eddy DRUPPEL schreef op maandag 26 februari 2007, 10:53:


Ik denk dat je nooit genoeg theoretische kennis kunt hebben.
Iets uitvoeren in de praktijk is alleen maar mogelijk wanneer het een overdachte theoretische ondergrond heeft. Anders wordt het vergelijkbaar met een bedrijf zonder boekhouder. We doen maar wat.
Zelfs theorie die op dit moment niet toepasbaar lijkt kan toch tot gevolg hebben dat er praktisch een bepaalde weg ingeslagen wordt, in het denken over en omgaan met onze paarden.
Denk maar aan nu bekende zaken als, ijzerloos, spoor, zweep, bit en boomloos.
Als daar niet, soms oeverloos, over geschreven was hadden we misschien blijven geloven dat zonder deze dingen je in de praktijk niet kunt werken, omdat niemand geprobeerd had de theorie in praktijk om te zetten.
Mijn hele manier van werken, met o.a de clikkertraining, heeft een wetenschappelijk onderbouwde theorie. Nog sterker: het is door wetenschappers bedacht en wat blijkt? Het werkt in de praktijk
Alle methodes hebben een theoretische onderbouwing.
Gezien je moeilijk met paard en al hier over het scherm kunt hobbelen is het naar mijn mening juist de functie van een (vrij unieke) site als deze om nieuwe theorie uit de rest van de nadenkende wereld te verzamelen en te bespreken. Stel je voor dat we plotseling echt ontdekken waar vriend Abraham de mosterd haalt .

Piet

Ik heb jouw reactie even hier neergezet Egon.

"Waar ik moeite mee heb is 'bijdrage in de lopende discussie: wel of geen onderhoud'. Ik heb nergens de indruk gehad dat deze discussie omtrent ZELFREGULEREND onderhoud advocaat speelde voor verwaarlozing in blijkbaar volkomen inadequate omstandigheden"

Ik beweer zeker niet en wil ook nergens zeggen dat zelfregulerend onderhoud een vorm van verwaarlozing is. Integendeel! Ik denk veel eerder dat het DE vorm van onderhoud is.
Ik wilde de onderkant van "zelfregulerend" onderhoud tonen. Een hoef die ontstaat wanneer wij er niet voor gezorgd hebben dat er een adequate mogelijkheid tot natuurlijke slijtage is, inclusief alle andere maatregelen die we moeten nemen om gezonde hoeven te kweken aan een paard.
Ik kan niet zien aan de gefotografeerde hoef of dit een stalpaard was, ofdat hij hele dagen in een wei gelopen heeft, kortom waarom het dier wat er ooit aan vast zat zulke voeten kreeg.
Ik heb wel driftige vermoedens, een daarvan is onvoldoende onderhoud door onjuiste omstandigheden.
Maar wat als die omstandigheden neerkomen op 24/7 weidegang?

Piet

Spirithorses schreef op maandag 26 februari 2007, 11:25:


Ik heb er niet zo verschrikkelijk veel moeite mee Pien. Het is een gegeven. Gelijkwaardigheid geven is een reactie op onderdrukking.
Het is nu eenmaal de tijdgeest en veel mensen nemen vanuit de zelfde gedachte een paard, zoals ze een hond nemen. Gezellig! en oh zo lief.
Dat het bij een hond niet werkt is geen voldoende reden om te beseffen dat het bij een paard net zo min werkt, omdat er in mijn ogen nooit gelijkwaardigheid is.
Komt nog bij dat die mensen ook (heel erg vaak terecht) niet meer naar een manege willen, omdat ze nu eenmaal hun paard niet meer als een machine wensen te zien, maar als een huisvriend.

Ik geloof dat juist mensen juist dan heel erg open staan voor informatie, zolang die maar aansluit, of in ieder geval hun "paardbeleving" serieus neemt.
Werk aan de winkel dus voor instructeurs met nieuwe moderne paardomgangsvormen.

Piet

e m kraak schreef op maandag 26 februari 2007, 15:40:


Wat mij betreft wel ja
Ja, maar heb je in Nederland een aantoonbaar en werkbaar beter alternatief dan?


Ja, daar zijn alleen maar menselijke emoties en belangen tegen in te brengen.
Het was niet voor niks dat al in de Romeinse tijd een paard met harde hoeven meer opbracht dan met slechte.

Piet

Anna van Rheeden schreef op dinsdag 27 februari 2007, 3:18:


Dit is vaker te zien Anna, er zijn in het verleden al meer mensen geweest die hier over geschreven hebben.
De voet verzamelt klompjes zand of modder en dat geeft een nog pijnlijke druk. Zoals je schrijft, is het weg zodra je de voet leeghaalt.
Het is iets van voorbijgaande aard.
Bij onze eigen paarden heb ik het van dichtbij gezien, bij de 2 jaar geleden hoefbevangen Carlos. Zijn zolen gingen van bol naar hol en juist toen ik dacht dat ik de strijd gewonnen had, liep hij soms ineens heel kreupel, altijd door de druk van een verzameling zand onder de voeten.
Misschien is dit ook bij Pasterza aan de hand, maar zij schreef niks over zand of modder.
Piet

maes vero schreef op maandag 26 februari 2007, 22:38:


Ik heb dit bericht nu al een paar keer overgelezen, maar ik heb eigenlijk geen idee waarop je nu antwoord geeft of wat nu precies je punt is Vero. Ook als ik op RE druk kom ik er niet uit.
Het is handiger om niet ale voorgaande berichten weg te knippen, zodat iedereen kan zien waar je antwoord op geeft

Piet

maes vero schreef op maandag 26 februari 2007, 22:11:



Als je nu voor jezelf beseft dat je schoenen niet goed zijn, waarom dringt dan niet tot je door, bij alles wat je geprobeerd hebt, dat er voor je paard ook tig merken schoenen zijn, buiten de Old Mac's die niet bevielen?


