Hoe doe je dat, heel simpel reinforce (click en beloon) als de juiste kleur wordt gekozen, alleen een kwestie van timing .

Je legt de 3 kleuren in een verticale rij. De sterke kleur het verst van je weg De nieuwe sterke kleur ,rood, het dichtste bij. De kip moet eerst 2 x de oude sterke kleur geel kiezen, daarvoor wordt hij ook beloond (dit gaat natuurlijk nog heel gemakkelijk). Dan moet je proberen om de kip de nieuwe kleur rood te laten kiezen, je mag hiervoor elke aanpak gebruiken die je wilt: lokken, shaping of target training. De uitspraak van Bob Bailey is “a behavior is a behavior”. Je begint 1 tot 4 keer met lokken daarna ga je snel over tot shaping omdat je met lokken niet mag belonen. Het shapen is extreem lastig bij een kip. Ze zijn zo snel in hun beweging en als je ze een paar keer voor hetzelfde beloond en je criteria niet bijstelt dan is er geen vooruitgang meer. Je moet dus heel goed weten wat je doet. Zodra shaping werkt, stap je over naar targetting. De reden is als de kip eenmaal weet dat ze de rode kleur moet kiezen door deze aan te raken, dan werkt targettraining sneller, omdat je dan de kleur gaat verplaatsen. De rode kleur komt in het midden te liggen. De kip moet deze dan 2 keer achter elkaar kiezen. De rode kleur wordt dan omgewisseld met de bovenste kleur (geel, de oude sterke kleur). Ook hier moet de kip de kleur weer 2 keer kiezen en dan weer terug naar beneden.
Gemakkelijk denk je? Helaas is er een extra regel: de kip mag geen enkele fout maken zoals bijv. de verkeerde kleur kiezen, op het tafelkleed pikken etc. Doet hij dit wel dan is het “ga terug naar start”. Je moet dan weer helemaal opnieuw beginnen totdat je de oefening in een keer goed doet.

Doordat ik maar 8 min nodig had, had de kip niet zoveel voer binnen gekregen en was ze ook nog te gebruiken in de laatste trainingsessie van vandaag.
Daarna eerst genoten van mijn succes.
De reverse oefening is nu nog geen onderdeel voor het verkrijgen van het certificaat maar zal dat binnenkort wel worden, moooii dat ik dan ook geslaagd zou zijn.
Na de laatste theorieles weer snel naar het oefenlokaal. Gisteren had Marie Fogelquist namelijk laten zien hoe apporteren werkt, basketballen, objecten verplaatsen etc.
Normaal heb je geen tijd om dit te doen maar deze keer gelukkig wel. Mijn coach koos voor het voorslepen van objecten. Ik koos voor het “basketballen”, leuk voor de film zodat ik zoveel als mogelijke verschillende oefeningen mee kan nemen naar huis.
Ik zal ze even beschrijven.
Het voortslepen begint met kippie laten trekken aan een elastiek en los te laten. Daarna ga je de tijd dat ze het elastiek vasthoudt verlengen en ga je harder trekken trainen. Zodra dat dit goed gaat maak je het elastiek vast aan een object en zorg je ervoor dat de kip het object over de tafel gaat trekken. Het was super om te zien hoe veel beter mijn coach was geworden. Binnen 6 pogingen had hij het voor elkaar. Ik heb gekozen voor het “basketballen” omdat ik me dat het moeilijkst kon voorstellen.
Het ging echt helemaal super binnen 3 pogingen (van 1 min) was het aangeleerd. Hoe …?
Je leert eerst om de kip een pingpong bal te laten aanraken. Je houdt deze steeds hoger en hoger. Daarna gebruik je een houder waaraan de pingpong bal vast zit. Je gaat dan leren dat de kip deze pingpong bal moet aanraken. De volgende stap is dat ze de pingpong bal met zoveel kracht gaat pikken dan deze om de as van de houder gaat draaien. Dit is een lastig gedeelte, de bal komt namelijk terug en kan tegen het hoofd van de kip stuiteren als coach te laat met vangen is. De kip kan dan een gezichtsuitdrukking laten zien waaruit iedereen kan aflezen dan hij niet blij is. Het is de kunst om ondanks dat de kip toch weer zover te krijgen dat ze een nieuwe poging waagt. Je timing moet extreem goed zijn voor deze oefening. Je moet de kracht die de kip gebruikt groter en groter maken omdat hij anders te weinig kracht heeft om de bal 360 graden te laten rond gaan. Je kijkt hierbij naar de nek van de kip en hoever hij deze terug trekt voordat hij een nieuwe poging waagt.

