Christel Provaas schreef op maandag 19 februari 2007, 14:24:


De goeien en de slechten ?
hahaha

Iedereen noemt hen zoals ze willen he, we weten wel wie we bedoelen

Ps: wij zijn de goeien!

Gisteren hebben Nele, ik en Una weer leuke en leerrijke dingen gedaan.

We zouden meteen starten het hoofdstelprobleem proberen op te lossen.
Mijn vooropstelling: clickeren op

1) neus in halster steken
2) neus in hoofdstel steken + durven manipuleren van hoofdstel (lekker in bijten)
3) bit aannemen vanuit mijn hand
4) hoofd laag houden
5) trainen op duur van hoofd laag
6) cue verbinden aan hoofd laag, nl hand op manenkam, en liefst tussen de oren
7) trainen op halster over oren doen (met cue hoofd laag, gevolgd door zelf neus in halster steken)
8) trainen op hoofdstel aandoen (met cue hoofd laag, gevolgd door neus in hoofdstel, gevolgd door zelf bit aannemen vanuit hand, gevolgd door hoofdstel over oren doen)
--> dus maw alle apart getrainde stukjes verbinden tot één geheel

Wat hebben we bereikt:
1) neus in halster: Una bleef in het begin Nele's hand targetten, en dan steeds linker en rechterhand, tot Una bij toevaligheid haar neus dieper in halster stak. Operante Cond legde ik Nele uit. Uiteindelijk ging dit vrij goed. Timing van Nele is enorm verbeterd (ze heeft geoefend, dat was duidelijk!) Enige opmerking was dat Nele soms bridgte voor 1cm in het halster en de andere keer pas voor 10 cm. Dus bleef Una in de zone 1cm - 10cm hangen. Dan heb ik het even overgenomen en pas gecklickt als Una exact meer dan 10cm in het halster ging. Dan opeens: ping!
Dit alles hebben we uiteraard in vrijheid (zonder leidtouw) in de piste gedaan.
De eerste minuten dat Una losgelaten werd in de piste, heeft ze rondgecrossed. Amai dat paard hefet energei en mooie ruime gangen! (ijzerloos! )
Tijdens het clickeren: Una liep af en toe eens weg maar kwam gauw terug, de laatste keer zelfs in een drafje, en hups het hoofd in het halster
Springruiters kwamen er aan dus we moesten de piste uit.
Succes nummer 1
2) buiten de piste gaan staan. Neus in hoofdstel steken + mogen bijten (afzonderlijk getraind uiteraard). Ging even goed als bij het halster. Geen schrik van hoofdstel op zich.
3) aannemen van het bit:
gezien geen tijd meer (Una was het beu na 2 uur ) hebben we hier op niet meer getraind
4) hoofd laag: ging super! Na drie keer bridgen wist Una wat ze moest doen; nog eens: Una is een heel slim paardje en legt heel snel verbanden prikkel-respons. Dus consequent clickeren is heel erg belangrijk, want Una geraakt het verband dus ook weer snel kwijt door een nieuwe te leggen 'die niet zo bedoeld is'
5) trainen op duur hoofd laag effe uitgesteld wegens tijdgebrek
6) cue: hand op manenkam = hoofd laag
Ook dit kende Una al n paar keer! Ik mocht zelf hand tussen haar oren leggen!
Toen nele het overnam begon una weer hoofd omhoog te gooien en opzij. Ik merkte dat nele de neiging had om Una naar zich toe te trekken. Maar haar advies gegeven dat even niet te odne: we trainen hoofd omlaag, niet hoofd omlaag én mooi voor zich uit (dat is voor later )
7) trainen met halster over oren: blijkbaar is het geen probleem om halster af te doen, zolang het niet over de oren hoeft. Aantrekken is moeilijker, en zeker als het over de oren moet, even onmogelijk dan bij het hoofdstel.
Hierop dus ook niet meer kunnen trainen, en tot een geheel (8) of de oplossing van het hoodstelprobleem al helemaal niet

Ik heb Nele verteld dat de angst rond de oren, hoofd, zo enorm diep zit dat het nog lang zal duren vooraleer dit opgelost geraakt.

