Wil schreef op woensdag 14 februari 2007, 15:51:


Mag hier ook! en bij Pien ook! Allemaal schitterende voorbeelden van het aloude voetverzorgersvak

Piet

Monique Meijer schreef op woensdag 14 februari 2007, 15:53:


Hoi, staat daar ergens info over online?
Piet

Monique Meijer schreef op woensdag 14 februari 2007, 16:24:


sjeeees, jou blijft ook weinig bespaard Monique!!
Gelukkig dat het opgelost is.

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 15 februari 2007, 10:20:


Acht maanden niet aan de hoeven komen is over het algemeen verwaarlozing, met flares en allerlei scheuren tot het gevolg als je je paard niet de kans geeft om zelf zijn voeten "te bekappen"
Zeker als je wilt bereiken dat hij over alle ondergronden zal kunnen lopen is daar met grote regelmaat training en afslijting van de hoefwand en harder worden van straal en zool voor nodig.
Natuurlijk bekappen zegt dat we niet morrelen aan de stand van een voet.
Staat je paard Frans of hoe dan ook, dan gaan we niet tot in het oneindige proberen dit te veranderen.
Om ook nog even te reageren op het bericht van Sandra:
Er zijn paarden genoeg die met de komst van de smid, (ook bij alleen prof.bekapper +weidegang), elke 2,5 / 3 maanden weer exact zo recht gezet worden als hij deed bij zijn vorige bezoek. Doordat de hoefwand de kans krijgt om weer te groeien zal iedere keer weer die scheve stand worden aangenomen.
Je kunt je voorstellen wat dit doet met de pezen en gewrichten in de voeten en benen.
Door de training en het ondergaan van slijtage op harde ondergrond zal een eenmaal aangenomen stand veel beter bewaard blijven, omdat de hoefwand niet verder zal uit groeien.
Het is me bevestigd in mailtjes van cusisten en ik heb zelf heel vaak gezien dat door NB aangevuld met training over het harde, of alleen een intensieve training over het harde, de stand van de voeten steeds rechter werd, of op een bepaald punt de groei zover in overeenstemming was met de slijtage, dat de "korte" kant van de voet, nooit zover doorslijt dat bv.de halve voet weg slijt.
Het is bovendien nog maar zeer de of een paard met een scheefafslijtende voet ook altijd last heeft van een verkeerde stand door een probleem in de benen.
de laatste maanden vraag ik bij zulke voeten altijd of een paard krom is, of hij beide kanten even gemakkelijk opbuigt.
Je kunt je voorstellen dat wanneer de ene kant korter is dan de andere kant ,de ene stap ook korter zal zijn dan die aan de andere kant. Het afwikkelen zal dan ook anders zijn
Evenzeer kan dit gelden voor de hoeven van de achterhand door met debenen verder of minder ver onder het paard te treden.

Piet

Alice Geuzberoek schreef op donderdag 15 februari 2007, 23:57:


Je schrijft niet of hij van ijzers komt of dat hij voordien al alleen bekapt werd. Als ik lees: rugklachten, problemen rechtsachter en linksvoor..... Is je paard wel recht?. Ligt zijn zadel recht? Doet hij alles even gemakkelijk links als rechts? Of heeft hij een "moeilijke" kant?

PIet

Alice Geuzberoek schreef op vrijdag 16 februari 2007, 8:38:


Ik heb niet de minste behoefte om met jou een discussie te starten.
Als je hier een probleem neerlegt en je verwacht antwoorden dan is het handig om zoveel mogelijk gegevens die van belang kunnen zijn te verstrekken.


Misschien was ik niet helemaal duidelijk.
Het is goed mogelijk dat het moeilijke lopen op het harde te maken heeft met zijn niet recht zijn. Een paard wat van de ijzers komt en goed bekapt is hoeft namelijk helemaal nooit problemen te hebben met welke ondergrond dan ook, zolang hij op het harde met zijn "nieuwe" voeten niet overbelast wordt en langzaamaan hiervoor getraind wordt.
Meestal is er dan meer aan de hand als gewoon lopen over asfalt problemen geeft. Mogelijke oorzaken:een heel slecht ontwikkeld straalkussen en straal, of pees en spierproblemen door een jarenlange ongelijke belasting.

