We zijn ons paard, Oakley, bij wijze van test nu een aantal weken aan het rijden met een Bare-Footzadel.
Voorheen werd zij met een goed passend westernzadel gereden, maar ze bleef toch altijd wat onstabiel lopen, 'gaf' zich niet, waarbij het leek alsof zij zich beperkt voelde door de boom van het zadel. Dus ook wat andere boomzadels uitgeprobeerd, maar het resultaat werd er niet beter op.

Al op de allereerste Bare-Foot uitprobeerdag zagen wij een totaal ander paard. Een paard dat zich geeft, strekt, ontspant, en veel rechter loopt.
Ik was nooit zo pro boomloos, maar moet nu toch erkennen dat Oaks er alleen maar beter is van gaan lopen. Ik overweeg nu om het zadel blijvend voor haar te gebruiken.

Pien

jan seykens schreef op vrijdag 27 april 2007, 9:13:


Nou, dat is ook mijn overweging.
Oakley laat nu een dermate ruime draf zien die je amper kunt uitzitten als je een aantal kilometers door de velden banjert. Nu kun je zeggen; laat haar niet zo lopen, maar zij wil dit zelf heel graag en ik vind het belangrijk dat Oakley dit kán en de mogelijkheid heeft want het is goed voor haar lijf om zich zo los te gooien, dat zie ik aan alles.
De rijder echter moet daardoor gaan lichtrijden om mee te blijven gaan in die beweging. En daar wringt zich de schoen: De beugelophanging.

Dus jij hebt witte haren gezien bij Ulrike. Waar zaten die?
Onder de beugelophanging?
Bij Fjord Cas (die boomloos door zijn eigenaar gereden wordt) zie ik namelijk ook witte haren, meer op de plek waar het gewicht van de ruiter zit (moet effe denken of ik me niet vergis, zal zometeen effe kijken).
Oaks loopt het beste zonder zadel, of boomloos, ik heb dat zelfs in één les allemaal uitgeprobeerd.

Inderdaad is een flexzadel bij haar ook een optie.
Groet, Pien

Esther schreef op vrijdag 27 april 2007, 20:26:


Es toch...... ik ga heel veel aan je denken vanavond.
Hou je ons een beetje op de hoogte de komende uren?
Liefs, Pien

stefano schreef op vrijdag 27 april 2007, 17:55:


Hoi Stefano.
Een veulen hoort te leren van zijn ouders.
Ook de mens doet een belangrijke duit in het zakje.
Bij jouw veulen is dat proces ergens verkeerd gegaan waardoor er nu een verstoring is. Zoiets gaat bijna nooit van het ene op het andere moment, zijn gedrag is het resultaat van een stuk miscommunicatie tussen mens en paard. Je zult actief leiderschap moeten gaan tonen en de touwtjes weer in handen moeten krijgen.

Dat is niet alles. Eén van de grootste frustraties van een paard is wanneer hij opgesloten gehouden wordt en niet of nauwelijks sociaal gehouden wordt, niet voldoende kan bewegen of niet begrepen wordt in zijn behoeften.
Ik lees het woord 'stal' en ga er voor het gemak vanuit dat jouw veulen toch een aantal uren in zijn eentje op stal doorbrengt. Er zijn paarden die zich hier moeiteloos in lijken te schikken, maar er zijn ook paarden die daar gefrustreerd van worden, en hoe dan ook, een paard hoort niet op stal, en al zeker een jong dier niet dat nog vanalles te leren heeft van zijn omgeving. Het zijn allemaal door mensen bedachte dingen die niks met paardenwelzijn te maken hebben.

Ga dus niet alleen zijn gedrag aanpakken, maar ga op zoek naar de oorzaak van dit gedrag en neem die oorzaak weg: Maak allereerst zijn huisversting in orde, geef hem wat hij nodig heeft, ruimte, soortgenoten.
Vind iemand die je helpen kan dit proces te begeleiden.

Jouw paardje wilt jou iets heel belangrijks zeggen, luister daarnaar.

(en ik weet dat het zeer confronterend kan zijn dit allemaal te moeten lezen).
Succes, Pien