Sabina schreef op zaterdag 17 februari 2007, 22:57:
> Ik weet niet of dit de site ervoor is maar ik ben in 3 lessen
> al 2 keer gevallen van mijn paard. Ik ben geen beginner en doe
> dit al langer dan een jaar. Maar is het logisch dat ik nu het
> paard niet meer op durf?
> De eerste keer was het de schuld van een ander paard dat op hol
> sloeg waardoor ik links van het paard viel. Maar de tweede keer
> bokte het paard zo erg dat ik me probeerde vast te houden aan
> de hals maar viel en het paard stampte albijna op me met zijn
> hoeven. Allebij de keren heb ik niet meer dan een paar
> kneuzingen maar ik durf het paard niet meer op. Is dat logisch
> of overdrijf ik gewoon (mijn gevoel dan)?
Ik vind die schrik die er nu in zit niet vreemd. Je hebt kennis gemaakt met de 'gevaarlijke' kanten van het paardrijden. Nu ligt het er aan waar je les hebt en wat de mogelijkheden zijn. Met angst wederom op dat paard stappen is geen goed idee. Het paard zal je angst voelen/ruiken. Nu gaat het dus even over de mogelijkheden die er zijn om je vertrouwen weer terug te kunnen krijgen. Vandaar dat het even belangrijk is waar dit gebeurt is.
Heb je als ik het goed begrijp nu een jaar les? Hoe frequent zijn die lessen? 1x Per week of vaker? Is het 1x per week dan is een jaar nog niet echt lang... Heb je de mogelijkheid om een stap terug te doen en met dit paard aan de longe te gaan? Dus iemand staat als 'vangnet' aan het einde van die lijn? Of iemand loopt met een extra touw aan het paard met je mee? Zodat jij je kunt richten op het ontspannen en weer leren vertrouwen! Want pas als jij weer ontspannen en zonder angst op dat paard durft te stappen kun je weer met plezier en veilig paard gaan rijden.
Ik spreek hier uit een eigen ervaring van jaren geleden. Ik moest een trauma overwinnen dat ik op mijn 14e met een pony buiten in het bos had opgelopen! Een angst die al die jaren daarna is vast blijven zitten en blijven woekeren. Ondanks dat bleven paarden me trekken. Het bekende paardevirus dat nooit schijnt over te gaan zodra je het hebt opgelopen! Ik had toen zo'n 5 jaar manege ervaring...
Jaren geleden kwam weer dat 'virus' bij me kriebelen. Toen heb ik een manege hier vlakbij opgebeld en heb eerlijk uitgelegd wat mijn probleem was. Ik ben daar toen in een westernzadel op een Quarter 'gezet' om aan de longe vertrouwen terug te winnen. Dat ik die afspraak maakte wist ik niet eens dat ze er ook een Western gedeelte hadden... Na een aantal privé lessen aan de longe voelde ik mij er klaar voor van de longe af te gaan en 'los' om mijn instructrice heen te durven rijden.
En toen kwam het moment dat ik er klaar voor was, en vroeg ze mij wat ik nu wilde: naar de Engelse tak of bij haar Western gaan rijden. Nou die keus was al beklonken door het relaxte ras en de bijhorende relaxte manier van rijden!
Van af dat moment ging ik van Engels over op Western, toen nog op de 'conventionele' manier, maar nu ik sinds 2 jaar een eigen paard heb, western met als basis Natural Horsemanship.
En denk nu niet dat die angst er helemaal uit is hoor! Daarvoor heeft hij te lang in mij vast gezeten. Maar als er nu een paard met me vandoor zou gaan zou ik niet meer volledig in paniek raken en zover mijn verstand kunnen bewaren om het tot een goede afloop te brengen.
Daarom is het zo ontzettend belangrijk angst te onderkennen en er op een juiste manier wat aan te doen. Veel succes!
Warboel