O ja wat ik ook nog gedaan heb: ik zag dat Nele eerst heel lief de neus aaide van Una, en haar kaakjes, vooraleer de poging van het hoofdstel aandoen te starten.
Maar Una heeft deze aankondiging "nu komt hoofdstel" al lang begrepen dus ik heb Nele gewaarschuwd dat Una dit aaien binnenkort ook niet leuk meer zal vinden.
Prikkel aaien wordt gevolgd door alle handelingen oom hoofdstel aan te doen

Het is een diep ingeworteld probleem dat stilletjesaan meer en meer verbonden werd aan cue's met de response van Una tot gevolg (hoofd omhoog en opzij)

Dus die prikkel aaien moet weer losgemaakt worden van de volgende handeling: hoofdstelpoging.

Dus ikke: aaien aaien aaien met hoofdstel in linkerhand, alsof ik het zou aandoen, maar ik deed het niet! eerste keer: hoofd in de lucht, andere keren ging het beter en beter en liet Una dit toe zonder enige onrust.

We hebben nog veel werk maar ik zie een lichtpuntje in de verte

Nog leuk nieuws van nele: Una vertrouwt Nele al veel meer in haar rechteroog en zelf het leiden gaat al heel goed!
Nele vindt het clickeren, net als una!, heel leuk om te doen, en vindt zelf al spelletjes uit (zoals met die borstel, vertel eens Nele! )
Una is sinds vorige keer alweer veel veranderd: oortjes bijna hele tijd mooi naar voren en likken en kauwen van rust en kalmte!
Una en Nele worden dikke maatjes das duidelijk!
Maar het hoofdstelprobleem, dat zal nog enkele bezoekjes duren denk ik.

Weet je wat ik zelf geleerd heb? dat ik niet kan clickeren en babbelen tegelijkertijd... niettegenstaande vrouwen wel paar dingen tegelijk zouden kunnen doen..
Dus ik heb mezelf paar keer tot zwijgen opgelegd!

Feedback welkom en tips of advies of andere mogelijkheden die jullie zien?

Ter achtergrondinfo: het bit is absoluut geen trigger! Het zijn echt de oren en het hoofd errond waar een trauma zit.

una schreef op dinsdag 20 februari 2007, 12:46:

Een denderend applaus!
Heb je heel goed opgelost op die manier!
Wat ik deze lieve lezers nog niet verteld heb: toen ik gisteren de auto parkeerde op de parking hoorde ik ergens ver weg een enthousiaste 'goeedzooo", ergens achter de grote poort, vermoedelijk kwam het uit de piste (binnenbak voor de nederlanders )
En hoe dichter ik kwam hoe zeker ik het was: dat is Nele!
Effe stiekem staan loeren naar Nele en Una en het was voorbeeldig mooi.
Tot ik me liet zien en Nele zei: "zie je, ik loop aan haar rechterkant"
en ja!! inderdaad! Nele heeft dat probleem ZELF zo danig goed opgelost met de borstel dat Nele rechts van Una liep, zonder enig signaal van angst of onrust! Zo goed, dat ik het eerst niet eens opmerkte dat ze rechts liep van Una!
Vandaar: denderend applaus voor jou!
Doe zo verder; je hebt het beet!

O ja, en hoe was de eerste wandeling met Una of gaan jullie deze namiddag?

Nick Altena schreef op dinsdag 20 februari 2007, 19:02:


Tja, dat ligt niet aan mij ook niet aan nele, maar het Una die kiest hoelang ze wilt meewerken en bijleren. We 'verplichten' haar tot niets, ze kan steeds weglopen. En dat we veel achter mekaar doen, ligt ook aan Una, ze leert gewoon zo snel dus de overgang naar nieuwe dingen gaat sneller he. We volgen haar tempo.


