Ans Jondral schreef


Ans, probeer ook niet in dat negatieve te gaan, maar stel voor jezelf dat voor elke nééé twee móóóis (of watdanook) moeten staan en ga op zoek naar alles om Puuzzle dat móóói te kunnen laten creëren, want dat doet ie zelf.


Ga dan de mens worden die hem aanmoedigt leuke en lieve dingen te doen. Draai het om!


Als het van binnen niet zo voelt dan heeft het geen zin want er zit een andere energie achter.

Net als het voorbeeld van iemand metwie ik met haar paard train om af te leren dat hij haar over het hele land sleurt om te gaan staan eten.
Tijdens een wandeling hoorde ik haar telkens achter me zeggen:
"Ja, jongen, ik vind het ook zielig voor je dat je niet meer mag eten want je vind het zo lekker, maar het mag niet meer van Pien" .
En de pony sleurt haar nog steeds evenhard het terrein over.
En bij mij probeert ie het niet eens want ik heb een gloedhekel aan sleurende en overal maar gaan etende paarden.

Pien

Michiel schreef :


Geen enkele instructeur vindt het leuk wanneer er in een les iemand van een paard afvalt.
Een paar keer achter mekaar echter zelfs vind ik redelijk kwalijk, dat móét toch al wel een vreemdsoortige reden hebben.

Ik ga niet lopen beweren dat mijn paarden de braafste van de hele wereld zijn, maar een aantal redenen van vallen van je lessers heb je als instructeur redelijk in de hand :
Zijn paarden (te) fris doordat ze op stal gehouden worden en niet lekker vrij-uit met soortgenoten kunnen bewegen en dús moeten kuren onder het zadel, zet de rijder (of de instructeur) teveel druk op paard en/of rijder, moet rijder dingen doen waar ie niet aan toe is, of gooit paard de kont tegen de krib vanwege teveel druk, verzuring, pijn, ongemak, ongelukkigheid, onervarendheid etc. Misschien is de groep te groot, verkeerde samenstelling, is de instructeur slordig of onervaren ?
Meestal is het toch wel een van deze redenen of een combinatie daarvan.

Persoonlijk reken ik het mezelf zwaar aan wanneer er hier iemand van een paard afvalt. Ik probeer risico's zoveel mogelijk te beperken door de groepen klein te houden, goed in te schatten welke rijder ik op welk paard zet (ervarenheid, kunnen ingrijpen). Ik weet dat ik niet elke rijder op elk paard kan laten galopperen, niet elk paard met willekeurig welk ander paard laten galloperen. Izzy en Winner maken bijvoorbeeld graag een wie-het-hardst-gaat spelletje, dus bij niet zo ervaren rijders laat ik hen één voor één galopperen en zo zijn er nog een aantal dingen die je als instructeur kunt doen om de boel veilig te houden.
Verder kijk je of rijder en paard bij elkaar passen. Grondwerk, communicatietraining, ontspanningstechnieken, goed leren zitten, etc zijn toch wel belangrijke basisvoorwaarden voordat je op een paard plaatsneemt.

Het gekke is (afkloppen....) dat wanneer er hier iemand valt, dat tot nu toe alleen in de bak geweest is en nooit tijdens buitenritten. Rijden in de bak met veel rondjes (bochten), meer druk en gevraagde inspanning met meer paarden in een kleine ruimte is voor veel van onze rijders en paarden moeilijker dan het rijden in de natuur, want dan zijn onze paarden over het algemeen rustiger en véél relaxter.
Ik geef ze geen ongelijk, maar ik weet dat het op de meeste traditionele maneges andersom zal zijn en de paarden buiten júíst freakyer worden met al die vrijheid en 'onbegrensdheid', want daar weten ze geen raad mee.

Groet, Pien

HannahFroukje schreef :


Een paard dat écht bijt om te bijten, vanuit agressie of frustratie kan in zijn gedrag pas worden aangesproken wanneer je op zoek gaat naar de oorzaak van dat gedrag en begint te werken aan de oplossing daarvan.
En dan nog heb je nooit de garantie.
Kijk naar Baskir van Eddy en mijn Mazir. Dat zijn twee potentieel gevaarlijke paarden die zich echt door niks en niemand laten afleiden als ze in de bijtmodus zitten.

In geval van Puzzle van Ans echter kun je nog heel sturend en afleidend werken, en indien paard ondanks alle goede bedoelingen, zorgvuldig consequente en getimede inspanningen tóch blijft bijten wordt het tijd voor zelfreflecterend onderzoek.
Ik ben verder nog geen enkel paard tegengekomen dat er slechter van werd wanneer je een néé liet horen en daarna samen op zoek ging naar een positieve stimulans !!!!

Pia schreef op maandag 19 februari 2007, 11:31:


Is het haar eerste veulen?

Piet schreef op maandag 19 februari 2007, 13:39:


Kom, laten we een nieuw woord daarvoor verzinnen. Tradi's?
De norm moet ooit worden dat wíj de 'normals' zijn, daar werken we met ons allen toch aan.

Tjeezes, de carnavalsmuziek schalt me om de oren, leuk hier slap aftreksel van wat carnaval behoort te zijn, hier in het dorp housemuziek, schreeuwende dronken tieners in luipaardenpakjes met babyflessen om de nek met sterke drank die ojé, ook nog de microfoon te pakken krijgen, 'oleehee, olee, oholeolee....'
Alle plaatselijke varkenshouders in de raad van 11, de helft nu al bezopen achter de vrouw van de buurman aan....

Kreun....

In Maastricht is het nu lekker zuid Amerikaans, da's véél leuker.
En ik ga lekker poetsen vandaag....

