Isabel van der Made schreef op dinsdag 13 maart 2007, 21:48:


Bedankt Isabel, voor de uitleg en de geruststelling!
En ik heb ook nooit gedacht dat je niet wist waarover je het had hoor! Was juist heel leuk om hier je verlagen te lezen van de Ramey clinic.

Groetjes
Nathalie

Frans Veldman schreef op woensdag 14 maart 2007, 9:45:


Meer meetpunten zou ik ook leuk vinden (hoewel, of het echt nodig is: waarschijnlijk niet). Ik vroeg me net hetzelfde af ongeveer, ik kijk de laatste dagen verschillende keren per dag naar jullie fructaanindex en dan denk ik vaak dat het weer hier toch anders geweest is. Uiteraard is de index al een goede indicatie, en dan richt ik mij op Oostende en Luik vooral, en hou er voor mijzelf rekening mee dat er hier op de wei 's nachts ijs was en overdag non stop zon, waardoor ik weet dat het hier dan wel nog iets slechter zal zijn.

Groetjes,
Nathalie

Eva Saegerman schreef op woensdag 14 maart 2007, 14:22:


Of mogelijkheid 3: paard staat recht als baasje komt om zo snel mogelijk met clickeren te kunnen beginnen?

Christel Provaas schreef op woensdag 14 maart 2007, 14:32:


Is Cadiz in het 'wild' opgegroeid in Spanje?

Frans Veldman schreef op vrijdag 9 maart 2007, 22:30:


Als gelukkige winnaar van het eerste prijsvraag-boek Yes! heb ik nu wel een bedenking. Ik had het eerst niet gesnapt maar nu zie ik dat de prijzen verloot worden onder de mensen met de minste fouten. Nogal logisch dat ik nul fouten had, ik heb jullie boek immers al. Ik ben uiteraard toch heel blij met de prijs omdat ik nu twee exemplaren heb die ik kan uitlenen aan paardenvrienden die nog niet zo ver staan met het natuurlijke. Maar toch mis je zo je doel lijkt mij. Zou het niet logischer zijn de prijzen te verloten onder alle deelnemers, onafhankelijk van hun score? Dan hebben mensen van buitenaf meer reden om mee te doen met de prijsvraag:
1) Zien hoeveel ze al weten en welke score ze kunnen halen
2) Kans op een prijs (evenveel kans als iemand anders)

Je probeert immer juist mensen te bereiken die het tegenovergestelde zijn van mij (= nog nooit eerder van paardnatuurlijk gehoord)? Of komt dat vanzelf in orde als iedereen van het forum een keer meegedaan heeft?

In dit kader, hoe kan ik een rechtstreekse link naar de prijsvraag in een e-mail zetten (of in een topic op Bokt, of op de andere nh forums)? Nu maak ik een ingewikkelde omweg via de knop forum, dan nieuws, dan prijsvraag en in de balk bovenaan staat dan: http://www.paardnatuurlijk.nl/forum/index.htm
Volgens mij kom je hiermee gewoon weer op de beginpagina mee uit. Ik ben weinig computerkundig, sorry

Groetjes,
Nathalie

Frans Veldman schreef op donderdag 15 maart 2007, 9:34:



Bedankt, ik zal eens aan het verwijzen gaan.
Ik bedacht zo plots. Zou het een idee zijn om het boek tegen verminderd tarief als kadopakket te kunnen sturen naar iemand waarvan je denkt dat die het wel kan gebruiken? Niet naar de alleswetende springruiter of de starre hoefsmid bedoel ik, maar naar die kennissen met paarden die zich al eens afgevraagd hebben waar ik nu eigenlijk mee bezig ben maar er nog niet het nut van inzien om er zich zelf in te verdiepen?
Offffeuh... (want het moet voor jullie wel betaalbaar blijven) door middel van een soort kadobon? Dat ik in jullie shop een kadobon kan kopen die enkel kan gebruikt worden als korting op het boek. Dat kan een leuk verjaardags-, kerst-, paascadeau zijn voor de kennissen met paarden als ze van jullie een officiele cadeaubonmail krijgen met in de mail al wat mooie foto's en lekkermakers voor het boek, en evt. ook verwijzing naar de prijsvraag om de kennis alvast te testen en de interesse te prikkelen.

