> Of train je, je paard dat hij zoveel mogelijk meedenkt in wat
> je wilt? En dan gehoorzaamt hij altijd vlotter en vloeiender
> omdat jouw idee zijn idee geworden is (dorrance). En op grond
> van die veelvuldige goede ervaringen (crediet op de bank)
> vertrouwd hij je ook toe te stoppen en te wenden ook al
> begrijpt hij het niet zo snel of zelfs als hij een andere
> mening heeft.
>
> Groetjes, Michiel
Eigenlijk zeg je hier gewoon : ik heb een idee en ik zorg er gewoon voor dat mijn paard dat doet maar dat hij denkt dat het zijn eigen idee is...
Dat is toch gewoon het ideale leiderschap? Of tenminste, dat is leiderschap zoals ik me dat voorstel. Zo hoort iedere leider te werken, ook als manager, voorzitter of weet ik veel wat. Mensen doen alles wat je wilt, als ze maar denken dat ze het zelf verzonnen hebben en dat het hun idee is.
Misschien zijn dat andere ideeen over leiderschap en going with... Hoewel ik niet echt een concreet idee heb van going with. Ik weet gewoon wat ik wil van mijn paard en ik weet dat hij dat het meest enthousiast doet als hij denkt (voor zover een paard dat oprecht kan denken) dat het zijn idee is.
Ik heb nu toevallig dit stukje eruit gehaald van jou, maar ik vond dat dat overigens uit al je stukken wel naar voor kwam.
En @ muguet. Ik denk dat 'rijden vanuit je gedachten' niks spiritueels is hoor :). Tis hooguit een heeeeeeel subtiel paard. Als jij denkt 'galop' verander je automatisch iets aan je houding, waarschijnlijk zonder dat je het zelf weet. En dat voelt je paard en daar reageert hij op. Ik geloof niet echt dat hij reageert op jouw gedachten... Probeer maar eens galop te denken en er heeeeeeeeel erg op te letten dat je NIKS aan je houding verandert, denk niet dattie dan in galop gaat.
Warboel