Doei, Pien

Pia schreef:


Ow, dan is ze een ervaren moeder en hoef je je al helemáál geen zorgen te maken. Ik vlecht niks in voor de geboorte, merrie weet heel goed zelf hoe ze moet bevallen, geef haar de ruimte om zelf haar plek te kiezen, laat haar lekker op de weide, maar geef haar ook de mogelijkheid tot het kiezen voor de stal als het zo ver is en zorg dat veul niet in gevaar kan komen, precies wat Es zei.
De meeste merrie bevallen het liefst in een open ruimte, als je ze maar de kans geeft. (open vlakte is veiliger).

Túúrlijk merk je niks. Je merkt waarschijnlijk pas wat als de bevalling ingezet heeft of héél kort daarvoor, doordat je merrie wat onrustig en draaierig of soms ook wat zweterig is en kleine beetjes gaat mesten.

Holly stond het ene moment te grazen en het andere moment braken de vliezen, ging ze liggen, perste ze en was Spirit er.
Duur : 6 minuten van begin tot het eind en geen wee, niks, gemerkt van te voren. We zaten er notabene met onze neus bovenop want er waren lessen op dat moment. Ze kwam gewoon aangedraafd en ging voor onze neus liggen bevallen.
Sommige paarden houden dat goed verborgen en da's allemaal maar goed ook ivm roofdieren in de natuur, want een barende merrie is kwetsbaar.

Ik ben benieuwd of je de kans krijgt het veulen geboren te zien worden.

Groetjes, Pien

Wil schreef op dinsdag 20 februari 2007, 14:41:


Ik vind het maar allemaal niks!
Het openstaan van de vulva zegt toch niks over het openstaan van de baarmoedermond? Bij vrouwen leg je een ring om de baarmoedermond, dát is verantwoordelijk voor de ontsluiting. Of is dat bij paarden anders?
Als het veulen er zo ver uit is dat het bij de vulva beland is dan is het allang door die baarmoedermeond heen en is er geen weg meer terug, een paar steekjes houden een veul echt niet tegen en als de merrie valse lucht aanzuigt dan hoop ik maar dat die eigenaars er lering uit trekken en met zo'n merrie niet meer gaan fokken, arm dier.
Al dat gesol en alleen maar voor de centen....

Báh!

Pien

Zou ik wel eens willen weten.
En of ze dan tóch doorgaan met veulentjes fokken met die merrie.
Als het dan zo'n kleine ingreep is....
Ik zou dus denken dat die merrie duidelijk iets aangeeft, denk dat de natuur het zelf probeert te regelen, maar nee de mens moet weer superieur zijn. Oké, als het op het laatst alsnog onverwacht mis dreigt te gaan en je dat eenmalig doet om het veul te redden, maar laat ze er dan hun lering uit trekken. Heb hier ook een merrie staan (de moeder van Spirit) en ik zou zo graag nog een veulen van haar hebben, maar we doen het niet omdat ze het heel zwaar heeft gehad tijdens Spirit's dracht en het heel lang geduurd heeft eer ze hersteld was. Bovendien zal Spirit niet voor niks zo lang zijn blijven zitten. Maar niet meer dus. Alhoewel ik voor een soortgelijk veul leuk geld zou kunnen krijgen....

Eva Saegerman schreef :


Maar waarom dan niet bitloos? Nóg minder getrigger.
Of heb ik wellicht iets gemist?

jose schreef

Merries van drie die luchtzuigen? Aangeboren? Ben je niet goed wijs ofzo? Nu ga ik schreeuwen: LUCHTZUIGEN IS NIET NORMAAL HOOR .
Hier zopas een paard geweigerd die luchtzuigt. Ik kan het niet aanhoren, ik vind het zielig en voel me machteloos als ik het hoor. Kan het paard niks aan doen. Verveling, weet je wel ? Of last van de maag. Geen behoefte om de hele dag naar zo'n ellendig strak zittende luchtzuigband te moeten kijken. Ontstaat echt niet vanzelf José. Of het moet aangeboren verveling of aangeboren maagzweer zijn. Lékker....

jose schreef :

Ieks....... mijn merrie is 'dichtgezet' het woord alleen al....
alsof het iets volkomen normaals is. Weet je dat aan vrouwen die een baarmoederbandje moeten krijgen geadviseerd wordt om nooit meer zwanger te worden?????????? Vanwege de grote risico's.

Komop José, er is een klein verschilletje tussen steunzooltjes bij mensen of vroeggeboortes bij paarden waar de rek uit is vanwege het vele veulentjes krijgen....
Yep ! Ik reageer harstikke emo. Waarom? Omdat het weer een gesol is. Zo zie je maar dat voor elke aandoening een symptomatische oplossing is zodat je niet bang hoeft te zijn dat het geen geld opbrengt.
Waarom anders zouden ze de boel dichtnaaien? Niet omdat dat zo grappig uitziet, lijkt mij.
Kijk, mij gaat het om het principe dat je loopt te sollen, dat je spot met het leven. Eénmalig, oké, maar trek daar je lering uit en laat die merrie niet meer drachtig worden.

Heerlijk, wát een discussie, mij krijg je niet mee in jouw manier van denken, no way José....

Esther schreef op dinsdag 20 februari 2007, 21:45:


Oja, klopt
Maar dat van die met de mond luchtzuigende merrie is wel waar, hihi.

Nick Altena schreef op dinsdag 20 februari 2007, 22:26:


Nee, mijn schuld!
Ik zit weer eens drie dingen tegelijk te doen en zag het woord luchtzuigen terwijl ik heel goed wist dat het over de achterkant ging. Maar dacht dat José met luchtzuigen in dat bericht de voorkant bedoelde.
Ik was gewoon te snel en heb verwarring geschept, neem me niet kwalijk....