Isabel van der Made schreef op donderdag 26 april 2007, 17:00:


Ja, en als je wakker wordt begint je hooikoorts weer, dat ken ik.......
Tegenwoordig wordt je van Zyrtec gelukkig niet meer suf.
Tot dusver heb ik nog helemaal geen last, ik ben benieuwd in hoeverre ik momenteel gedecencibiliseerd ben. (doe ik zelf en werkt tot dusver prima, van mijn gras allergie en nog wat andere planten ben ik af, wel handig als je een paard hebt....)

van lennep schreef op vrijdag 27 april 2007, 17:30:


Onze stal heeft ook zo'n dak - Indy is er wel wat aan gewend, om een beetje regen geeft ze niets, maar als het echt hard regent of zelfs hagelt denk je dat het hele dak naar beneden komt, vreselijk, wat een herrie.....

trea hoex schreef op zaterdag 28 april 2007, 18:20:


Nee, dat zal ze wel niet denken, maar ze vindt het wel vreselijk en rent met een boos gezicht naar buiten! :)

Muguet schreef op zaterdag 28 april 2007, 23:24:


Ook sterkte van mij gewenst......

Normaal staat tegen half zes een pruttelend paard onder ons slaapkamerraam. Vanmorgen hoorden we niks. Ik kijk uit het raam, ligt mevrouw nog helemaal plat, in diepe rust.

Om half zeven nog hetzelfde. Om zeven uur ben ik gaan kijken - helemaal niks. Normaal springt ze wel omhoog als je tot op 1 meter genaderd bent, maar nu bleef ze liggen. Ik vond het toch wel wat raar, ik er dus naast zitten, legt ze haar hoofd op mijn benen, haar ogen zakken dicht, gekreun en ze lag weer plat. Kort voordat we naar ons werk zouden gaan, om half acht, lag ze nog steeds. Rammelen met voer gaf geen reactie. Zelfs springen, brullen en bovenop haar zitten gaf slechts een boze blik, een diepe zucht en verder gesuf. Ik besloot dan maar nog een uurtje thuis te blijven en haar nog even in de gaten te houden. Mijn vriend is aan het werk gegaan, ik heb mijn moeder gebeld om een auto te regelen, om later naar mijn werk te gaan.

Gelukkig stond Indy na een kwartier plotseling op het weiland te knabbelen. Na die koliek van een tijdje geleden (toen was ze ook zo suffig) schrik je wel even.

Ik denk dat ze de hele nacht in touw geweest is en helemaal niet gelegen heeft. Ze had dus wel wat in te halen. Gisternacht was "Tanz in den Mai", dan gaan de mannen van het dorp proberen elkaars "Maibaum" te stelen. De hele nacht trekken groepen door de straten met een karretje drank. Tegen de ochtend is het karretje leeg en de mannen vol. Bij ons zijn ze vergeefs geweest - wij zijn Nederlanders en hebben geen Maibaum.

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 4 mei 2007, 9:35:


Indy heeft last van traanogen als het zo stuift. Ik maak dan elke dag de ogen schoon met kamillenthee en wrijf de huid rond de ogen in met uierzalf, dan blijft het mooi soepel.

Hallo,

Ik ben een tijdje niet op het forum geweest omdat ik weer met Indy aan het tobben ben. Ze blijft een zorgenkindje. Hoefjes goed, schouder goed, maar nu speelt haar rechter achterbeen weer op. Ik hoor sinds een tijdje twee knakken bij elke stap met haar rechter achterbeen. Mijn therapeut kan niets vinden, en wilde mij spatbeslag aanpraten. NIET dus, ik ben elke dag aan het kijken hoe ze af wil wikkelen en probeer haar zo goed mogelijk te bekappen. Erg fraai allemaal dus.....

Het knakken heb ik in ieder geval weggekregen en ze loopt stukken beter. Ik wil binnenkort een röntgenfoto laten maken, maar helaas heeft mijn dierenarts geen mobiel röntgenapparaat, blijkt dat alles wat geröntgd moet worden, doorverwijzen naar de kliniek bij ons in de buurt. Ik heb even met die kliniek gebeld en heb besloten daar geen zaken mee te willen doen. Mijn nekharen gingen gelijk omhoog staan, want de mevrouw aan de telefoon stippelde gelijk een heel behandelschema uit, met weet ik het hoeveel bezoekjes en behandelingen en begon bijna te hyperventileren toen ze hoorde dat het om "onduidelijke kreupelheden met tussendoor zuiver lopen" ging. Alleen een foto met diagnose, nee hoor, dat werd niet gedaan. Foto=behandeling in de kliniek. Nou, dan niet, stelletje geldwolven.

Punt is dat Indy prima kan leven met die onduidelijke kreupelheden tussendoor. Ze kan prima stappen en galopperen, alleen kan ze bepaalde periodes niet goed draven (verkorte stap met rechts achter). Indy geeft duidelijk aan dat ze wil en ze goed met eventuele pijn kan omgaan. Ze is erg vrolijk en enthousiast. Ik wil nu eindelijk gewoon eens weten WAT het is, dan kan ik er rekening mee houden wat ik met haar mag/moet doen en wat niet. Ik heb er absoluut geen problemen mee als ik haar niet meer kan berijden, wandelen is ook prachtig, ik ben al zo vaak voetganger geweest, ze kan bij mij haar dagen slijten op het weiland, ze blijft zo lang zij dat wil en kan.

Voor een uitgebreide behandeling in een kliniek heb ik helaas geen geld. Ik probeer nu een dierenarts in Nederland te strikken om een foto te maken.

Monique

Janine van Eijk schreef op vrijdag 18 mei 2007, 16:42:


Bedankt, Janine, maar dat is wel een beetje ver weg. Ik woon Duitsland, bij Papenburg. Ik zal in ieder geval wel even vragen wat de kosten zijn, misschien vallen de reiskosten mee.

Christel Provaas schreef op vrijdag 18 mei 2007, 19:24:


Ja, die heb ik al bestudeerd, ik heb ook de DVD thuis. Je kunt me beter vragen wat ik nog niet bestudeerd heb.........

Zodra ik een foto heb laten maken en zekerheid heb wat het probleem is, wil ik verder gaan. En anders gaat ze met pensioen en wordt ze een wandel- en fietspaardje.

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 19 mei 2007, 15:49:


Ik kan heel dichtbij terecht in een kliniek, zij komen ook langs, maar die kliniek staat zo slecht bekend, daar ga ik absoluut niet naar toe met Indy!
Een vriendin heeft het ervaren met haar paard en nog meer mensen die ik ken. Mijn postcode is 26826.