Helaas, the chicken camp is over. De meeste cursisten vertrokken snel, ik heb nog heerlijk geluncht met Marie Fogelquist.
Omdat we nog wat tijd over hadden hebben ze mij rond geleid in hun hondentrainingsschool. Daarna nog lekker zitten kletsen over wat je allemaal nog meer kan trainen en hoe.

In juli 2007 is er een level 2 klas, ik ben bang dat ik verslaafd ben geworden aan het trainen volgends deze heldere en duidelijke principes waarbij de kip als metafoor wordt gebruikt omdat hij heel actief is en heel snel reageert, zodat je als cursist veel kansen krijgt om het juiste gedrag te krijgen en te reinforcen.

Nu ga ik eerst genieten van mijn terugreis door de prachtige natuur van Zweden met de trein en daarna in het vliegtuig waarbij je de immense natuur van Zweden mag ervaren vanuit een vogelperspectief, moooii.

Vannacht zal ik alle informatie proberen te verwerken in mijn hoofd een moooii artikel schrijven over waarom een paardentrainer, kippen gaat trainen.

Groet
Conrad van Pruijssen
www.SubtielTrainen.nl

Nou, tot zover mijn samenvattingen van de verslagen van Conrad, ik hoop dat je het een beetje hebt kunnen volgen.
We hebben tijdens deze workshop min of meer besloten dat we Shiny toch via de SubtielTrainen weg, gecombineerd met clikkeren zadelmak gaan maken. ( ik was daar altijd al een fan van, Volgens mij wordt hij dan het eerste paard van Nederland wat echt op deze manier getraind is.
Maar goed, dat is iets voor de komende maanden. Ik zal je op de hoogte houden.
Piet

ElkeW schreef op maandag 21 mei 2007, 21:47:


Mijn God en het is zo gemakkelijk dat een dier aan te leren. Het zijn nog steeds voorbeelden die me schokken.Zoveel onbenul! Wat ben ik toch een watje he?

Piet

Esther schreef op maandag 21 mei 2007, 22:09:


Ja maar zo gaat het wel Es, de waarde van een dier is die wat men er voor betaald heeft. Daarom doe je aan een paard van 750 euro niks, en mag een dure niet in de wei.

Piet

Piet schreef op maandag 21 mei 2007, 22:53:


toevoeging: je weet toch de waarde van een paard is een euro per kilo, de rest is emotie. Wat kunnen sommige mensen geemotioneerd zijn he?

Michiel schreef op zondag 20 mei 2007, 12:30:


Er is geen reden waarom je het haar niet zou kunnen leren. maar de noodzaak is er in mijn ogen niet.
Ik denk dat de snelheid van leren een stuk lager ligt. Een kip kan juist doordat ze heel snel een graantje wegwerkt de trainer heel snel doen leren.
Stel je voor: je moet een kip iets aan laten raken dat 20 cm naar links ligt, elke millimeter meer die kant op wordt geklikt en beloond.
Het is zaak ontzettend goed op te letten of dat ook gebeurd.
Elke extra handeling bij het belonen kost tijd en haalt ma hen en trainer uit hun concentratie.
Er is een groot verschil met een kip die alleen voor perfect leren clikkeren gebruikt wordt, of jouw paard waarbij het clikkeren een heel ander doel heeft.
Les 2, beleefdheid aanleren....daar heb je natuurlijk groot gelijk, zo'n sterk dier met zulke tanden en soms ongeduldige benen wil je uit de buurt van je zak houden.
Zo gauw een paard het principe targetting kent, leer je het dat er aan jouw lijf niks te halen is en dat er dan juist geen beloning te verdienen valt. Doe je dat niet, dan lezen we hier weer: "Da's wel leuk dat clikkeren, maar niks voor mijn paard. Hij wordt er heel brutaal en schooierig van"........

Piet

Wil schreef op dinsdag 22 mei 2007, 8:53:


Misschien niet aan gedacht dat kipkes, vooral zulke kleintjes als sabelpoten bijna kunnen vliegen als een merel? Of trap ik nu ergens in?

Esther schreef op dinsdag 22 mei 2007, 10:59:


Kweet nie, Er zijn paardenbezitters die evenveel emotie bij hun paard hebben als bij hun oude fiets. Die worden pas ziek als er een vogel op hun Jaguar gescheten heeft.
ik heb geen reden om aan de woorden van Marianne te twijfelen. Ik ken meerdere mensen die per jaar van paard wisselen, als et al een jaar duurt. En het ligt altijd aan het paard.
Dus een paard wat zich verwondt omdat het niet eens vast kan staan, kan een reden zijn om dat stomme paard te laten slachten. Juist omdat ie al zo weinig waard was.
Ik denk dat je hier vanuit je zelf denkt Es en dan kan inderdaad zoiets niet gebeuren.

Piet