van lennep schreef op vrijdag 27 april 2007, 17:30:


wij hebben geen goflplaten maar onduline platen, maakt geen lawaai, gemaakt van roofing materiaal (zegt mijnen vent
heb vandaag nog mooie foto getrokken van queenie in de stal
Enige schaduwplaats en zo welgekomen!
zie avater

eddy DRUPPEL schreef op zondag 29 april 2007, 19:36:


Neeje neeje niet klep houden !
Nen echten belg houdt zijn klep nooit !

Gisteren bij Pien de cursus bitloos en centered riding gevolgd.
We waren met vier; een ideaal aantal om dergelijke cursussen te geven en te volgen!
Twee van de vier, Sonja en Wendy, rijden western, Isolde en ik geen stijl eigenlijk.
Alhoewel Als we gisteren bij pien reden, leek het me dat we eigenlijk toch western rijden, zonder dat bewust te herkennen.
Het enig verschil dat ik meteen opmerkte, en een aandachtspunt voor mij is, is dat ik de buitenteugel wel eens te ver over de schoft breng.
Onder andere he ik heb natuurlijk veel meer geleerd!

Het bitloos en centered riding was geïntegreerd in de les. Wel hadden we eerst wat grondwerk gedaan om de basis van CR te leren kennen met nadruk op aarden en ademhaling.
Hele leuke oefeningen die we later goed konden gebruiken op het paard, want pien testte ons hoe centered we wel zaten door ons van het paard proberen te trekken. Wie niet centered zat, had pech, hahaha. Pien trok soms zo hard aan de teugels die we vasthadden om ons uit balans te trekken, dat het paard een stapje naar voren deed om de balans te herstellen

Met voor en achter had ik het blijkbaar moeilijker dan opzij, links en recht dus. In het vervolg moet queenie dan maar naar links of rechts springen ipv bokken, dan blijf ik gegarandeerd zitten 

Deze oefening vond ik zeer goed om bewust te worden van hoe je door simpele (zo lijkt het toch ) bewuste lichaamsveranderingen (geen ombouw naar man of zo, maar de houding dus &#61514 als het ware blijft kleven aan je paard.

Thuis ga ik deze oefening eens doen op een bloot paard; ik wil voelen of dat net zo is.

Iemand die het gevoel heeft zo vast te zitten op het paard heeft minder angsten en zit veel ontspannender, met rustige ademhaling.

Over ademhaling gesproken, ik voelde men buikspieren aanspannen telkens in op blote voeten op een steentje stapte. Toen ik me daar heel bewust van was, was het niet eens moeilijk meer om die spanning achterwege te laten, ik kon op steentjes lopen zonder mijn buikspieren op te spannen.

Pien, die ademhalingsoefeningen zijn niet ideaal voor de gecomplexeerde vrouw die haar buik probeert weg te steken door de buik in te trekken. Man man, ik leek wel 12 maand zwanger.

Behalve de correcte zit leerden we ons paard te sturen dmw wijken voor de zitbeenknobbels.
Eerst was het wat technisch allemaal waardoor de hulpen overdreven gegeven werden, maar toen ik eenmaal doorhad wat ik moest doen, ging het allemaal veel subtieler.
In draf ging het merkelijk beter dan in stap; hulpen veel kleiner en vloeiender vond ik.
En ja, “subtiel”… een nieuwe trainingshype is geboren 

Na de les een ontspannende buitenrit gemaakt van drie kwartier. Alhoewel ik het altijd spannend vind op een paardje dat je niet kent buiten, maar ik vertrouwde het allemaal wel. Ik zou zo gecentered zitten dat een wilde stier me der niet kon afbokken (lees: wenste ik me toe).
Oakly is een poepkijker; met de neus tussen de billen van Izzy.
Ik dacht nog: als je geen afstand houdt, en izzy stopt, dan heb je brute pech, en je zal het nooit meer doen. Maar Izzy is een gaanderke en dat gebeurde dus nooit. Oakly is echter wel zo zot van izzy’s kont dat die izzy geen twee meter kon afstand houden.
Ik heb gedaan wat pien me zei: gaan zitten, ademhaling controleren, korte ophoudingen en teugels laten vieren als de afstand ok was. Is ook clickertraining hoorde ik pien nog zeggen.
En gelijk heeft ze !