Ja, een week tussen clickertrainingen, is voldoende.


Bij consequent bridgen en perfecte timing lijkt het me niet mogelijk dat je paard in de war geraakt door te veel achter of zelfs door elkaar te vragen. Zelf al zou ik bv drie dingen door mekaar vragen, maar ik bridge enkel de goede prikkel-response's dan zal Una die ook zo onthouden, daar ligt een eventuele verwarring niet.
Ben er van overtuigd dat die ligt bij het fout bridgen (bridge voor een foute response op prikkel).

Una heeft panische angst voor het anadoen van hoofdstel. Misschien heeft ze wel angst voor het hoofdstel op zich? en hoe kan je een paard laten kennismaken voor een angstig voorwerp? Door het hem aan te bieden en vragen te targetten en het paard de ruimte te geven om het voorwerp effe te testen: ruiken, naar kijken, benaderen en weer terugtrekken, maar ook in bijten. Ik bridgte dan ook op het bijten omdat ik dan zeker wist dat Una geen schrik heeft van het hoodstel an sich. En hoe meer triggers uitgeschakeld worden, hoe ontspannender het paard te trainen is.

Wat denk je van mijn toelichting?

Nick Altena schreef op dinsdag 20 februari 2007, 20:52:


begrijp je vraag niet, licht eens toe aub


Omdat Una nu nog in stal staat is het heel duidelijk voor una wanneer het gedaan is met clickeren: als ze terug naar der stal gaat.
Bij Queenie is dat "gedaaaan" gevolgd door een berg wortels die ze mag hebben.


Waarom is het verkeerd door te gaan met clickeren zolang je paard het leuk vindt en geen enkel teken vertoont van verwarring, frustraties, of wat dan ook?


het is eigenlijk zo:
1) het paard loopt weg: ik ga er van uit dat of het paard effe alle indrukken moet verwerken, of de oef te moeilijk is.
dus: dan laat ik paard even lopen, of ik ga stapje terug
2) het paard loopt steeds vaker weg, ook als we stapje terugkeren
dus: paard haakt af, ik stop maar vraag nog een laatste àndere oefening
of ik breng variatie in het spel en vraag een geheel andere oefening en we gaan door


Dat doe ik niet, heb je verkeerd gelezen. Ik heb je uitgelegd dat ook al ZOU ik de dingen door elkaar gaan vragen mits correcte en consequent bridgen, dat het paard het de juiste response bij de juiste prikkel kan brengen.


Bedoel je geheel stoppen met clickeren als het goed gaat, of stoppen met dié oefening te trainen? Niet mee eens dan: ik vind niet dat als Una bv na drie keer bridgen (1minuut?) snapt dat haar hoofd omlaag moet als ik mijn hand op haar manenkam leg, dat ik moet stoppen. Neen, dan ga ik verder, trainen op duur bv.


Waarom stoppen na 1u als una er nog plezier in heeft en er anders geen aanwijzingen zijn op verveling , verwarring, enz, zoals ik eerder schreef?
Als het paard zich nou eenmaal zo lang kan en wilt concentreren, en het loopt zoals het moét, waar zie jij dan een probleem?

Ik clicker zelf thuis met Queenie elke dag in kleine dingen, die op dn duur automatisch gaan, zonder ik besef "ik ben aan het clickeren". Bv bij het voederen vraag ik Queenie achteruit te gaan als ze in de weg staat. doet ze dat, dan volgt een click. Das 3 minuten per dag Maar een keer in de week speel ik een uur lang met Queenie in de wei. Diverse spelletjes na mekaar, en vaak ben IK het die het beu ben, niet Queenie hoor, die hinnikt nog als ik na een uur terug buitenkom, of daagt me uit om te komen spelen door op een bal te trappen en me dan aan te kijken, voetje omhoog, enz.


