Frans Veldman schreef op donderdag 5 april 2007, 12:48:


OK, das een mooie. Heel geloofwaardig ook. Kan zeker kloppen
Nog iemand?

Piet schreef op donderdag 5 april 2007, 11:57:


Dank je Piet. Sterk verhaal, heel erg ook, wat een trauma.

Malenka schreef op donderdag 5 april 2007, 12:11:


Euh... ik heb eens geprobeerd. Naar eer en geweten eerlijk geprobeerd contact te zoeken. Ik vind mezelf niet echt begaafd in telepathie trouwens. Ik heb eerst naar de foto's gekeken waar je paard alleen opstaat en heb neergeschreven wat in mij opkwam. Pas nadien heb ik de foto van jullie samen bekeken, tis best, want daar zie ik meteen al dat je met een Parellihalster rijdt. Daarover dus niks.
Hier de 'onbeinvloede' bevindingen:

Ik zie een bal, en ik voel spelen.
Andere paarden zijn leuk, haar status in de groep is echter wat onzeker en dit geeft soms wat stress maar het is een hoofdzakelijk vrolijk paard.
Ze is gezond. Haar huid is mogelijk kwetsbaar, ik krijg een beeld van iets heel poreus.
Ze is soms bang van dingen die je niet zou verwachten, wat onlogisch.

Dat was het. Als ik na de cursus nu eens verder was blijven oefenen had ik hier misschien wel veel meer kunnen neerschrijven. Of als ik langer dan vijf minuutjes tijd had genomen.

Leuke foto trouwens! Zo een snoepie!

Groetjes,
Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 5 april 2007, 13:00:


Je bent vader geworden!! Proficiat!

Dit is puur een reactie op je bericht, ik heb net naar de foto's in je advertentie gekeken maar daar kan ik niks mee, je gezicht is nauwelijks zichtbaar, er staan andere wezens bij (de paarden) en je sluit je precies af voor mijn vragen (dat laatste is een grapje! )

Nathalie

Malenka schreef op donderdag 5 april 2007, 19:13:

Niks mis mee! Maar ik ben ook Parellistudent dus ik zou meteen een boel dingen kunnen verzinnen over specifieke oefeningen, cursussen, een lange magere instructeur, ... dat bedoelde ik. Dat er uit je rijfoto heel veel te vermoeden is over jou en waar je me bezig bent. En ik wou eerlijk proberen om met zo weinig mogelijk voorkennis echt contact te zoekn. Of het gelukt is weet ik niet, ik heb maar gewoon opgeschreven wat in mij opkwam. Ik vind het eerlijk gezegd zelf ook redelijk algemene dingen eigenlijk die op veel paarden van toepassing kunnen zijn.

Hum. Ik koppelde er de naam Malenka aan, vandaar.

Dit vind ik wel al wat specifieker, leuk.

Dit kan voor heel veel paarden kloppen natuurlijk!

Willen de andere forummers nu eens eventjes doen alsof mijn telepathisch verslag op HUN paard sloeg en zeggen of ze er iets in herkennen? Mogelijk is dat evenveel...

Groetjes,
Nathalie

Malenka schreef op donderdag 5 april 2007, 22:17:


Zo word ik wel liefhebber! Leuke beesten! Ik weet niet of Frans en Ilona er op zitten te wachten dat we hier onze telepathische spieren proberen te oefenen, maar heb toch weer echt geprobeerd. Ik keek weer enkel naar de foto's van het paard zonder jou, hoewel op de portretfoto ook andere paarden stonden, dat geeft ook al weer te veel informatie. Dit kwam in mij op:

Er is iets gebeurd met bliksem ooit. Daar kwam angst bij te pas en ook een verwonding.
In het algemeen voelt dit paard wel heel goed aan, maar een paar lichamelijke dingetjes waren er:
Haar rug is een gevoelige plek. Ik voel die te ver doorhangen, de spieren aan weerszijden van de ruggegraat zijn soms gevoelig.
Iets pismerrie achtig, aanraking van een mens niet zomaar leuk vinden (tot nijdige reactie toe), het is te gevoelig soms.
Een bloedophoping in een voorhoef, lijkt mij een hoefzweer met bloed erin dan wel, dit is nu in orde.
Er is lang geleden een veulen in haar leven geweest gedurende enkele maanden maar, ze mist dit eigenlijk niet. Ik ging er van uit dat ze zelf een veulen gehad heeft maar nu ik het opschrijf ben ik niet zeker.
In de paardengroep is ze de moederfiguur.

Dat was het, ik heb geprobeerd iets specifieker te zijn (nu ja), want het is leuker als het duidelijk goed of fout is.