Groetjes,
Nathalie

Romy winter schreef op zondag 18 maart 2007, 20:37:


Hoi Romy,

Ik ben gaan kijken en vond het zeer de moeite! Magali Delgado die met het paard waarmee ze ook meedoet aan dressuurwedstrijden op nationaal niveau in Frankrijk zomaar eventjes zonder zadel of hoofdstel (enkel lintje om de hals van haar hengst) heel mooie dingen liet zien! Frederic Pignon die met twee of drie hengsten samen in vrijheid werkt, echt spelen! Het is niet de ultieme perfectie, ik kan ook wel wat minpunten bedenken, maar wat zij kunnen en tonen doen niet veel mensen hun na. Ze lijken ook in vergelijking met andere circusdingen of traditionele paardenhouderij redelijk hun best te doen om paardvriendelijk te werk te gaan, paarden mogen regelmatig op vakantie op de wei, hoeven niet heel de dag in de stal en zo meer.

Groetjes,
Nathalie

Esther schreef op donderdag 22 maart 2007, 9:56:


Maar wat als ik liever geen gras wil omwille van verhoogde gevoeligheid voor laminitis? En nog niet in de mogelijkheid ben om mijn weide zelf wekelijks te eggen zoals Wil? Het stuk weide waar Cesar en Lolita nu op mogen staan (als de fructaanindex niet te hoog staat) is de buitenste drie meter van het weiland(je: 4000m2) ofte de 'Paddock Paradise track' en ze hebben dit nu al mooi kort tot kaal gegeten. Ik verspreid het hooi over dit traject en hoop dat het gras verder zoveel mogelijk kapot gaat. Als daar door niet meer te bemesten minder smakelijk gras gaat groeien of zelfs planten die niet gegeten worden of mos kan ik alleen maar blij zijn toch? Nu is het wel zo dat we plannen de gecomposteerde paardenmest op het middenstuk van de wei uit te rijden, ik weet niet of dat ook de bodemkwaliteit van de buitenste strook mee verandert? Hoe ver 'wandelen' de mineralen en de stikstof? De humus wandelt niet veronderstel ik. Maar die wordt op de buitenste strook eigenlijk juist wel wat bijgevuld door hooiresten en onvolledig weggehaalde mest.
Zie ik iets over het hoofd, maak ik denkfouten? Zeg maar, graag zelfs!

Nathalie

marjolijn schreef op zaterdag 24 maart 2007, 17:52:


Je hebt gelijk. Nu kreeg ik toch een heel nare smaak tijdens het bijlezen, en ik ben hier onderhand al wat gewend. Het is ook de eerste keer dat ik niet op de inhoud maar op de stijl reageer (negeren van ongewenst gedrag vind ik meestal te verkiezen). Help! Hoe moeilijk is het nu om positief te blijven en een ander in zijn waarde te laten? Daar moet je toch niet voor gestudeerd hebben alsjeblief? Overlees je bericht voor je verzendt en stel je voor dat het aan jezelf gericht is, of aan je beste vriend(in) en geschreven door iemand die je niet kent.

Vriendelijke groeten,
Nathalie

Conrad van Pruijssen schreef op zaterdag 24 maart 2007, 20:29:

Bedankt Conrad!

Esther schreef op zaterdag 24 maart 2007, 23:05:


Dat las ik ook al, maar langs de andere kant krijgen ze er veel minder van binnen, nu knabbelen ze de verspreide sprietjes nog een millimeter korter itt. grote happen van centimeters lang gras. Denk ik toch.