Op een dag van 24u, waar Una bijna altijd op stal staat (voor de gevoelige kijkers: Una staat daar eventjes, tot de stal en wei af is en ze bij Nele naar huis kan), is alle dagen even clickeren geen mentale inbreuk, denk je niet?


Una heeft minder tijd nodig dan Queenie om die indrukken te verwerken.
Het "tempo van het paard volgen", is dat niet net zo heilig als "de zool volgen"? Voor mij wel. Ik zet niet graag regeltjes op papier over hoe lang je iets kan doen, of waar of wanneer, enz. Ik kijk liever naar de situatie, naar hoe het gaat, naar signalen die het paard zendt, enz.
Tenzij wetenschappelijk me kan overtuigen dat een het een mentale inbreuk is op het paard.


Ja akkoord, feit dat het paard hét steeds kwijt geraakte moet er een manier zijn om het paard weer "aan te haken". Rust kan een manier zijn. Maar bij Una was er *geen sprake van iéts kwijtgeraken*.

Jij noemt het vele verschillende dingen. Ik noem het twee verschillende dingen maar vele kleine stapjes. Maar er is helemaal geen sprake van iets kwijtgeraken! Nog eens... Una heeft geen enkele keer de verkeerde respons gegeven op een prikkel. Ze geraakte niets kwijt. Ik hoop dat je dit gewoon verkeerd verstaan hebt, of verkeerd gelezen?


oke, geef eens eens voorbeeld van waar ik Una iets anders ben gaan aanleren, terwijl ze het eerste aangeleerde nog niet onder de knie had.
Niet te vinden he, je hebt ergens tussen de lijnen iets gelezen denk ik.

Ik kan niet knippen of iets deleten want dan verdwijnt de volledige tekst. Doe het dus zo maar dan:

Nick:
Paarden waarmee eerst met dwang is gewerkt en daarna op deze manier vinden dit vele malen leuker...zoveel leuker dat stoppen niet leuk meer is....

Eva:
Dus? Vroeger stoppen?

Eva: Waarom is het verkeerd door te gaan met clickeren zolang je
paard het leuk vindt en geen enkel teken vertoont van
verwarring, frustraties, of wat dan ook?

Nick: Zie hieronder je eigen antwoord.

Eva: het is eigenlijk zo:
1) het paard loopt weg: ik ga er van uit dat of het paard effe alle indrukken moet verwerken, of de oef te moeilijk is.
dus: dan laat ik paard even lopen, of ik ga stapje terug
2) het paard loopt steeds vaker weg, ook als we stapje
terugkeren
dus: paard haakt af, ik stop maar vraag nog een laatste
àndere oefening

Nick: Hier is de echte leerintresse van je paard dus al verdwenen...nmm.
Er zit weinig animo meer in om door te gaan met andere woorden... en als er geen animo is , is dat nmm. ook niet de beste leerperiode....

Eva: Neen daar heb je gelijk in, vandaar dat ik ook zeg dat ik STOP maar wel een laatste leuke andere oefening vraag om het leuk af te sluiten.

Eva: Waarom stoppen na 1u als una er nog plezier in heeft en er
anders geen aanwijzingen zijn op verveling , verwarring, enz,
zoals ik eerder schreef?
Als het paard zich nou eenmaal zo lang kan en wilt
concentreren, en het loopt zoals het moét, waar zie jij dan een
probleem?

Nick: IK vind 4 uur trainen zoals in een van je eerste berichten... en nu 2 uur in je laatste bericht.... wel erg lang , zeker voor een paard dat deze manier van communiceren niet gewend is en gezien de > NMM < enorme "waslijst" van verschillende zaken waaraan gewerkt is.

