Hoi,

Ik heb de discussie over de ORS zitten volgen en er wordt een link gelegd
tussen paniek en het op hol slaan. Is het volgens jullie in de meeste
gevallen zo, dat wanneer een paard in paniek raakt, hij er vandoor wil c.q.
op hol slaat? Volgens mij gaat dit namelijk niet (altijd) op. Mijn paard was
(gelukkig: was) daar een voorbeeld van. Wanneer zij in paniek raakte, begon
ze in het wildeweg te steigeren. Ze durfde er helemaal niet vandoor te gaan,
leek het wel. Ze wist zich dan geen raad en bleef op de plek staan
steigeren, draaien, weer steigeren etc. Je paard een ORS aanleren bij deze
paniek, heeft dus geen zin. Wat doen jullie wanneer je paard in deze vorm
van paniek raakt?
Verder heb ik nog een vraag. Ik las voorbeelden dat een paard in paniek
raakt en keihard wegsprint wanneer er bijvoorbeeld een luchtballon aan 't
landen is. Om hem te stoppen, gebruik je dan de ORS. Oke, je paard staat
stil, maar het gevaar (de luchtballon) is nog steeds aanwezig. Je paard is
nog steeds bang en wil nog steeds vluchten. Wat doe je dan? Keer op keer de
ORS? Ben benieuwd naar jullie ervaringen...!

groetjes, Peet

Huertecilla schreef:

Hoi,
Even voor de duidelijkheid: de (nieuwe) petra (kleine p) svp niet verwarren
met mij (Petra)!
groetjes, Petra (voortaan maar Peet)

Piet schreef:
paniek. Dit kan 3 dingen betekenen, je hebt hem verkocht, hij is
overleden of je hebt het hem zelf afgeleerd. Als dat laatste zo is, hoe
heb je dat dan gedaan?

Hoi Piet,
Mijn paard is een zij en nee, ik heb haar niet verkocht ('k moet er
niet aan denken zeg!) en ze is ook niet overleden (godzijdank). En nee, ook
het steigeren heb ik haar niet afgeleerd (volgens mij kun je dat een paard
ook niet afleren wanneer een paard in paniek als zodanig reageert, maar dit
terzijde). Maar goed, ze steigert inderdaad niet meer, of anders gezegd, ze
raakt niet meer in paniek. Vorige zomer heeft ze haar laatste hevige
paniekaanval gehad en dat heeft mij op het pad van NH gebracht. Sindsdien
ben ik me nog meer in het wezen paard gaan verdiepen, ben veel
grond/loswerk gaan doen en van alles daaromheen, ben bijv. op deze website
(en forum) beland, ben veel gaan lezen, luisteren en gaan doen. Inmiddels
(een jaar later) heb ik een hele sterke vertrouwensband met mijn paard
opgebouwd. Daarnaast heeft zij ook veel meer zelfvertrouwen opgebouwd, ze is
echt een dapper en relaxed paard geworden. Wanneer ze nu een keer iets eng
vindt, ervaart ze vertrouwen; in zichzelf, in mij en in ons. Ze kan dus best
nog wel 'es iets eng vinden, maar paniek ervaren we niet meer. Ja, mooi he!


eigen woorden: Als je paard totaal flipt dan heb je in ieder geval geen
voorwaartse snelheid meer na de ors en kan je veilig afstappen of je laten
vallen.

Oke, dus snel gebruik maken van het feit dat ie stil staat. Bedankt!


groeten terug, Peet

petra schreef op dinsdag, 22 juni 2004, 11:02:
stop helemaal niet nodig, denk je hem toch nodig te hebben, ga dan
alsjeblieft niet op pad met je paard dan breng je niet alleen jezelf maar
ook anderen en het paard in gevaar.

Frans schreef:

Hoi Frans,
Zoals ik in m'n berichtje van gisteren al aangaf, de (nieuwe) petra (met
kleine p) die hier gisteren reageerde n.a.v. de ors-discussie, is dus iemand
anders dan deze Petra (ikke dus). Verwarrend, twee Petra's op het forum!
Maar bovenstaande opmerking van petra kwam dus niet van mij! Ik zal mijn
berichten voortaan afsluiten met Peet (en bovendien is het op het forum
ook wel te zien aan de foto van Jovarna bij mijn naam?!)
Nu jouw vraag; stel je deze n.a.v. bovenstaande opmerking van petra (die dus
niet van mij is), of vanuit belangstelling, of?
groetjes, Peet

Nick schreef:
een richting waar het geen kwaad kan natuurlijk en zodra hij loopt weer
stoppen......daana door je lichaams houding, je eigen rust en
praten/kriebelen in de nek, je paard weer rustig zien te krijgen....maar IK
zou beslist NIET afstappen. IK vind dat je op je paard meer kan dan naast je
paard...een lijntje is zo uit je handen getrokken.

Ja, dat advies heb ik destijds ook gekregen: voorwaarts houden. Wanneer een
paard even steigert, lukt dat ook wel. Maar wanneer een paard niet meer
durft, echt niet meer voorwaarts durft en "van de wereld is", reageert ze
dus nergens meer op. Ik
denk, en dan spreek ik nu ook uit ervaring, dat er dan niets anders op zit
dan af te stappen op het moment dat je paard eventjes ophoudt met steigeren.
Met haar laatste paniekaanval vorige zomer, heb ik dat ook gedaan, en ik heb
haar (en mezelf) veilig thuis kunnen brengen. Als ik toen niet afgestapt
was...., ik moet er niet aan denken. Ja, een lijntje is zo uit je handen
getrokken, dat is waar, maar een paard in paniek dat loodrecht omhoog komt
en niet meer ophoudt, daarmee is het "lijntje" allang verbroken, en kun je
echt niks meer.....!

Groetjes, Peet

Frans Veldman schreef op woensdag, 23 juni 2004, 12:41:

Ik denk er net zo over als paul, en als je genoeg traint met een paard dan voelt een paard zich VEILIG bij zijn bereider en zal het in panieksituatie er NIET vandoor willen gaan maar vertrouwen op zijn begeleider DIE VERHOUDINGEN MOETEN DUIDELIJK ZIJN, nogmaals is dit niet het geval ga dan niet naar buiten met een paard maar test eerst in een veilige omgeving of de communicatie tussen beiden duidelijk is.

ze kwamen dan ook bij mij omdat ze niet te handhaven waren voor de eigenaar, Daar bedoel ik mee dat ze echt gevaarlijk in omgang waren doordat de communicatie erg verstoord was en die mensen maar denken dat ze zo lief voor hun trouwe viervoeter waren.
Groeten Petra

Frans Veldman schreef op woensdag, 23 juni 2004, 13:50:

Hoe kan ik dit veranderen?Ik wil mijn naam best veranderen in PM

HannahFroukje schreef op woensdag, 23 juni 2004, 21:06:

Door middel van iets te doen wat het dier totaal niet verwacht, en waar hij dus ook niet met zijn gedachten bij is, ik zeg niet dat het een verkeerd iets is om toe te passen, maar het is gewoon niet iets bijzonders en maar een gedeelte van een geheel.

Marianne schreef op woensdag, 23 juni 2004, 22:13: