Caatje schreef op vrijdag 13 april 2007, 9:54:


Bowker en La Pierre hebben het altijd over het straalkussen.
De buitenkant van de voet kan er prima uitzien, maar dat hoeft niet te betekenen dat het straalkussen voldoende veerkrachtig is.
Het moet van samenstelling veranderen. Een onbelast straalkussen , door een weggesneden straal, is een onderontwikkelde vetmassa.. Een paard wat altijd op de straal gelopen heeft, heeft straalkussens die van veel veerkrachtiger weefsel zijn gemaakt.
Volgens hen is dat de oorzaak ervan dat sommige paarden zo'n moeite hebben met de omschakeling.
La Pierre adviseert het voorkomen van pijn bij het lopen omdat daar weer allerlei spier en gewrichtsproblemen uit voort kunnen komen, dus schoenen voor een harde ondergrond en zijn pads als therapeutische behandeling om het kussen te ontwikkelen.

Piet

Nick Altena schreef op vrijdag 13 april 2007, 12:41:


Ik weet dat de Gentse professor alleen in ijzers gelooft. Ze hebben daar meen ik drie hoefsmeden in dienst. Er is geen enkele student die durft in te gaan tegen het oordeel van de prof, bang als ze zijn voor hun studieresultaat. Ik weet dat van mensen die er studeren.
Piet

HannahFroukje schreef op vrijdag 13 april 2007, 16:49:


Ik ga voor 3!
restrictief radicalisme
beperkend, een voorbehoud bevattend
neiging om principes tot het uiterste door te voeren

radicaal maar altijd onder voorbehoud

Piet

Peter Donck schreef op vrijdag 13 april 2007, 16:12:


ja Peter het zou kunnen, goed mogelijk dat de hele voet wat krimpt maar....
Een hoefwand die niet onder de zool uitsteekt , daarvan zal alleen de buitenste hoefwand geen vocht krijgen. Alles wat er echter onder uitsteekt zal hopeloos verdrogen omdat er van twee kanten geen vocht meer komt. Dus de neiging hebben om op die plaats door extra krimp te gaan scheuren.
Zijn er meer mensen die nu hoefzweren zien?

Piet

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 13 april 2007, 19:14:


Ja ....toen was alles zeiknat

OREO schreef op vrijdag 13 april 2007, 20:32:


Vandaar de zeer regelmatig inschrijving van diergeneeskundig studenten op de cursus in Koewacht en ook veeartsen die nu eindelijk wel eens willen leren hoe het zit en achteraf voluit toegeven dat ze op die ene dag vele malen meer geleerd hebben dan in hun opleiding.
Want voor elke ziekte is er een hoefijzer, toch ?