Eva: JIJ vindt dat, inderdaad. Maar baseer jij je op ervaring dat een paard dat nog steeds plezier heeft en de responsen nog steeds correct geeft op elke prikkel, niet meer leert, onthoud, of wat is het gevolg volgens jou bij een paard zo lang te trainen? Nog een voorbeeldje: wat doe je als je gaat wandelen met je paard? Dan ga je gedurende die wandeling hulpen geven, ja toch? Dan antwoordt het paard op die hulpen, of cue’s, dmv een response. Prikkel-response; net als bij CT. Waar ligt hier het verschil?

Nick: Om het overzichtelijker te houden heb ik eens op een rijtje gezet wat ik zo onthouden heb waarmee je bezig bent geweest in slechts 2 bezoekjes ?
Ik zal er nog best vergeten zijn maar wordt een dagje ouder he...
Er is getraind op :
Het principe clickeren...voor zowel paard als dame.
1: Daaronder versta ik de basis zaken als handtargetten (een uur lang ge-oefend zoals je beschreef) en
2: beleefdheids normen als stapje achteruit alvoor het een beloning krijgt.

Eva: we hebben een uur in de stal gestaan, waarbij Una slechts 20 minuten bij ons gekomen is. Voor de rest stond ze in een hoekje alle contact met dé mens te vermijden

3: Stal uit krijgen zonder protest.

Eva: ehh ja natuurlijk; ik sleur haar der niet uit he. Dit gaat over omgang met, of benaderen van het paard. Als je elke handeling die we doen tov paard als een nieuwe oefening gaat zien,dan hebben we er wel duust gedaan hoor: anders kijken naar Una, anders touw in handen nemen, anders de staldeur openen, anders praten, haar voorbij de hengst laten lopen, voorbij die enge mensen, haar vragen niet meer te eten, haar hoefjes eens opnemen, haar met een andere borstel poetsen, haar laten ruiken aan filmcamera, etc

4: het achter je blijven laten lopen zodat je niet meegesleurd wordt.
5: het halthouden terwijl je er voor staat .
6: Het volgen terwijl er vanalles gebeurde buiten.
Eva: ja, dit heeft allemaal te maken met afspraken maken en leiden van het paard.
Als Una leert achter me te blijven, zal ze ook halthouden als ik stop en volgen niettegenstaande externe prikkels. Dit is geen mentale afbreuk aan het paard Nick, maar een duidelijke afspraak: mij loop je niet voorbij.

7: het "van oog veranderen spelletje" zoals je het noemde vanwegen haar rechterkant.

Eva: is een oefening op wijken voor druk van het leidtouw. Niet veel concentratie voor nodig, alleen wijken voor druk dus.

8: het probleem vastzetten oplossen
Eva: er is geen probleem met vastzetten. Una wou blijven volgen, hetgeen ze net gewend was te doen en was verrast plots vast te staan (mijn fout, ik had het “leiden” niet duidelijk afgerond en haar niet verteld dat ze nu vast staat en dat ze daar moest blijven).

9: Het laten aanraken van een eng voorwerp.
Eva: een keer gevraagd en gekregen. Einde.

10: Hoofd laag
Eva: drie keer vragen. einde

11: Hoofd aanraken op plaatsen waar het niet leuk is/was
Eva: toen was het wel leuk

12: Hoofd in een hoofdstel laten doen.
13: Hoofd dieper in hoofdstel houden.
Eva: 12 en 13 samen: vijf keer en gedaan.

14: Aannemen van bit.
Eva: niet getraind

15: Kriebelen niet in verband brengen met het hoofdstel.
Eva: vijf keer, einde.

16: Hoofd laag door hand op de manen te leggen (cue eraan verbinden)
Eva: vijf keer, einde

17: Het laten bijten (afzonderlijk geleerd zoals je omschreef...) in hoofdstel (neem ik maar aan)
Eva: zelfde als 9.

