Muguet schreef op vrijdag 30 maart 2007, 13:34:


Muguet, ik heb het niet over sláán. Ik vind dat je een paard nooit mag slaan!
Wat ik probeerde te zeggen is alleen dán wanneer een situatie dusdanig gevaarlijk is dat je serieus in levensgevaar bent, alles gerechtvaardigd is om jezelf te beschermen.
Blijkbaar heb jij toch andere situaties met Viento meegemaakt en is het nooit zover gekomen. Aan de andere kant, als ik dit zo lees, is het nog steeds niet echt geregeld tussen jullie, getuige zijn uitval van afgelopen zondag. Ik zou daar toch maar mee oppassen.

Ik zou het niet van een paard accepteren dat hij zou uitvallen naar mij, getraumatiseerd of niet getraumatiseerd want blijkbaar heeft het negeren wat jij bij Vientos gedrag gedaan hebt toch niet helemaal het gewenste effect gehad.

Maargoed, mijn mening is natuurlijk gekleurd door wat ik met Mazir meemaakte. Ik weet dat dat een heel uitzonderlijke situatie is.

Groet, Pien

Anita schreef :


.... en tóch zou ik het wel proberen het veulen erdoorheen te krijgen als ik een moederloos veulen zou hebben, en blijven proberen hem te socialiseren met soortgenoten, als je het mij vraagt. Desnoods nog met een ander dier, ezel, van mijn part een koe.
Bij Mazir gingen ook andere dingen mis, ik ben ervan overtuigd dat het niet alleen zijn flesseverleden is.

Pien

Piet schreef op vrijdag 30 maart 2007, 15:27:


Ja, vind het ook een wat overtrokken reaktie, Egon.
Dat we de handen in elkaar willen slaan betekent niet dat ieder gelijk alles achter zich laat en één kant oprent....
Er is ook nog zoiets als een beeld vormen en een eigen mening, ervaring, interpretatie, gelukkig.
Maar misschien moeten we dat hier dan maar niet meer ventileren, Piet

Pien

Huertecilla schreef :


De mensen willen toch gaan rijden.
Dan kan ik het ze beter leren op een zo paardgerichte manier, HC, zodat ze gaan nadenken en zich bewust worden ipv mee te rennen met die tradi methodes en nooit zullen weten dat het ook anders kan.
Ik weet van jou dat jij dat heel best kunt volgen

Trouwens, Pien heeft nooit ergens gezegd dat ze zwepen wil verbieden. Alleen híér bij mij! Net zoals bitten en sporen.
Heerlijk dat ik dáár niet meer naar hoef te kijken, werkt echt bevrijdend!

Pien

Isabel van der Made schreef op vrijdag 30 maart 2007, 22:43:


Ja hoor, ik vind ook dat dat wel mogelijk moet zijn, maar het veulen dient als paard te worden behandeld, en niet als zielige troetel die alles mag omdat-ie zo klein en zieluggg is, zoals in het geval van Mazir.
En zoals ik al zei, er spelen ook andere dingen mee waardoor hij zo is geworden. Dat niet goed opvoeden is één van die dingen, en zijn genetische 'afwijking'.

e m kraak schreef :


Zíjn ze dan wel echt hoefbevangen?
Of lopen ze gewoon tijdelijk iets gevoeliger door een andere oorzaak?

Of waren ze een tijdje geleden bevangen, maar is het nu pas zichtbaar in de hoef ?

Sieta schreef op zaterdag 31 maart 2007, 17:22:


Hmmm, snap dat je blij bent dat je paard bij je gebleven is, maar ik zou me niet lekker voelen in de wetenschap dat er een paarhonderd meter verderop misschien een paar rijders in grote problemen zijn, met alle mogelijke gevolgen vandien.
Ik zou juist op dat pad zijn blijven staan, wetende dat de paarden dan heus zouden stoppen, of op zijn minst afgeleid en even verzwakt in hun actie waardoor de ruiter de controle misschien had kunnen terugnemen.
Groet, Pien

Dat doet-ie heus niet Nils.
Als jij daar gaat staan zwaaien en flink bewegen wordt dat paard heel even afgeleid want hij gaat gericht kijken wat daar vóór hem gebeurt.
Sterker nog; ik weet bijna zeker dat dat paard de pas inhoudt waarna de rijder terug in controll kan komen of hem op zijn minst omtrekken.
Pien

Muguet schreef:

Hee Muguet, stuur hem eens langs, die Parelli man, mag hij even komen spelen met Mazir. Die is nou alweer drie weken een dót van een paard....

Groet, Pien