OK, das goed om weten. Giftige planten dacht ik dat ze niet uit zichzelf zouden eten, klopt dat dan niet? (JKK is hier nog niet). En met het onkruid hoopte ik natuurlijk een beetje meer diversiteit te hebben, nu zie ik bv. brandnetel opkomen, wat sommigen hier juist opzettelijk zoeken voor hun paard had ik begrepen... Toch beter (bos)maaien dan.

Ze hebben een (houtsnipper-)bak hoor, maar op die track bewegen ze meer, nog meer dan wanneer ik in de bak het hooi over de hoefslag verspreid.

Bedankt, is inderdaad interessant!


Groetjes,
Nathalie

Isabel van der Made schreef op donderdag 22 maart 2007, 23:38:


Bedankt Isabel! Heel nuttig dat je dit nog eens opschrijft. Blijf schrijven AUB!

Ik hoop maar dat ik straks met het veulen met een schone lei kan starten (qua hoeven) en dat ik daarmee wel probleemloze voetjes in huis heb. Recent kwamen hier trouwens een paar berichten voorbij die suggereerden dat slechte hoeven er onderhand ingefokt zijn (of de goede hoeven eruit...), net het tegenovergestelde wat F&I in hun boek schrijven toch? Wat vind jij daar van? Want als Lolita's platte en dunne zolen erfelijk bepaald zijn en niet het gevolg van haar hoefijzers wil dat eigenlijk zeggen
1) dat niets haar voeten beter kan krijgen en ik beter weer naar symptoombestrijdende ijzers ga zonder nog jaren aan te modderen
2) dat een veulen van haar ook al erfelijk belast zal zijn met slechte hoeven

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Wil schreef op zaterdag 24 maart 2007, 22:26:

Prachtig inderdaad! Niks te drukte. Zulke dingen zijn al mooi, en als je ze dan kan delen is het eigenlijk nog mooier.

Hier ook een heel positieve stemming: daarnet eventjes een stukje rengalop gedurfd naast het fietspad! Gewoon gaan, samen... Heel grappig ook, toen ik al weer relaxte en Lola terug naar een rustige galop ging kwam mijn man ons weer voorbijgefietst, en Lolita's race-instincten kwamen toch van ergens heel diep naar boven en ze versnelde weer mee!

Zonnige groetjes,
Nathalie

Els Kleverlaan schreef op zondag 25 maart 2007, 14:05:


Hier zit ik ook naar mijn twee jonge poezen te kijken, wat die samen rondrennen, speelvechten, ... als ik dan bedenk dat de nestgenootjes één voor één alleen weggegaan zijn dan stel ik mij voor dat zo'n poesje in z'n eentje nogal wat zal rondcrossen en misschien 'gek' gevonden worden, net zoals zoveel paarden...

Nathalie

Piet schreef op zaterdag 24 maart 2007, 23:34:



Hoi Piet, bedankt voor je antwoord. Dat eggen, dat kan voorlopig nog niet... Mijn man wil onze mooie weide niet vernielen. Hij is er nu nog niet klaar voor om het gras waar hij vorig jaar zo voor gewerkt heeft nu maar om te ploegen. Vorig jaar bodemstalen, mestadvies, als er stukjes te veel te lijden hadden van de paarden werden ze afgezet, bijgezaaid, schapen erop in de winter... Toch is dat gras de enige verklaring die ik heb voor de slechte kwaliteit voeten met gevoeligheid en pulsaties (wat allemaal ook verbetert met fructaanarm dieet) Het is nog even aanpassen voor mijn liefste om tot het besef te komen dat we paarden houden, en geen gras.
Nu, mijn voorbeeld is eigenlijk deze track: http://www.thenaturalhoof.homestead.com/PaddockParadise.html
Daar is ook niet geegd en stelt het fructaangevoelige paard het toch zeer goed. In de 'Planete Cheval au Naturel' van jan-feb 2007 stond ook een artikel van een anti-laminitis-track en daar was ook nog gras, alleen minder/korter gras, en samen met toegenomen beweging door hooi te verspreiden is dat kennelijk ook goed voor de laminietjes en te dikke paarden ginds.

Groetjes,
Nathalie