18: Trainen met halster over haar oren.
Eva: niet getraind

19: Trainen van "hoofdstelpoging" zoals je het noemt waarbij je alleen kriebelt zonder opvolgen van meteen het halster/hoofdstel om doen
Eva: zelfde als 15.

20: Hoofd aan de rechterkant benaderen
Eva: gebeurt àltijd, alleen nu met aandacht voor de reactie van Una

21: Rechts het paard geleiden
Eva: getraind tijdens 4, 5 en 6; niet apart

22: Het niet al te hard de stal weer inscheuren ???
Eva: niet op getraind, alleen vastgesteld

Nick: Gezien de waslijst die ik me zo kan herinneren en de angsten die dit dier moet "overwinnen" vind ik dit een enorme belasting in slechts een paar uur.

Eva: het vraagt concentratie. Is dat belasting van het mentale vermogen? Is belasting niet als het paard zich dan niet meer kàn concentreren? En is dit laatste dan niet af te leiden uit een verkeerde respons op prikkel? Dus ga ik er van uit: goede respons op prikkel, is geen belasting. Zou een paard, dat in de stal eten heeft liggen, en in vrijheid naast ons staat, bij ons blijven spelen indien deze een belasting ondervindt, of het spelen (trainen) niet meer wilt?

Nick: Dan hoop ik maar dat intussen de rest van de tijd, dus op stal, de andere aanwezige 2beners het paard met rust laten en niet in een nog grotere verwarring

Eva: Nog grotere verwarring? Excuseer Nick, er is helemaal geen verwarring!

Nick: brengen door weer te meppen of anderzins met dwang te werken om iets voor elkaar te krijgen.

Eva: er komt maar een andere tweebener aan Una, en dat is Nele en zij gebruikt geen dwang of meppen! Zij heeft geleerd het paard te belonen voor het goede gedrag en niet het andere gedrag te straffen.

Eva: Una heeft minder tijd nodig dan Queenie om die indrukken te
verwerken.

Nick: Ik zou graag weten hoe jij dit ziet... want dat indrukken kunnen verwerken vind IK dus niet te zien aan een paard... dat gebeurd in tijden van niks doen.

Eva: klopt, in tijden van niets doen verwerkt het paard de indrukken. Indrukken verwerken = een plaats geven, of iets uit leren. Hoe sneller men leert, hoe sneller alles een plaats of begrip krijgt, hoe sneller het paard indrukken verwerkt. Tussen elke bridge is er ook rust of een verwerking; anders zou het paard niets leren ts beide momenten.Dus hoe sneller een paard leert, hoe sneller het de indrukken kan verwerken, niet?

Nick: Zaken accepteren zoals ze zijn vind ik wat anders dan indrukken verwerken.

Eva: het eerste is passief “meemaken” en het andere is actief “er iets aan koppelen”, verband leggen. Correct, ik zie dat verschil ook.

Nick: Meewerken met waar jij als 2 bener mee bezig bent vind ik ook wat anders dan verwerken.Nmm. heeft een traumatisch paard wel een paar dagen nodig om alles te verwerken als er een dusdanige grote omschakeling in communiceren is.

Eva: ik baseer me nu wel op wetensch onderzoek dat aantoont dat een paard sneller geconditioneerd wordt op een prikkel als die zich herhaaldelijk aanbiedt en zonder grote tus

senpauzes. Ik ga er dan ook van uit dat de resterende 22u rust voldoende zijn om alles te overpeinzen en dat dagelijks clickeren geen schade toebrengt. Anders moet je mij maar eens uitleggen wélke schade dit kan toebrengen en geef me enkele voorbeelden daarvan, dan leer ik bij en word ik een betere clickeraar

Eva: Tenzij wetenschappelijk me kan overtuigen dat een het een
mentale inbreuk is op het paard.

Nick: Zal vast onderzocht zijn maar zou zo ff niet weten waar te vinden.