Enfin, het was een heel leuke, ontspannende en zeer leerrijke dag

Ook leuk om Pien eindelijk eens te zien ipv steeds te lezen 

En ze is zoals ze lijkt 

Lief voor de mensen, lief voor de paarden, maar ooo wee als het paard ervan profiteert of de mens in verte foto’s staat te trekken van haar mooie optrek!

Celia schreef op maandag 30 april 2007, 23:54:


Het is hiermee weer eens aangetoond dat hoe "lief en zachtaardig" je kan zijn tegen een paard (lees: nanny, inside joke) hoe weining je paard je als echte leider aanvaardt. Filou is een ruin dat naar mijn gevoel, als het dominantiespel niet omgedraaid wordt, wel eens zijn "baasje" zou slaan of op gaan steigeren. Celia heeft dit gelukkig voelen aankomen en kunnen voorkomen. Toch als ze nu verder zo consequent haar eigen persoonlijke ruimte bewaart! Maar dat zal ze wel doen. Ze heeft zelf ondervonden hoe comfortabel en aangenaam het is als je paard alleen naar je toekomt als je het vraagt of toestaat als hij dat wilt, zonder geknabbel aan de kledij etc

Door mijn persoonlijke ruimte op te eisen heeft Filou mij geen enkele keer gebeten! Celia en Jolien wel tog keer Nadat ik heel streng tegen hem zei dat ik het absoluut niet wil hebben dat hij zo dicht kom, en ik liep door de piste rond, dan volgde hij heel onderdanig, hoofd laag, al kauwend.
Af en toe schoot hij als een bezetene rond in de piste, bokken en dreigen op ons afkomen: blijven staan, rustig in je buik ademen (dank je pien!) en je ruimte blijven opeisen --> sleutel voor succes: filou ziet wat een standvastige zekere mens we zijn, en aanvaardt onze leiderschap.


Jammer dat een paard een paard niet kan zijn, en dan onstaan allerlei "ondeugden" waar het paard geen gram schuld aan treft.
Filou wilt spelen, maar heeft nooit een kameraadje om dat te doen (hij is 5 bij god!). Als celia dan komt kan hij eindelijk eens spelen: trui happen, touw bijten, vel bijten, celia achteruit duwen, wegdrijven, enz
"Hee wat een leuk speelgoedje is dat, die celia"
ik ben de man... ik duw haar weg en zie ze loopt weg
Joepie, er achteraan, hee ze speelt mee: ze hapt me terug als ik haar bijt
Vriendje om mee te spelen, dat als het er op aankomt ik toch altijd win
Want ik ben de man...

Het is uiteraard geen oplossing om dat spelgedrag weg te clickeren of iets dergelijks. Het spelgedrag moet in dat paard aanwezig blijven, anders wordt het echt wel een dood paard, maar dus niet bij celia, het moet omgevormd worden naar iets dat filou leuk vind om mee te spelen.
Iets oraal, das heel duidelijk.

"Geef hem nu, dat hij tien meter van je blijft staan, iets om mee te spelen"
Toen gaven we het zijn eigen halster en plezier dat hij had:
mee schudden,
rondraaien,
weggooien,
gaan halen,
onder het zand vegen,
weer boven halen,
enz...

Man man man was dat leuk om dat paard te zien genieten van dat spel.

Ik gaf als raad ook mee aann celia: hoe leuk dit spel met halster ook is, hij moét op afstand blijven ook al zou je hem op dat moment willen kussen van genot. Heel moeilijk, maar behoud elke seconde je afstand en leiderschap.

Het was echt geweldig dit te zien gebeuren.

In de stal hangt helemaal niets waarmee Filou oraal kan spelen. Hooinetten worden vervangen omdat paard het kapottrekt door ijzeren hooirekken. (lekker hoog zodat tanden verkeerd slijten, stofdeeltjes in de neus, enz) Maar goed, dierenartsen horen dat te weten, dus ik ga er van uit dat we op een eiland vol mongolen zitten. Dat ter zijde.

Celia gaat een paar leuke speeltjes geven waar hij zich mee kan amuseren in de stal. Met dat halster ging hij nu nog door hadden we hem gerustgelaten denk ik

En uiteraard dé oplossing voor alles is buiten tussen de andere paarden
Maar dat is geen optie daar.
Al goed dat celia het welzijn van haar verzorgpaard een beetje veel aantrekt
het is meer dan zielig daar en wens dat onze paarden er nooit heen moeten!


hele erge platte pannenkoeken voeten
Hoefwand veel te lang natuurlijk
Flares tot in jeruzalem en aan de kwartieren een gat van twee centimeter tussen de hoefwand en zool.
Geen wonder...

Arme dieren...


Graag gedaan, en ik help je graag nog als je dat wilt

Groetjes

marjan de Haas schreef op dinsdag 1 mei 2007, 21:18:


ik lees mee want mijn shet heeft z'n halve jas ook nog aan en staat soms te zweten in de wei bij deze hitte

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 1 mei 2007, 23:52:

ik weet het eddy, ik zou het liefst alle stalpaardjes willen helpen
Als ik ooit de lotto win, of een deeltje, koop ik duust hectare weide, en en supergrote inloopstal, om de hele manege hier in de buurt voor als het ware geen geld te laten paard zijn

Maar ... ik heb geen geluk in het leven en als ik al één paardje kan helpen voel ik me net een missionaris...

Je hebt duust % gelijk over "zet hem op de wei en dan pas kom ik je halen", maar celia heeft geen enkele keuze. het is triest daar hoor!
50 paarden staan op stal, klaar om onderzocht te worden, onderworpen aan experimenten. De dierenartsen (lees: beulen) aldaar halen een "proefbeest" uit de stal en zetten hem na afloop van het onderzoek weer in de stal.

Onderling mogen de paarden geen contact hebben om invloeden bij elkaar te vermijden. Die beulen hebben geen tijd om paardjes maar even gezamelijk buiten te laten, ahnee, zij moeten onderzoek doen naar lichamelijke ziektebeelden (psyche van geen belang).

Als er geen studenten zouden zijn die zich toch een beeke bekommeren om die paarden, zouden de paarden 24/7 op stal staan, zonder enig ander contact dan de beul die er een spuit inramt of andere testen uitvoert.

Mensen, de behandeling van de paarden daar is nog erger dan op een manege waar de paarden elke week 1 keer een halve dag de wei op kunnen en tijdens de les even met mekaar kunnen communiceren!

Ben er helemaal ondersteboven van!

Dat celia dan met filou aan mij vraagt, haar te helpen om dat paardje te kunnen kunnen die dagelijkse beweging IN DE PISTE te blijven gunnen, dan doe ik dat graag.

Celia kreeg de opmerking dat ze dat gedrag van touwbijten moest afleren, van de dierenbeulen. Wat denk je dat het gevolg is dat als celia daar niet in slagat? Andere verzorger misschien? Het enige wat de paarden daar aan hun leven hebben is wachten op de verzorger die hen even laat rennen in de piste. Als celia dat dagelijks wenst te doen voor filou, én hem sinds de nieuwe inzichten van maandag, ook nog in de stal een paar speeltjes kan aanbieden, dan zie ik het als een gevangene die dagelijks een wandeling mag maken op de buitenkoer, zonder te praten met andere gevangen, met een tijdschrift om te lezen, en misschien wel een psychiatrisch consult bij celia die probeert het leven iets dragelijker te maken.

De zomer komt er aan, ik zie steeds meer en meer paardjes de wei opkomen, ook de paarden van de faculteit mogen weer de wei op blijkbaar...

In het land van de blinden, is één oog koning!

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 2 mei 2007, 10:57:


ja ik begrijp je
is als een derdewereldkind naar hier halen, voor een weekje luxevakantie, en dan weer terug naar huis

Alhoewel, mijn interventies voor filou zijn geen luxevakantie

paarden en ponies worden na de testen verkocht aan ...
wie zal het weten
Kan voor de slacht verkocht worden, maar kan evengoed op groen weitje tussen andere paarden terechtkomen

Ik bied eigenlijk drie dingen aan voor filou:
een leider en een speeltje
én het onderscheid van die twee, ipv celia als speeltje te gebruiken

Meer niet.

Slechter dan dit kan ook al bijna nie zeker?

Zeg aub niet van wel, want dan hou ik me zo naief als er veel chinezen zijn, omdat ik het niet wil weten...

Daar was ook een brabants trekpaard veulen van paar maanden
Erg verwaarloosd, weinig water, weinig voedsel
Veulen kan niet op eigen benen staan, hangt als het ware omhoog in een soort hangmat, kan net met voeten op de grond om zo te leren staan.
Veulen overleeft dit misschien niet.

Dacht dat dit niet zo vaak gebeurde, maar volgens celia komt er elke week bijna een verwaarloosd paard binnen

En dan terug naar huis, bij onze paarden, en me gelukkig prijzen dat ik nooit voor dierenarts gestudeerd heb...

of toch... misschien beter wel gedaan...