Darco heeft ongelooflijk slechte voeten, maar je bedoelt denk ik, dat ze er niet slecht uit zien.
Een paard moet simpelweg geen pijn hebben bij het lopen, zelfs eigenlijk niet bij een omschakelperiode.


Een paard 2 jaar laten lopen met pijn vind ik grenzen aan mishandeling. Pijn moet je voorkomen.
In mijn ogen ben je dan veel te laat. Je had dan allang de juiste schoenen met of zonder daarin passende pads moeten hebben. Die zijn ervoor gemaakt.
Geven zelfs schoenen, die druk en schokken nog veel meer reduceren dan blote voeten, geen oplossing dan dien je te beseffen dat de inwendige voet zo vernield is dat je grenzen moet stellen aan hetgeen je nog kan met zo'n paard.
Dan is het het paard wat telt.
Het is symptoom bestrijding door er maar weer ijzers onder te slaan, terwijl je genoeg kennis hebt om te kunnen weten dat de toestand in de voet alleen nog maar meer verergerd.
Die ijzers geven je dan de kans je paard iets te vragen wat hij van nature niet meer kan leveren. Dit is nou net waarom men, toen men niet beter wist, begonnen is met ijzers onder voeten te slaan.

Piet

Coulash schreef op dinsdag 27 februari 2007, 9:03:


http://cvm.msu.edu/news/press/0302b.htm
Er is heel wat info, deze is weliswaar van 2002, maar vrij duidelijk vind ik.
Piet

Coulash schreef op dinsdag 27 februari 2007, 10:16:

http://www.rickrichards.com/chakras/Chakras1c.html
Lang leve google!

Piet schreef op dinsdag 27 februari 2007, 9:49:


Om toch nog even een andere mogelijkheid te opperen ipv het lopen op bv asfalt, heb ik even dit bericht van Phil Morarre hier neergezet.
Het gaat over fijn rond grind, zo'n 7,5 cm dik. Het zorgt voor een soort massage van de voet , verdeelt de druk en geeft geen puntbelasting.

For what it's worth, several months ago I put pea gravel (about 3
inches deep) on top of 4 inches of road base in all the areas around
my barn that are well traveled and were a muddy mess in previous
years. I am absolutely delighted with the results. No more mud,
easy poop pick up, the horses seem to love it (they also seem to
enjoy peeing on it) and as a bonus their feet have never looked
better. All 4 horses have gained more natural concavity and their
feet look the best they ever have. It's also looking like I can
go a week or two longer between trims as well. I put rubber mats on
top of the pea gravel in the run-ins to discourage peeing in there,
that's working nicely, too.

Peter Donck schreef op dinsdag 27 februari 2007, 11:26:


ok pea gravel is klein rond grind, fijn is nog kleiner, maarre 7,5 cm... zeg ik toch?

Huertecilla schreef op dinsdag 27 februari 2007, 16:38:


het eerste gedeelte is een onzinnige vergelijking, het middelste voegt niks nieuws toe en het laatste is niet anders dan wat ik zeg.
De groeten Meneer HC

Catie schreef op dinsdag 27 februari 2007, 17:08:


Ik vind het wel leuk (is het niet natuurlijk , begrijp me niet verkeerd) omdat voor het overgrote deel van Nederland Natuurlijk Bekappen De sekte is als het om blootsvoetse paarden gaat.
Mijn opinie is dat ik me er goed in kon vinden als Strasser zegt "Dit paard heeft zulke voetproblemen, daar moet als eerste, nu, iets aan gedaan worden. Het paard wordt naar een kliniek getransporteerd , wordt bekapt , staat op rubber matten, tot dat het beter gaat.
Zo zijn er in de loop der jaren duizenden dieren gered.
We hebben in de begin jaren van Strasser met Natuurlijk Bekappen,- Ramey komt natuurlijk heel dicht in de buurt- nooit kunnen laten zien dat het volgens onze manier ook kan, gewoon omdat Strasser de eerste was die aan de weg timmerde.
Ik denk dat op die manier blijven werken een fout is,
Als je een snee in je vinger hebt, doe je er een ontsmettingsmiddel op en laat de natuur zijn werk doen. M.a.w. je schept de mogelijkheden voor een natuurlijke genezing, je maakt niet elke keer weer bij het vernieuwen van de pleister het sneetje schoon tot op het bot.
Ik geloof dus, als je gebruik wilt maken van de Strasser gedachte , dat het kan werken om snel grote problemen met voeten aan te pakken, totdat deze opgelost zijn, maar dat er daarna op een minder streng regime overgeschakeld moet worden om het zelfgenezend vermogen van de voet een kans te geven.
Ik denk ook dat veel mensen dat doen, er zijn ook steeds minder Strasseraars die nog erkend zijn door Dr Strasser zelf. In Nederland twee, in Belgie geen meer. Allemaal omdat er afgeweken wordt van "het ware pad"
Toch een teken aan de wand?
Ik weet echt niet hoe ik je kan helpen met je vriendinnen Caatje, maar misschien helpt agree to disagree?

Piet

Margot van Lare schreef op dinsdag 27 februari 2007, 19:10:

Ik ken er van naam 2 in Nederland en 1 die wel in Nederland woont maar in Duitsland werkt?
Natuurlijk is het een enorme verbetering en ik ben ervan ovdertuigd dat er duizenden paarden zijn die al jaren prima op gestrasserde voeten lopen. Ik geloof zelf niet dat het de beste manier is, maar dat is van minder belang toch?

Piet