Hoi allemaal,

Ben net terug van een rondreis in Cuba. Mooi land, leuke mensen, rum enzo... Maar wat een verschil met onze visie op paarden zeg, stuitend gewoon. Buiten het feit dat het vrijwel allemaal zakken met botten zijn, ze vrijwel allemaal onder de drukplekken zitten en ook vrijwel allemaal verschrikkelijk slecht beslagen hoeven hebben, zijn ze geestelijk stuk voor stuk dood. Die dieren hebben in een heel vroeg stadium al geleerd dat ze zich maar het beste volledig kunnen overgeven aan hun baas om nog meer kwelling te voorkomen. Vrijwel alle paarden negeerden mensen volledig en degenen die toegaven aan mijn pogingen om contact te leggen, reageerden uiterst vijandig. Het enige dier wat, na enige aarzeling, inging op mijn avances was een jaarling, maar dan ook totaal! Die was nog niet helemaal de weg kwijt.

Maar de meeste paarden zag ik wel zonder bit, maar dat had denk ik meer met geld te maken en met het feit dat alle eigen wil uit de paarden verdwenen was.
En 's nachts liepen ze gewoon los langs de weg terwijl het leidpaard met een lang touw om z'n nek vastgebonden aan een boom stond.

Sjonge, dan ga je toch wel weer even relativeren over het verschil tussen een huisdier of een stuk gereedschap.

Toen ik thuiskwam reageerden mijn paarden allemaal op hun eigen manier, de ene was dolgelukkig en liep alleen maar met z'n kin op m'n schouder achter me aan, de ander stond me in een hoekje aandachtig op te nemen na me van top tot teen te hebben besnuffeld en mijn shetties dribbelden, al vechtend, druk om me heen.

En toen ging ik alle achterstallige berichten doorlezen op PN en kon ik zo af en toe een grimlachje niet onderdrukken.

Groetjes van Edith

Hoi,

Een van mijn paarden houdt niet van aaien en aangehaald worden, hij draait zich dan van je weg of loopt gewoon helemaal weg. Daarom ben ik een tijd geleden bewust gestopt met het aanhalen van dit paard (moeilijk, want ze ziet er uit om dood te knuffelen!). Ze wil heel graag bij je staan maar aanraken vindt ze heel vervelend.

Nou ben ik een week terug van vakantie en nu is ze niet bij me weg te slaan en wil ze constant m'n handen aflikken. Ze krijgt er maar geen genoeg van! Ik vind het niet vervelend ofzo, maar wel een beetje gek.

Wie herkent dit gedrag of weet wat dit betekent?

Groetjes Edith

Coby Klingens schreef op zondag 25 februari 2007, 18:46:


Huh? Inderdaad, heel simpel (gedacht).

Coby Klingens schreef op zondag 25 februari 2007, 20:16:


Dan kun je dus nergens heen want overal is wel wat, nee dan ben je goed af in good old Holland met z'n bio industrie en z'n ophokplicht en z'n varkenspest...

Sorry hoor Coby maar misschien moet je voor de grap eens kijken bij de foto's die Piet heeft geplaatst van de hoeven voor zijn bekapcursus, die paarden komen uit Holland en Belgie! Of loop hier eens een manege/pension binnen, daar staan paarden 24 uur in een stand omdat dat 50 euro goedkoper is per maand.