Groetjes,
Nathalie

Sanders schreef op vrijdag 6 april 2007, 17:19:


Ik denk niet dat ik 'het' kan eigenlijk maar experimenteer verder.
Ik vond het moeilijk omdat het contact niet vrijblijvend was, door wat jij schreef moest ik dus specifiek proberen achterhalen wat er dan precies allemaal gebeurd is. Op dit moment leek dat allemaal niet belangrijk, ik zag vooral gras!
Wat ik bijeensprokkelde aan gedachtes:
Een verhuizing naar een andere plek. Een gevoel van rondtuimelen, vallen, een scherpe pijn rechts achter. Zelf interpreteer ik dit als een ongeval met de trailer.
Paardje is aanhankelijk, nieuwsgierig en geinteresseerd, dit was niet altijd zo. Ze heeft het gevoel dat jij haar gered hebt, daardoor is haar instelling naar mensen en vooral naar jou ook veranderd.

Laat maar gauw weten of het fout is, dan stop ik er mee. Verhaaltjes verzinnen is wel leuk maar dit is toch anders.

Groetjes,
Nathalie

Wat een leuke foto Es! Is dit nu Bretla?

Nathalie

van lennep schreef op vrijdag 6 april 2007, 19:34:


Hoi, mijn Lolita heeft ervaring (ja met zo'n naam ) Momenteel gebruik ik de graaskorf niet maar dat hebben we wel gedaan.
Het heeft wat wennen en training gekost eer ze er veilig mee kon rondlopen en eer ze snapte hoe ze er mee kon grazen. Ik denk dat ik het hier wel eens verteld heb. De meeste paarden schijnen weinig training nodig te hebben. Nu Lolita het kent verdraagt ze de graaskorf goed. Om hem aan te doen steek ik er nog altijd wat graantjes in dus dat gaat vlot. Ze weet dat ze minder kan grazen dus ze stopt sneller met eten en gaat staan rusten omdat het grazen niet meer zo de moeite waard is. Ze lijkt niet gefrustreerd. Ze gaat Cesar bv. niet opjagen omdat hij wél kan vrij eten. (Als ik op haar blote rug zit en ze vindt dat hinderend dan durft ze echt met mij op haar rug Cesar gaan bijten uit frustratie bv.) Ze heeft wel neiging mij te achtervolgen, dat komt omdat ik haar een hele tijd heb moeten 'helpen' met eten met dat ding en ze komt dat nu nog vragen.
Volgens mij valt het dus goed mee, en is het minder zielig dan paard uit de wei halen.

Groetjes,
Nathalie

Esther schreef op vrijdag 6 april 2007, 20:58:


Spannend inderdaad! Ik snap wel waarom je trots bent.
Als ze zo cool is, is ze dan ook weinig gevoelig voor druk en moeilijk te trainen dmv. wijken voor druk?
Hoe heeft Falka het geleerd?

Groetjes,
Nathalie

Frans Veldman schreef op zaterdag 7 april 2007, 0:59:


Ik begrijp jullie volledig en vind het nu ook wat raar worden. Ik heb niks gemerkt van achterklap natuurlijk, maar het idee alleen al...

Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 7 april 2007, 1:03:


Das een goeie!

Esther schreef op zaterdag 7 april 2007, 1:22:


Goed gesproken.
Dat laatste, dat winnende lot! Dat heb ik ook. Ik denk dat ik nooit een lot koop omdat dan zou blijken dat ik NIET zou winnen, nu heb ik tenminste nog hoop.

Malenka schreef op zaterdag 7 april 2007, 10:39:



Bedankt voor de feedback! 'Don't quit your day job' zeggen ze dan.
Nu zou ik wel kunnen gaan verzinnen dat een ruin bij mij als vrouwelijk overkomt en dat enkel een echte hengst met echte ballen mannelijk doorkomt bij mij... Maar toch niet. Kzal maar weer gewoon proberen mijn eigen paarden te lezen, dat is soms al moeilijk genoeg.


Nathalie

Malenka schreef op zaterdag 7 april 2007, 10:33:


Dat snap ik wel. Ik ben wel benieuwd welke instructeur dat was, niet die lange magere dan?
Nu is het met de nieuwe paketten al iets veranderd, druk opvoeren mag enkel nog als je zeker bent dat het paard je begrepen heeft en niet bang is. Voordien bedoelde PP het ook al zo maar stond het niet zo duidelijk in het pakket. Voerbeloning mag nu ook als motivator. Maar het blijft een methode die grotendeels gebaseerd is op R- zoals Egon zou zeggen. Wat vooral bij rijden soms wel de intuitief juiste methode is, bodylanguage blijft de kern.

Groetjes,
Nathalie