Peter Donck schreef op woensdag 14 februari 2007, 21:03:

Wat een mooie beschrijving, klinkt prachtig! Het laatste zinnetje was er misschien een beetje over, ik weet het niet.

In't bos is het bij ons ook prachtig. Het ven heeft nog nooit zo hoog gestaan, het eendenvrouwtje zwemt al met twee eendenmannetjes achter zich aan... of ze daar echt van gediend is weet ik niet. En voor de rest zijn het hier uilen en Vlaamse gaaien en buizerds. Voor dat kleine vogelvolk zijn mijn ogen waarschijnlijk niet goed genoeg.

Van wandelaars hebben we in ieder geval geen last meer, die kunnen niet meer over de spontaan ontstane overvolle greppels springen. Onze paarden hun ogen staan trouwens ook op steeltjes.

Onze met grind en drainagebuizen en Scheldezand van oktober voorziene paddock ziet inmiddels groen, misschien moeten we een rijstplantage beginnen. Bemesting geen probleem.

Groeten, Marianne

Na 9 maanden van zure blikken, wegsturen, bijten en stampen, heeft Indy beslist dat Sela haar vriendin mag zijn.

Ze staan nu voortdurend te groomen, gaan samen een dutje doen en eten gezellig uit één bak. Ze genieten er met volle tuigen van, hun manen staan alle kanten op!

Apache snapt er niks van.

Groeten, Marianne

. Jouw handen aflikken heeft enkel met

Inderdaad, idem dito Apache, hij "tolereert" een knuffel en borstelen maar kan wel uitgebreid aan mijn handen staan likken. Het is trouwens maanden geleden dat ik hem nog met één van de andere paardjes heb zien groomen.

Groeten, Marianne

Ik vind dat een keineige, grave toelichting Eva. Niemand zou dat beter kunnen.

Groetjes, Marianne

Een ander interessant blad is"Freizeit im Sattel".

Wel in het Duits maar met vele paardvriendelijke artikels.

Groeten,
Marianne

Het is ons gelukt een wei te pachten.

Die wei ligt prachtig, midden in de Brechtse Heide, een natuurgebied. Het is ook de enige paardenwei die in de winter niet onderloopt.

Die wei staat al een jaar leeg. Nu denken we dat we beter het oude gras eerst maaien.

Het is geen vette koeienwei, de grond is arm en er mag niet bemest worden. De wei is ook ongelijk van begroeiing, er zijn kalere stukken en stukken met dikke pollen gras.

Veel gras is platgevallen en verdroogd maar er staat nog heel veel eten op.

Wat denken jullie? Nu eerst maaien?
Of de natuur zijn gang laten gaan?

Groeten, Marianne

OK, Egon, de foto staat hiernaast! Kan je er iets van maken?

Ik weet inmiddels iets meer over deze wei. Was vroeger een schapenweide.

Toen werden er paarden opgezet die de hele weide met veel onkruid erop hebben kaalgevreten. Elk paard had wel 20 teken op zijn hoofd zitten. Eigenaar paarden heeft toen de paarden eraf gehaald, de wei laten rooien, egaliseren, bemesten (in het donker) opnieuw inzaaien en er heeft daarna nooit nog een paard opgestaan.

Groeten, Marianne

Misschien een clicker uitdaging? (sorry, kon het niet laten)

Groetjes,
Marianne

Ondertussen weten we nog altijd niet wat me moeten doen.

De boer zegt: "maaien in april nadat het twee weken droog weer is geweest. Al het gemaaide gras wegruimen anders verrot het op de wei."

Zal het ooit eens twee weken droogblijven en dan nog in April? Dan zitten we natuurlijk met een enorme fructaan piek in mei wanneer het terug in de groei schiet.

Is het nadelig voor de paarden als we alles gewoon laten zoals het is?

Er zijn nu eigenlijk twee vormen van gras: het onderste gedeelte: plat, geel, verdord of vettig - het bovenste gedeelte: gewone groene sprieten. Er staat nog heel veel eten op.

Groeten, Marianne

Ik zie op die weide eigenlijk alleen maar gras staan. Hier en daar zijn er stukken met mos.
Ik vind helemaal geen rozetten of verdroogde stengels van onkruid. Ook geen kale stukken met zand.

Er zijn stukken waar het verdorde gras plat ligt maar gewoon droog is en er zijn stukken met slijmerig gras. Overal groeit er fris groen gras bovenuit.

De weide is een flinke hectare groot. De schuilstal en de pomp staan in het midden van een lange zijde. We wilden de wei eigenlijk in drie stukken verdelen zodat ze zich niet te pletter eten.

De paarden eten inderdaad alleen het goede gras maar wat gebeurt er als dat op geraakt?

Dilemma - dilemma....

Groetjes, Marianne

Frans Veldman schreef op maandag 5 maart 2007, 13:20:


We zullen Apache en Indy langsbrengen. Die grazen gewoon verder wanneer er een helicopter op 50 m landt. Kijken ook niet op wanneer er hier van die vreselijke straalvliegtuigen overscheuren.

Groeten, Marianne

Spirithorses schreef op maandag 5 maart 2007, 13:22:

Moet af en toe kunnen vind ik!
Bij ons is dit ook al regelmatig gebeurd. Dan moeten vooral het kippeneten er aan geloven en de bamboestruiken. Gastronomische ontdekkingstochten.

Spijtig genoeg voor hen lopen ze dan ook over ons houten terras om daar eens te neuzen en ja, daar worden we dan toch wakker van!

Marianne