Piet schreef op dinsdag 13 februari 2007, 15:37:
>> >
> Omgedraaide ijzers kom ik regelmatig tegen bij (vrij
> logisch, maar helaas ) dode voeten. Gewoon van Nederlandse en

> door zoveel mogelijk doorbloeding te geven is onmogelijk, plus
> dat de zool en straal luchtdicht worden afgesloten.

>
> Piet
Doet me denken aan een heel groot manegepaard wat hier bij ons een aantal maanden vakantie mocht houden. Stond op hele hoge hielen, ijzers en daar was siliconen in gegaan en met een zooltje afgesloten. Dat alles omdat ie nogal stram liep en last had van zijn gewrichten....de siliconen zou hem helpen de schokken te dempen......
Het was niet om aan te zien zoals dat dier liep en hij moest een beetje door zijn "knieen" om bij het gras te kunnen.
We hebben de ijzers er (in overleg) onderuit gehaald, het heeft hier nog nooit zo hard gestonken in de deel.....echt vreselijk. Langzaam wat naar beneden gezet (de prut kwam er vanzelf al wel uit) en wat wonderlijk was, was dat er na de straal die weggehaald was, een soort "gat" kwam met daaronder weer een straal...zo rot waren die hoeven van binnen, de gaten waren erin gevallen, geen wonder dat het stonk, dooie wegrottende voeten onder een levend paard....
Hij heeft hier 3 maanden rondgekuierd ,hij was 21 en al vanaf zijn 3de manegepaard... en nooit een wei gezien

, hij leefde helemaal op, heeft volgens mij de tijd van zijn leven gehad, werd opener, maar moest weer terug naar de manege....

Toen ik hem 2 maanden later zag, was hij weer als vanouds, geen enkele sprankel in zijn ogen...en ijzers met siliconen er weer onder. Een half jaar later was ie dood.
Hij was degene die ons heeft doen besluiten geen manegepaarden meer te willen om hier een paar maanden te staan (dat deden we nogal eens, voor het goede doel zeg maar). Het is hartverscheurend om te zien en ik bleef me maar afvragen of je er nou wel of geen goed aan doet om paarden een paar maanden wakker te laten worden/zijn en te laten "leven", om ze vervolgens weer terug te moeten sturen naar de ellende die het merendeel van de manegepaarden moet meemaken......ik weet het nog altijd niet.....
Karin