Nick: Dit is wat je schreef...:
Dus consequent clickeren is heel erg belangrijk, want Una geraakt het verband dus ook weer snel kwijt door een nieuwe te leggen 'die niet zo bedoeld is'
Nick. en waar ik dus ook op doelde.

Eva: ok, verkeerd verwoord. Ik had beter geschreven:
Dus consequent clickeren en correcte timing is heel erg belangrijk, want Una zou het verband dus ook weer snel kwijt geraken door een nieuwe te leggen 'die niet zo bedoeld is'.
Maar gezien we consequent gecklickerd hebben met een correcte timing, hebben wij geen “verwarring” veroorzaakt.

Nick: verder lees ik erg vaak na 3 keer kon ze het al...maar niet hoevaak je door bent gegaan.

Eva: ja na drie keer legde ze het verband al. Nu vraag je hoevaak ik ben doorgegaan, Met wat, Nick? Met trainen op dat stuk dat ze na drie keer al kende? Niet meer! Dan doen we een andere oefening, of verfijnen we de huidige oefening (grens verleggen) indien nodig, of trainen op duur, etc. Vandaar dat we zoveel hebben kunnen doen. Als alles 10 minuten duurt dan kan je veel meer doen dan een paard dat na 1uur pas iéts begrijpt; en in dat geval zou ik ook stoppen na 20minuten, want dat heeft het paard duidelijk meer tijd nodig om de indrukken te verwerken, misschien wel een paar dagen,zoals je zei.

Nick: Let wel... het is geen aanval op je manier van werken hoor... je vroeg zelf meningen... en dit is de mijne.

Eva: waarvoor dank; maar als je feedback geeft op iets dat eigenlijk niet van toepassing is (die verwarring die er niet was) dan licht ik effe toe, zoals gedaan;
Als ik jouw feedback lees, want ik wil zoveel mogelijk feedback, en ik ben het toch niet met je eens, dan leg ik op mijnbeurt ook uit waarom.
En zo komen we tot een diskussie waar we beide kunnen uit leren &#61514;
These, anti-these, synthese

Nick
Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer

Christel Provaas schreef op woensdag 21 februari 2007, 14:08:


copd
dampig
... zelfde

Beereke is ook dempig, hoort niet naar de slacht!

ik heb adverteerder een mail gestuurd en ook mijn lieve paardenvrienden gevraagd of iemand een shet wilt redden van de slacht

Nick Altena schreef op woensdag 21 februari 2007, 20:15:


Ja we mogen al eens van mening veranderen, uiteindelijk zijn we het over andere, en veel zaken, wel eens
Prettige reis!

una schreef op woensdag 21 februari 2007, 20:21:


Je hebt je verhaal toch nog kunnen vertellen hier

ik kreeg vanavond een enthousiaste tel van Nele en ben net als zij helemaal in de wolken! alleen als je Una gezien hebt zoals ze was de eerste keer, dan pas weet je welke vooruitgang dit is en hoe snel una uit der schelp gekropen is!

dikke bravo voor Nele!! en tot woensdag

Spirithorses schreef op woensdag 21 februari 2007, 23:23:

Goed zoooo !

Piet schreef op donderdag 22 februari 2007, 9:35:

Dit is de mooiste post die ik lees op een bijzondere

En de vorderingen en enthousiasme van Nele, is die post de mooiste op woensdag geweest ?
Is opmerkelijk hoe snel je ander gedrag kan aanleren en je paard op en ander spoor kan zetten he, zie Pien en haar bijtgrage paardje
Ik heb de indruk dat meer en meer mensen CT ontdekken; ook met konijnen, papegaaien en vliegen?


super!!!

en een feestje met Leffe Blond te b(r)ouwen!

(leffe blond? ) .
(leffe blond?).

misschien een nieuw topic openen?

Nieuw topic aub

Piet schreef op vrijdag 23 februari 2007, 10:02:


Woensdag ga ik nog eens bij Una en Nele dus donderdag weer een verhaal van duust lijnen