Ilona Kooistra schreef op donderdag 12 april 2007, 21:52:
> Nathalie Lagasse schreef op donderdag 12 april 2007, 20:19:
>> Waarom is ze dan gevoelig? Vorig weekend kort
>> buiten gereden zonder schoenen om even te voelen hoe het ging,
>> zowel voor als achter (waar de zoolholling wel duidelijk is)
>> zakt ze ineen als ze op een steen stapt.
>
> Haar zoollederhuid is ontstoken, lijkt mij. Die pulsaties
> wijzen er ook op. Ook al zijn de zolen dan (een beetje) hol,
> dan nog is het vreselijk gevoelig. Laminitis.
Je hebt gelijk denk ik.
> Dunne zolen op zich zijn geen reden tot inzakken, dat weet ik
> van dichtbij en uit ervaring omdat Baladeika ook een periode
> erg dunne zolen heeft gehad en niet gevoelig was. Met zulke

> Er moet iets zijn waardoor je paarden niet van die ontsteking
> afkomen. Maar wát? Het kan gewoon niet dat ze allebei
> "toevallig" hetzelfde hebben en dat het al zo vreselijk lang
> duurt toch?
Nee, je hebt gelijk, ergens doe ik iets mis, ze hebben beide een gelijkaardig probleem. Van Cesar weet ik zeker dat hij met zijn blote voeten (meer dan vier jaar nu) geen pijn had op steentjes, vorig jaar op de bekapcursus van Fred zag ik dus pas dat dat niet meer klopte en dat ze alletwee gevoelig zijn en dat ze alletwee pulsaties hadden. Nu gaan de pulsaties bij Cesar makkelijker weg dan bij Lolita, hij heeft ze pas na veel gras of veel granen, hij is een beetje mijn graadmeter hoe goed ik het doe met de voeding want Lolita is zo weinig zonder pulsaties dat het weinig feedback geeft. Hoe Cesar loopt is goed genoeg, hij loopt altijd iets afwijkend door de arthrodese, komt zelden tot nooit buiten op straat en wordt niet bereden. In de paddock en wei en stal loopt hij goed genoeg, de beperking die hij heeft komt uit zijn gewricht en niet uit de hoeven. Lolita is gevoeliger, heeft plattere voeten én heeft het probleem dat ik met haar wil rijden, en ook nog wel uren buiten langs de Schelde liefst.
> Zou er niet iets in het hooi kunnen zitten waar ze niet tegen
> kunnen ofzo?
Ik hoop van niet... Initieel hadden we eerste snede hooi, nu kent de boer mij al en verkoopt mij specifiek zijn stengeligste hooi wat uit de polders komt en pas laat gemaaid wordt.
Ik ben eigenlijk weer te weinig voorzichtig met de voeding de laatste tijd. Vooral omdat het zo weinig schijnt te helpen. Vorige zomer had een dieet van niks anders dan geweekt hooi inderdaad effect (pulsaties verdwenen), deze winter heb ik opnieuw drie weken volgehouden met hooi weken en was er geen effect. Gezien het extra werk wat dit weken meebrengt heb ik dat dus opgegeven. Sinds de dierenarts vorige maand geweest is geef ik ook weer een kwart schep granenmengeling... Lolita is immers drachtig... Grrr ik weet het, het is niet goed voor de hoeven, maar het is niet makkelijk tussen twee vuren te zitten (jullie en de DA, en ze is nochtans open voor natuurlijker houden, veroordeelt mijn ijzerloos niet enzo).
Ze staan op het gras, maar op de Jackson (paddock paradise)track, die bij een aantal mensen ook mét gras toch werkt tegen laminitis. Dit stop ik dus nog niet. Ze bewegen echt meer en dat lijkt mij ook belangrijk. Door het vele belopen staat hier trouwens niet zo veel gras. (Maar wat overblijft zijn wel de korte gestresste stengeltjes, ik weet het wel. Ze krijgen dan nog eens één tot anderhalve baal hooi per paard per dag. Het zijn vreetzakjes, ik geloof nooit dat die maar 60 % van de tijd eten, lijkt mij eerder 90 %
Ze zijn nu niet te dik, dat was vorig jaar wel. Nu de wintervacht verdwijnt zijn de ribben bij beide net zichtbaar.
>> Zo, mijn hart is weer even gelucht, ik kan er weer tegen

>
> Ik leef met je mee Nathalie, het is rot dat het zo lang duurt,
> ik hoop dat we erachter komen hoe het kan.
Bedankt voor het (nog eens) verhelderen, ik stop weer met de granen en ik geef de magnesium (probeer ik ook weer) nu wel in de Zupa (bietenpulp-kruidenbrok).
Groetjes,
Nathalie