Piet

Jet van Gulik schreef op vrijdag 16 februari 2007, 12:36:


hier bloeiende kro kusjes en narcissen.
Maar ja, die heb ik wel es meer tot aan de bloemen in de sneeuw zien staan.....
Piet

Snutje schreef op vrijdag 16 februari 2007, 16:14:


Het zal van de mens zelf afhangen of hij zich laat bereiken of niet.
Een visie ontstaat op basis van kennis.
Ik kan me eenvoudigweg niet voorstellen, nu alle kennis via een klik te verkrijgen is, het nu nog niet tot mensen doorgedrongen is dat er over een heleboel zaken die de omgang met paarden betreft ,door een steeds groter wordende groep, op een andere manier wordt nagedacht.
Persoonlijk zou ik me kapot schamen als ik nu nog geen gebruik gemaakt had van al die kennis om een beter leven voor mijn paarden te scheppen.
Interessant is te zien welke achtergrond en/of belangen, groepsgevoel of "paardensport" er meespelen om de belangen van het paard te blijven bagateliseren of te ontkennen.


Dat doen we hier. Maar als je dan ziet hoe er gereageerd wordt op Arno, die een confronterende "ogenopenscheurende" ronduit schitterende post plaatst op Bokt, een site waar het krioelt van de jonge mensen , dan vraag ik me af hoe lang men 'gebrainwashed' wil blijven,door mensen die een paard als 'materiaal' zien, die je blijkbaar weg kunt zetten totdat je hem weer nodig hebt.
Had ie maar geen paard moeten worden he?

Piet

http://www.youtube.com/watch?v=a8zM3GiHSHc

Piet

Spirithorses schreef op vrijdag 16 februari 2007, 22:00:


Mooie interessante post, met verschillende manieren van aanpak.
Wat Michiel schrijft zal zeker werken, wat Pien schrijft ook.
Het mooie is dat er van niemand kreten tussen staan van geef hem een knal en hij leert het wel af, want een paard mag niet bijten.
lk geloof ook niet dat hooi voeren een blijvende oplossing is en om het te negeren moet je veel geduld hebben en een harnas aantrekken. Uiteindelijk werkt dat ook, want bij een normaal paard zal niet beloond gedrag uitdoven, maar een ijzeren jas is dan nooit weg.
Een ding heb ik niet echt duidelijk gelezen en wil ik even aanvullen n.l. ander gedrag vragen.
Het afleren van bijten kan op een gestructureerde manier getraind worden.
Allereerst door je paard zo te hanteren dat hij je niet kan raken met zijn tanden. Dan door op die momenten, wanneer hij het probeert, ander gedrag te vragen, door aanwijzingen te geven zijn hoofd netjes recht voor zijn lichaam te brengen en dat bv. met Moooii te belonen.

Piet

Spirithorses schreef op zaterdag 17 februari 2007, 9:52:

Ik begrijp waarom je dit schrijft Pien en waarom je waarschuwt tegen het idee dat liefde alles overwint.
Mazir is een probleem paard. Het is een flessenveulen, niet door paarden opgevoed, met andere reacties dan een "normaal" paard.
Inconsequent zijn, kan elk dier en elk kind verpesten. Kijk maar naar de nanny's op tv, waar de kleine ettertjes hun moeders helemaal gek maken.
Ik denk ook dat het zo is, dat het niet aan kunnen ontstaat door het niet opvoeden.
Hoe je dat doet, als het geweldloos gebeurt, ook geestelijk, valt daarover veel te zeggen en zijn vele manieren goed.
Mogelijk dat Mazir op jonge leeftijd wel te bereiken was geweest, plus dat ik verwacht dat Ans een ander veulen heeft.
Ik zie niet in waarom het aanleren van niet bijtgedrag, iets anders, of moeilijker zou moeten zijn, dan het aanleren van netjes te volgen, beleefd zijn,. op verzoek voor en achteruit gaan, enz.enz.
Allemaal gedrag wat je wilt bereiken bij je paard, door hem hierop te trainen.

Piet

Huertecilla schreef op zaterdag 17 februari 2007, 11:41:


Geweldige post weer, zeer indrukwekkend, informatief en relevant.
Verwijzen naar ene Rita"wildhorse' ????? en een Italiaans forum.????
Ja, ja, dat werpt licht op ons duistere achterlijke pad.
En vooral dan als een reactie op iemand van wie het paard al 3 maanden van de ijzers af is. Goh, wat heeft zij achteraf een geluk gehad dat haar paard niet dood gevallen is. Want tja! dat gebeurt echt dagelijks.
Dus de ijzers 'voor de zekerheid' maar lekker laten zitten?
Over het algemeen vreselijke ziektes maar niet meer proberen te genezen? Want soms, terwijl ze zoveel narigheid hebben moeten doorstaan, gaan ze toch nog dood?
Wie kan exact vooraf zeggen ofer een lijdensweg volgt en hoe zwaar en hoe lang die evt. zal zijn?