e m kraak schreef op donderdag 22 februari 2007, 16:18:


Wát een onzin!!!!
Alsof een ruin geen paard meer is.
Ik kan me er in Wils geval heel veel bij voorstellen, zelfs Conrad schijnt moeite met Catcher te hebben (?). Catcher is een tijd van Wil weggeweest en er is in die tijd niet met hem gewerkt en mij lijkt het alsof hij behoorlijk losgeslagen geraakt is. Soms is het héél moeilijk daardoorheen te komen hoor
En veiligheid is ook belangrijker in dit geval.
Ik snap Wils beslissing in dit geval en onder deze omstandigheden heel goed!!!!

Pien

Cedric Coucke schreef op donderdag 22 februari 2007, 20:07:


Hoe meer Jack en ik bezig zijn met Natuurlijk Bekappen; hoe meer wij erachter komen dat Natuurlijk bekappen een maatpak is, en het succes afhankelijk van de levensomstandigheden, soorten ondergrond, gevraagde inspanning en (ijzer)verleden van het paard.
Onze manier van bekappen is puur op de praktijk gericht, hoe een paard loopt/beweegt gebruiken wij als richtlijn voor de bekapping.
Wat wij in de praktijk, dus vanuit ervaring, geleerd hebben is dat een paard dat veel op harde ondergrond leeft een andere bekapping nodig heeft dan een paard dat voornamelijk op zachte ondergrond leeft.

Lezen en twijfel, Cedric, is theorie. Kun je een voorbeeld geven van een praktijkgeval waarin je aan jezelf gemerkt hebt dat je twijfelde of je op de juiste manier bezig was? Waarin lopen jouw bekap-ervaringen en theoretische kennis dan uiteen?

Groet, Pien

Peter Donck schreef :

Ik ben het met je eens, Peter (hebben we het vaak genoeg over).

Wij komen er meer en meer achter dat je niet teveel moet punniken, dat je een gezond en goed lopend paard de kans en de tijd moet geven om zijn eigen hoefvorm te ontwikkelen en soms is dat nou eenmaal niet geheel volgens het 'standaard model' en al helemaal niet meer elke 2 á 3 weken, die norm hebben wij in elk geval al losgelaten. Wij bekappen onze eigen paarden nu pas wanneer het nodig is, al zorgen wij natuurlijk dat het nooit zover komt dat paarden moeilijk gaan lopen.
Soms, in geval van slechte hoeven, moet je natuurlijk wél preventief en frequent bekappen, al is het alleen al om een hoef gezond te maken.
De manier waarop paarden gehouden worden vinden Jack en ik op het moment belangrijker dan de discussie over een paar mm teveel aan hiel of hoefwand.

Groet, Pien

Wil schreef op donderdag 22 februari 2007, 21:17:


Persoonlijk denk ik wel dat wanneer je een jonge hengst in een gemengde groep laat opgroeien dat toch het allerbeste opvoedend zou werken. Als ik zie hoe Spirit door de groep; merries, Winner én de ruinen wordt opgevoed, daar kan ik niet aan tippen, daar hebben wij alleen maar voordeel bij want het maakt onze menselijke opvoeding een stúk makkelijker.
Spirit heeft geen spatjes, geen zogenaamd dominant gedrag, zal niet brullen, opkrullen, ongevraagd op een merrie springen, ons opzij duwen of over onsheen lopen. Tuurlijk is onze opvoeding daar ook verantwoordelijk voor, ik ben immers vanaf dag één begonnen met opvoeden, en eigenlijk nog wel strenger omdat ik wist en wilde dat hij hengst zou blijven. Maar ik zie tevens heel goed hoe de groep hem indamt als ie teveel praatjes krijgt, zich iets té duidelijk manifesteert etc.
Ik denk dat wanneer je een jonge hengst in handen krijgt die deze opvoeding niet heeft mogen meemaken, dat het een stúk zwaarder wordt hoor. Tja, niet iedere jonge hengst heeft deze kans, dat besef ik maar al tegoed. Zolang mensen bang blijven en de hengst het stigma 'gevaarlijk' is er nog heel wat werk aan de winkel om mensen van het tegendeel te overtuigen.

Pien

Wil schreef :

Tot z'n hoeveelste is Catcher bij jou geweest, Wil, en op welke leeftijd heb je hem weer teruggehaald?

Simon Lingbeek schreef :

Ik kan niet anders dan Simon hierin volmondig gelijk geven !
Jack en ik zien het net zo.
Pien